مناظره دوم نامزدهای ریاست جمهوری وسیلهای شد که خوراک مناسب شبکههای معاند برای سالیان متمادی تهیه شود؛ در این مناظره نیز مانند مناظره گذشته فرصتهای دفاع از انقلاب اسلامی و آرمانهای آن به برخی از حملات سیاسی به همدیگر تبدیل شد که هزینه آن را باید نظام اسلامی پرداخت کند. در ذیل به برخی از بداخلاقیهای سیاسی در این مناظره تحت عنوان تاکتیکهای عملیات روانی مناظره کنندگان میپردازیم:
گزارههای خبری: ساختن یک یا چند دشمن فرضی: ساختن دشمن فرضی همواره یکی از تکنیکهای رسانهها بوده است که با ایجاد جبهههای حق و باطل، رفتارهای خود را بهعنوان طرفدار حق، محق و معتبر جلوه دهند و زمینه را برای هر نوع اقدامی، فراهم آورند. از این شیوه برای متحد کردن و تخریب طرف مقابل استفاده میشود. در دو مناظره اخیر، برخی از مناظره کنندگان اینگونه وانمود میکردند که پنجتن از نامزدها یکی هستند و با این تاکتیک به دنبال مظلومنمایی و ایجاد اعتبار برای ضعفهای دفاعی خود بودند. پیچیده کردن خبر برای عدم کشف حقیقت: شکی نیست که هیچ فردی نمیخواهد پشت صحنه رفتارهایش در روز مناظره آشکار شود و برای همین منظور برای پنهان ماندن حقیقت، موضوع آنچنان با اخبار و اطلاعات فراوان و گاهی ضدونقیض، پیچیده بیان میشود که مخاطبان راهکار حل مسئله را فراموش میکنند. در مناظرههای گذشته مشکلات کاهش ارزش پول ملی به مسائل و افرادی مرتبط شد که هیچگونه ارتباطی با اصل مسئله نداشتهاند. شگرد سیاه نمایی: با استفاده از این شگرد، تلاش میشود چهره یک فرد یا گروه یا یک نوع تفکر و یا نوعی از حکومت و مهمتر از همه، چهره یک مذهب و دین کاملاً منفی و خشن و ضد انسانی نشان داده شود. استفاده از عاطفه گیرندگان پیام: استفاده از حربه تحریک عواطف همواره از تکنیکهای جذب طرفدار بیشتر در انتخابات بوده است. برجسته کردن پیامک به دختران، آببازی و معتادان، برای استفاده از عواطف ملت بیان میشود؛ این در حالی است که دراینبین موضوعات گستردهتری مانند؛ ازدواج جوانان، بیکاری و تورم از سوی برخی نامزدها نادیده گرفته شد. فعالیت رسانهای ممتد بر روی عاطفه مخاطبان سبب میشود که اولویتها جابجا شود و مسائلی که اولویت نیستند با کمک تکنیک برجستهسازی، به دغدغه اولیه مردم تبدیل شود.
نکته پایانی: ارسال سیگنال موج منفی در این انتخابات همان خواسته دشمنان است تا مشارکت در انتخابات را کاهش دهند. نامزدهای محترم همه جریانات باید در زمینه افزایش مشارکت در همراهی با هم قرار گیرند و شور و شوق تلاش و حرکت بهسوی هدف مطلوب را در مخاطبان برانگیزند و عواطف و احساسات و رفتار آنان را در پیشرفت و آبادانی کشور تقویت کنند و مردم را به آیندهای پر امید با تکیه بر ظرفیتهای درونی وعده دهند.