همه بدهکاران بانکی را نباید به یک چشم نگریست / شفاف سازی، مسئله مهم در افشای لیست بدهکاران بانکی است

موضوع افشای لیست بدهکاران بانکی را باید از چند نظر مورد تحلیل و بررسی قرار داد. آنچه دراین موضوع حائز اهمیت است اینکه تمامی بدهکاران را نباید به یک چشم نگریست و همه آنها را جزیی از شبکه فساد و مافیایی دانست که هدف آنها تخریب اقتصاد و تولید کشور برای تضمین منافع خود است، بلکه بخشی از آنها را باید در زمره کسانی قرار داد که بالواقع خواهان رونق دادن وجهش تولید بودند اما مسائل مختلفی متاسفانه تحقق این خواسته را ناممکن کرده است.

برای این که تمام بدهکاران را در لیستی قرار ندهیم که اتهام همه آنها انگیزه های سوداگرانه باشد در وهله اول باید مشخص شود مقصد آنها از دریافت وام و تسهیلات چه بوده است؟ آیا تسهیلات اخذ شده باید  صرف اموراتی شود که جریان اقتصادی کشور را رشد می داده یا خیر؟ یا اینکه تسهیلات اخذ شده به نام تولید اما برای فعالیتهای سوداگرانه مثل دلالی در بازار ارز یا خرید و فروش ملک بوده است؟ ریشه یابی منشاء وام وتسهیلات اخذ شده کمک شایان توجهی به این موضوع است که نمی توان همه بدهکاران بانکی را سوداگر و دلال نامید.

مساله مهمتر دیگری که در انتشار لیست بدهکاران بانکی باید مورد توجه قرار بگیرد برداشتن گام هایی برای شفاف سازی هر چه بیشتر است. شفاف سازی که مشخص می کند کدام بنگاه ها، چه سازمان ها و افرادی به نظام بانکی کشور بدهمار هستند. شفافیت در این موضوع از آن جهت حائز اهمیت است چرا که ممکن است افراد بدهکار را به این نقطه ای برساند که برای حفظ آبروی خود و نهادهایی که بدهکارهستند بدهی خود را تسویه کنند. در انتشار لیست بدهکاران بانکی این نکته قابل تامل است که وام و تسهیلات اخذ شده برای رشد و کلید زدن فعالیت های تولیدی صورت گرفته یا در حیطه تولید به کار گرفته نشده است. اگر وام های اخذ شده برای رشد تولید و کلید زدن یک فعالیت تولیدی بوده اما به دلیل تاثیر گذاری تحریم ها و مسائل سیاسی و اقتصادی که به یک باره بر کشور تحمیل شد، تولید کننده در شرایط خاصی قرار گرفته باشد که قادر به تامین مواد اولیه بنگاه اقتصادی خود نشده باشد و رونق از بنگاه اقتصادی گرفته شده باشد، قطعا این نوعی بدهی عمدی نیست چرا که دریافت کننده وام نه به خواست خود، بلکه به دلیل تحمیل شرایط اقتصادی وسیاسی در فعالیت خود شکست خورده است.

اینکه تولید کننده ای بر این مدار قرار بگیرد که در جریان اقتصادی کشور موثر باشد و تولید ملی را رشد دهد و اشتغالزا باشد به شدت حائز اهمیت است، لذا بهتر است در افشای لیست بدهکاران بانکی سوداگران و ویژه خوارانی که به منفعت شخصی و گروهی خود فکر کرده ومنابع ملت را صرف سوداگری وخرید در خارج از کشور کرده اند را با کسانی که مایل به راه اندازی تولید مورد نظر خود و رساندن جریان تولیدی با ایده های ناب خود به نقطه قابل قبولی داشته ا ند نگاه یکسانی به این دو گروه با دو اندیشه و دو تصمیم مختلف نداشته باشیم. کالبد شکافی درست چرایی شکست واحدهای تولیدی و بررسی میزان اثر گذاری فشار تحریم و تورم روی شرکت هایی که موفق به رشد تولید خود نشدند و بررسی حمایت هایی که باید صورت می گرفته اما از آنها دریغ شده موضوع مهمی است که باید در دستور کار مسوولین مربوطه قرار بگیرد.

مساله مهم دیگری که باز هم نقش نهادهای حاکمیتی و دولتی در آن تاثیر گذار است اجازه واردات به کالاهایی است که در داخل امکان ساخت آن وجود دارد. تولید کننده ای که برای تولید یک کالای بومی تسهیلات بانکی دریافت کرده در برابر انبوه کالای وارداتی که با قیمت پایین تری در بازار داخلی به فروش می رسد محکوم به شکست است. سیاست های غلطی که منجر می شود یک شرکت تولیدی نتواند به حیات خود ادامه دهد نیز در موضوعی به نام بدهکار کردن تولید کنندگان باید گنجانده شود تا مشخص گردد ایراد کار فقط و فقط از تولید کننده یا بنگاه تولیدی نیست.

ریشه یابی درست تحولاتی که اقتصاد و بازار کشور را از خود متاثر می کند و سیاست گذاری هایی که بر تولید و بر مسائله ای به نام سوداگری تاثیر می گذارد از جمله موارد مهمی است که می تواند مشخص کند گیرندگان تسهیلات آیا سوداگر بوده اند یا اینکه برای توسعه تولید کشور در چنین وادی سختی گام گذارده اند؟!