این‌ها خطوط کلی اقدام دولت لبنان برای خروج از این فاجعه است به نحوی که بازگشت اعتماد به دولت را تضمین کرده و موجودیت لبنان را حفظ کند. در غیر این صورت با انفجار شکست و فتنه در متن جامعه لبنان رو به رو خواهیم شد؛ انفجاری که به مراتب قوی‌تر و خطرناک‌تر از انفجار ۲۷۰۰ تن نیترات آمونیوم خواهد بود.. به عبارت ساده‌تر این انفجار، انفجار نیترات فتنه و وطن فروشی و خشونت خواهد بود
نکته‌ای که درباره انفجار بیروت قطعی است این می‌باشد که روز‌های بعد از چهارم آگوست دیگر شباهت چندانی به روز‌های قبل از این تاریخ ندارد؛ مخصوصا با توجه به موج انفجار نژادپرستی و فتنه‌ای که پرده از تفکر فتنه گرایانه برخی شخصیت‌ها و نقشه‌های برخی دیگر برای تجزیه کشور برمی دارد.
بسیاری از "رقبای" حزب الله، پای سخنان سید حسن نصر الله نشستند و به دقت گوش دادند تا شاید از لا به لای این سخنرانی بهانه یا دستاویزی برای تشدید حمله‌های خود به مقاومت پیدا کنند. البته ما در اینجا از کلمه رقیب استفاده می‌کنیم تا توصیفی لطیف‌تر برای کسانی باشد که هموطنان خود در حزب الله را دشمن می‌دانند. با نگاهی سریع به سخنرانی سید حسن نصرالله در می‌یابیم که این افراد ناکام و سرخورده از پای سخنرانی برخاستند، زیرا اساسا نمی‌توانستند درک کنند که سید حسن بر خلاف برخی افراد، اهل بازی با احساسات مردم و ترویج فتنه و معامله با خون مردم نیست.
سخنان سید حسن را به این ترتیب می‌توان خلاصه کرد:
تأکید بر ضرورت تحقیقات و معرفی عوامل حادثه و محاکمه آن‌ها
مجازات باید عادلانه و بر اساس قانون صورت گیرد نه از سر کینه جویی و تسویه حساب‌های مذهبی و سیاسی
جنگ‌های مذهبی و تحریک و فریب هیچ نتیجه‌ای ندارد
از همه مهمتر.. دلجویی از مردم و کمک به آن‌ها برای بازگشت به زندگی طبیعی باید در اولویت قرار گیرد؛ حزب الله مدارک و شواهد کافی در اختیار دارد و به هر اقدام تحریک آمیز و فتنه انگیزانه پاسخ مناسب می‌دهد
با تأملی بر همین نکات می‌توان گفت که کشور لبنان با همه مؤلفه هایش شامل ملت، حاکمیت و زمین، مرحله‌ای سرنوشت ساز را پیش رو دارد: یا باید گام‌های عملی برای نجات موجودیت لبنان بردارد یا این که این فرآیند به کلی شکست بخورد و کشور در مسیر سرنوشتی نامعلوم قرار بگیرد؛ سرنوشتی که خیلی‌ها در داخل و خارج برای این کشور آرزو می‌کنند.
قبل از هر کاری باید شفاف سازی صورت گیرد و تمام کسانی که در این حادثه دست داشته اند از هر طایفه و فرقه و مذهب و حزبی هستند معرفی شوند. هیچ حزبی حق ندارد کسی که در این حادثه دست داشته است را تحت حمایت قرار دهد. برخی گروه‌های سیاسی در لبنان مثل سابق در تلاش هستند که برای برخی شخصیت‌ها مصونیت ایجاد کنند.
دوم اینکه مجازات باید متناسب با جرم باشد. نباید در صدور حکم، تعلل صورت گیرد حتی در صورت لزوم می‌توان حکم قضایی نظامی – که قابل استیناف نباشد – صادر کرد. این موضوع بسیار مهم است، زیرا باعث جلب اعتماد از دست رفته شهروندان به دستگاه‌های حکومتی به خصوص قوه قضاییه می‌شود.
سوم اینکه لبنان نیازمند منشور رسانه جدید است. کشور هم اکنون شاهد آشفتگی در فضای اطلاع رسانی است به طوری که هر کسی نمایش خود را بازی می‌کند؛ لذا باید منشور رسانه جدیدی با چهارچوب مشخص داخلی و خارجی بر اساس قانون مجرمیت تحریک‌های مذهبی، فرقه‌ای و سیاسی تعریف شود و مجازات‌های شدیدی برای کسانی که این قانون را نقض می‌کنند در نظر گرفته شود. طرح این تقاضا (از سوی سید حسن نصر الله) نتیجه تحریکات نفرت انگیز گسترده‌ای است که برخی رسانه‌های داخلی و عربی علیه حزب الله راه انداخته و با تمام توان سعی می‌کنند اوضاع را به سوی جنگ داخلی و تحریک علیه یکی از مهمترین بخش‌های جامعه لبنان پیش ببرند. (در اینجا بد نیست به عنوان مثال به اظهارات یک خبرنگار در نشست مطبوعاتی امانوئل ماکرون اشاره کنیم وی ادعا کرده بود که حزب الله دولت را در اختیار خود گرفته است و این امر مانع اصلاحات و دولت سازی می‌شود. حتی ماکرون هم از تأیید این موضوع خجالت کشید). به صراحت بگوییم اگر این خبرنگار در کشور دیگری این ادعا را مطرح می‌کرد به جرم طرح ادعا‌های تحریک آمیز به زندان می‌افتاد. چنین صحنه‌هایی نباید در فضای رسانه‌ای لبنان تکرار شوند، زیرا این کشور در این شرایط بیش از هر چیز نیازمند وحدت و نه اقدامات و سخنان تحریک آمیز و تفرقه انگیزانه؛ و بالاخره باید خاطرنشان کرد که با توجه به سخنان سید نصرالله، این حزب پس از التیام زخم و بازگشت به زندگی طبیعی، با کسانی که دست به تحریک و فریب زده و اتهامات بی پایه و اساس مطرح کرده اند، کار دارد و آن‌ها باید پاسخگوی اظهارات خود باشند.
مهمترین بخش سخنرانی مربوط به خود حادثه بود. سید حسن تأکید کردند باید با عوامل حادثه که پس تحقیقات روشن می‌شوند اعم از اینکه سهل انگاری باشد یا فساد، باید به شدت و جدیت برخورد کرد. باید جلوی تکرار این فاجعه را گرفت و هیبت و اقتدار دولت و قدرت آن را برای مبارزه با فساد بازگرداند. اگر عامل این فاجعه، خارجی باشد حق ملت، دولت و ارتش و مقاومت لبنان در پاسخ دادن به آن به هر شکل و ابزاری محفوظ است.
این‌ها خطوط کلی اقدام دولت لبنان برای خروج از این فاجعه است به نحوی که بازگشت اعتماد به دولت را تضمین کرده و موجودیت لبنان را حفظ کند. در غیر این صورت با انفجار شکست و فتنه در متن جامعه لبنان رو به رو خواهیم شد؛ انفجاری که به مراتب قوی‌تر و خطرناک‌تر از انفجار ۲۷۰۰ تن نیترات آمونیوم خواهد بود.. به عبارت ساده‌تر این انفجار، انفجار نیترات فتنه و وطن فروشی و خشونت خواهد بود.
حسین الموسوی / العالم
