حتماً شما هم به هنگام مراوده و مشاوره با مسئولین و متخصصین و سایر افراد صاحب‌نظر، در پاسخ به این سوال که ریشه مشکلات فعلی کشور چیست و راه‌کار برون رفت از آن کدام است، با انبوهی از پاسخ‌های متنوع مواجه شده‌اید.
قطعاً در این رابطه از فشار‌ها و توطئه‌های متعدد و متنوع خارجی و داخلی مانند؛ جنگ تحمیلی هشت ساله، تحریم، تخریب، ترور، آشوب و اغتشاش، شبیخون فرهنگی و امثال آن‌ها به عنوان بخشی از مهمترین علل بروز مشکلات نام برده شده است.
اما از نظر مدیریتی برخی از صاحب‌نظران اشکالات ساختاری، گروهی نقص سیستم‌ها و روش‌ها، پاره‌ای دیگر ضعف قوانین و مقررات، بعضی از افراد ناکارآمدی سیستم کنترلی و نظارتی و بخشی از متولیان نیز عدم شایسته‌سالاری را مهمترین عامل بروز مشکلات معرفی می‌کنند.
گاهی نیز از عوامل دیگری مانند؛ نانوانی یا خیانت مدیران و مسئولین، سنگ‌اندازی عوامل نفوذی، بی‌انگیزگی کارکنان دستگاه‌ها و سایر موارد مشابه نیز نام برده می‌شود.
بی‌شک هرکدام از این موارد به سهم خود در بروز مشکلات تأثیر داشته‌اند، اما از آنجا که همه این عوامل ماحصل عملکرد و ساخته و پرداخته دست انسان است، لذا به‌نظر می‌رسد، ریشه بخش عمده نابسامانی‌ها در این زمینه را باید در یک موضوع جستجو کرد، و این موضوع چیزی نیست جز آموزش و پرورش یا تعلیم و تربیت که وجود هرگونه ضعف و نقصان در پیکر آن، می‌تواند مشکلات متعددی مانند آنچه اشاره شد را در پی داشته باشد.
در واقع آنچه باعث بروز مشکلات فعلی شده، ناشی از کم‌توجهی به بحث کادرسازی و تربیت نیروی انسانی متخصص، متدین و متعهد تراز انقلاب اسلامی در سطوح و بخش‌های مختلف از کودکستان و مدرسه تا دانشگاه و سایر مراکز آموزشی و فرهنگی و حتی حوزه‌های علمیه است.
به همین دلیل اگر قرار باشد هر کدام از مشکلات به شکل اساسی برطرف یا حتی توطئه دشمنان خنثی و بی‌اثر شود، باید بخش عمده توان کشور بر اصلاح و بهینه‌سازی نظام آموزشی در سطوح و بخش‌های مختلف و با تأکید ویژه بر بخش تربیتی آن متمرکز شود.
به عبارت دیگر اگر هر سازمان و دستگاهی در هر بخش و هر سطحی، از نیروی متخصص و در عین حال متعهد و متدین برخوردار باشد، می‌توان انتظار داشت که مناسبترین ساختار طراحی، کارآمدترین سیستم‌ها و روش‌ها تدوین و موثرترین قوانین و مقررات تنظیم و اجرا شود.
متقابلاً و در غیر این صورت، بهترین ساختار، سازمان، سیستم و روش و یا هر اقدام دیگری مابتر و وقتی خواهد بود و نمی‌تواند، به شکل موردانتظار و بدون عیب و نقص، عملیاتی و اجرایی شود.
بنابراین؛ در حال حاضر مهمترین و بهترین راه‌کار برون‌رفت از مشکلات و سرعت بخشیدن به روند پیشرفت کشور، شناسایی نخبگان و سایر افراد متخصص و متدین موجود برای به‌کارگیری در شرایط فعلی و همزمان تمرکز بر کادرسازی و تربیت نیرو‌های متخصص، متعهد و متدین تراز انقلاب برای آینده است.
