تکرار مُدل لبنان در عراق؟

عراق در 72 ساعت اخیر شاهد افزایش تنش‌های سیاسی داخلی است. با این که چند وقتی است که عراق از شر گروه تروریستی داعش تا حدودی نجات یافته است اما به نظر می رسد همچنان بحران سیاسی و امنیتی در این کشور پابرجاست؛ حدود یک ماه پیش بود که انتخابات در این کشور برگزار شد اما بلافاصله بعد از برگزاری موفق آن، آمریکایی ها و متحدان عرب آن ها تلاش کردند تا به وسیله حق طبیعی مردم و احزاب سیاسی عراق در اعتراض به کم و کاستی های انتخابات الکترونیک موج سواری و فضای کشور را متشنج کنند؛ این بار نیز در اقدامی دیگر ترور مشکوک نخست وزیر عراق در منطقه کاملا امنیتی سبز بغداد رخ داد. به چند دلیل این حمله پهپادی مشکوک است. اول؛ حمله به منزل نخست وزیر عراق سبب می‌شود درگیری روز جمعه و کشته و زخمی شدن معترضان تحت تاثیر قرار گیرد و به حاشیه رانده شود. با حمله‌ای که به منزل مصطفی الکاظمی انجام شد، بیش از آن که صدای معترضان عراقی شنیده شود، این حمله مورد توجه قرار می‌گیرد. بنابراین، محتمل است که شناسایی عاملان درگیری روز جمعه به فراموشی سپرده شود. دوم؛ در پی این حمله بار دیگر گروه های مقاومت عراق در مظان اتهام قرار می‌گیرند، گروه هایی که بیش از همه به نتایج انتخابات پارلمانی معترض هستند و بیان می‌کنند نتایج دستکاری شده است. پس از درگیری روز جمعه معترضان با نیروهای امنیتی عراق نیز برخی از جمله قیس الخزعلی، دبیرکل عصائب اهل الحق عراق اعلام کرده بودند که هدف این درگیری متهم‌سازی و بدنام کردن گروه‌های مقاومت است. بنابراین، به نظر می‌رسد میان تحولات روزهای اخیر عراق ارتباط مستقیمی وجود دارد و این تحولات به نوعی تکمیل کننده هم هستند. سوم؛ حمله به منزل الکاظمی می‌تواند عملا به این منجر شود که برخورد با معترضان به نتایج انتخابات پارلمانی عراق تشدید شود زیرا این تظاهرات اگرچه مسالمت‌آمیز است اما از دید مخالفان، سبب بروز ناامنی و بی‌ثباتی در عراق شده است. در واقع، ممکن است با «امنیتی‌سازی» فضا و صحنه سیاسی عراق، این کشور وارد دوره جدیدی از ناامنی و بی‌ثباتی شود، موضوعی که مطلوب مخالفان مقاومت است. این الگوی رفتاری در کشوری نظیر لبنان نیز دیده می‌شود. مخالفان مقاومت در تلاش هستند لبنان همچنان درگیر ناامنی و بی‌ثباتی باشد. نبود دولت مقتدر و قوی در عراق، لبنان و سوریه یکی از خواسته‌های مخالفان مقاومت است. چهارم؛ تنش‌ها در عراق در حالی روند تصاعدی دارد که به مهلت خروج نظامیان آمریکایی از عراق نزدیک می‌شویم. طبق توافق الکاظمی و جو بایدن، نیروهای رزمی آمریکایی باید در پایان سال جاری میلادی از عراق خارج شوند. آمریکا از ابزارهای مختلفی برای باقی ماندن در عراق بهره می‌گیرد. ناامن‌سازی و بی‌ثباتی در عراق می‌تواند زمینه بقای نظامیان آمریکایی را در آن فراهم کند.

دکترسید رضی عمادی