بولتون در فصل سوم کتابش دلیل اصلی اصرار خود برای بیرون آمدن ترامپ از توافق هستهای را غیرت انقلابی مسئولان جمهوری اسلامی اعلام کرده است و بر همین اساس برنامه هستهای ایران را از کره شمالی خطرناکتر میداند: «از مدتها پیش اعتقاد داشتم تهدید هستهای ایران، با وجود اینکه از نظر عملی هنوز مانند کره شمالی گسترده نشده بود، به علت اینکه انگیزه رهبران آن سرشار از علاقهمندی به اعتقادات دینی و انقلابی است، از تهدید کره شمالی خطرناکتر است. برنامه هستهای تهران (مانند سلاحهای شیمیایی و بیولوژیک) و تواناییهای موشکیاش، این کشور را به تهدیدی منطقهای و جهانی بهصورت توأمان تبدیل کرده بود.» در این میان بولتون اما تنها هم نبود و پمپئو که در آن زمان به تازگی توانسته بود رأی اعتماد سنا را بگیرد، برای انجام کاری ویژه در اولین روزهای وزارتش عجله داشت. این عجله گاهی اوقات اما سبب میشد بولتون نگران شود که شاید صدمهای به اصل کار بزند و دولت را برای خروج از توافق مردد کند. او در این فصل از کتاب میگوید: «پمپئو بعد از سبک و سنگین کردن و در نظر گرفتن تمام انتقاداتی که به ما در خصوص خروج از توافق میشد، بیان کرد به وزارت خارجه میگوید درباره تبعات خروج از توافق تفکر و بررسی بیشتری کند؛ کاری که کارکنان وزارت خارجه تابهحال باسماجت در برابر انجام دادنش مقاومت کرده بودند. نگران بودم که عصبیت مشهود پمپئو در از بین بردن توافق هستهای ایران، منجر به تأخیر بیشتر دراینباره شود.» در همین حال اما، اروپاییان که به دنبال اصلاح برجام به نفع غرب و مطرح کردن مباحث موشکی و فعالیتهای منطقهای ایران در مذاکرات بعدی با تهران بودند، فرصت تهدیدهای مکرر ترامپ در زمینه بیرون آمدن از توافق را مغتنم شمردند و به دنبال اصلاح توافق بودند. بر این اساس بولتون بیان میکند زمانی که مکرون برای اولین بار پا به کاخ سفید گذاشت، طرحی چهار ستونی را برای اصلاح توافق هستهای با ایران در اختیار ترامپ گذاشت که البته برای رئیسجمهور آمریکا که علاقهای به باقی ماندن در برجام نداشت، چندان هم قابل توجه نبود. چهار ستون این طرح آن طور که بولتون بیان میکند، شامل موارد زیر است: «رسیدگی به پرونده هستهای ایران در زمان حاضر، رسیدگی به آن در آینده، برنامه موشکی ایران و امنیت و صلح منطقه.» در ادامه مکرون که برای تحت تأثیر قرار دادن ترامپ در تمام جلسه به زبان انگلیسی صحبت میکرده است، بیان میکند «هیچکس فکر نمیکند که این توافق کافی است» و درباره این بحث میکند که ما باید روی «توافق جامع جدیدی» بر پایه آن چهار ستون کار کنیم. جلسه با مرکل ناامیدکنندهتر از ملاقات با مکرون بوده است؛ چرا که فقط یک بار مرکل بحث توافق با ایران را پیش میکشد و ترامپ با بیمحلی از کنار آن میگذرد و اجازه نمیدهد این بحث مطرح شود. در ادامه اما تیم امنیت ملی ترامپ به همراه وزارت خزانهداری و امور خارجه وارد بحث آگاهیرسانی به متحدان آمریکا درباره خروج این کشور از توافق میشوند و بعد از مدتی این مسئله به صورت رسمی در تاریخ 8 می 2018 از سوی ترامپ مطرح میشود.