«ایلان ماسک» با قراردادی به مبلغ 44 میلیارد دلار به صورت کاملاً نقد، بستر خبررسانی «توئیتر» را از آن خود کرد. حالا ثروتمندترین فرد جهان، صاحب تأثیرگذارترین شبکه اجتماعی در زمینه خبر و اطلاع‌رسانی است[...]
«ایلان ماسک» با قراردادی به مبلغ 44 میلیارد دلار به صورت کاملاً نقد، بستر خبررسانی «توئیتر» را از آن خود کرد. حالا ثروتمندترین فرد جهان، صاحب تأثیرگذارترین شبکه اجتماعی در زمینه خبر و اطلاع‌رسانی است که باید دید ماسک چه قصد و نیتی از خرج این مبلغ کلان برای توئیتر داشته است؟
اما ماسک در ظاهر چه می‌گوید؟ ماسک که خود را حامی مطلق‌گرایی در آزادی بیان می‌خواند، از اعتدال و برخی رویه‌های دیگر توئیتر انتقاد کرده است. او می‌خواهد الگوریتم توئیتر برای اولویت‌بندی توئیت‌ها عمومی باشد و مخالف قدرت دادن بیش از حد به شرکت‌هایی است که از طریق توئیتر تبلیغ کرده و برای آن درآمد جذب می‌کنند. کاربران توئیتر انتظار دارند در مدیریت ماسک شاهد بازگرداندن افراد اخراجی، از جمله دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا به توئیتر باشند. در حالی که عده‌ای از وعده آزادی‌های بیشتر در توئیتر خوشحالند، افراد بسیاری نگران ترویج خشونت و بی‌چارچوب شدن این شبکه اجتماعی هستند.
ماسک در بیانیه‌ای گفته است: «آزادی بیان بستر یک دموکراسی کارآمد است و توئیتر میدان شهر دیجیتالی است که در آن موضوعات حیاتی برای آینده بشریت مورد بحث قرار می‌گیرند.»
این اقدام ماسک موجب شده است سنت خرید و مدیریت پلتفرم‌های رسانه‌ای تأثیرگذار از سوی میلیاردرها ادامه پیدا کند. پیش از این «واشنگتن پست» را جف بزوس که زمانی ثروتمندترین فرد دنیا بود، در سال 2013 خریداری کرد. چه سودی برای این میلیاردرها در چنین خریدهایی با مبالغ گزاف وجود دارد؟ شاید بتوان گفت، رسانه‌ها امروزه در جهت دیکته‌کردن سیاست‌های به سود سرمایه‌داری و سرمایه‌داران، بیش از پیش در بین مردم نقش دارند. کاربران خوراک‌های ذهنی خود را از خبرگزاری‌ها و بسترهای شبکه‌های اجتماعی دریافت می‌کنند و تصاحب کردن آنها به وسیله افراد سرمایه‌دار، سبب به چالش کشیده‌شدن آزادی بیان خواهد شد، هرچند شعار آزادی بیان سر دهند!
«توئیتر یک کسب و کار بدنام و ناکارآمد است. مانند یک سیب‌زمینی داغ که هیچ کس مسئولیت آن را نمی‌پذیرد. مدل کسب درآمد و کارایی آن با شروع سال ۲۰۲۲ رو به زوال است. توئیتر به منبری برای اوباش سایبری بدل شده است.» همه این جملات، اتهام‌هایی است که رسانه‌های دنیا به توئیتر قبل از خرید آن از سوی ماسک می‌زدند، اما ثروتمندترین فرد دنیا چیزی حدود 10 میلیارد دلار بالاتر از ارزش این شرکت بر بورس، برایش پرداخت کرد!
ایلان ماسک آنقدر پول دارد که نیازی به درآمد توئیتر نداشته باشد. خود او هم بارها این موضوع را اعلام کرده است که از توئیتر به دنبال کسب درآمد نیست؛ اما این دلیلی نمی‌شود که او هیچ نفعی در خرید توئیتر نداشته باشد و فقط محض رضای خدا توئیتر را خریده است تا آزاد کند! دنیای جدید، یعنی دنیای اطلاعات. رسانه‌های غربی هم اصلی‌ترین دلیل خرید توئیتر از سوی ایلان ماسک را تأثیر‌گذاری و داشتن اطلاعات می‌دانند. دیگر کسی که پول دارد قدرتمند نیست؛ بلکه کسی قدرت دارد که اطلاعات را در اختیار دارد و افکار عمومی را رصد می‌کند.
برای موفقیت در آینده دنیا باید داده داشت، تحلیل کرد، جریان‌ها را شناخت و در بهترین جا بهترین تصمیم را گرفت! این را ایلان ماسک به خوبی دانسته و فهمیده است که ارزش شرکتی، مانند توئیتر که کاربران جهان به رایگان برای آن داده‌های غنی تولید می‌کنند، بسیار بالاتر از چنین مبالغی است که برای خریدش پرداخت کرده است.
شاید حدس اینکه ماسک از توئیتر در آینده دقیقا چه استفاده‌ای خواهد کرد، کمی سخت باشد؛ ولی تصور کنید که او قصد کند برای انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نامزد شود! پول فراوان، دسترسی به داده‌ها، امکان هدایت افکار عمومی و... به راحتی برای او پیروزی را رقم خواهد زد. به احتمال زیاد در آینده از این فرد سیری‌ناپذیر همیشه تشنه مال و قدرت، بیشتر خواهیم شنید.
ایلان ماسک صاحب دو شرکت بزرگ دیگر به نام تسلا و اسپیس‌ایکس است که در زمینه فناوری‌های نوین پیشرو هستند. ماسک رابطه بسیاری خوبی با سیاستمداران و به ویژه ارتش ایالات متحده دارد و فناوری‌های شرکتش در جاسوسی از مردم و حتی کشتار بی‌گناهان در سراسر جهان، مستقیم و غیر مستقیم نقش دارند. تصور اینکه ثروتمندترین تاجر دنیا که همه چیز را به عنوان کالای قابل معامله می‌بیند و به دنبال آزادی بیان است، دروغی خنده‌دار است که تلخی آن در آینده ای نه چندان دور بر همگان نمایان خواهد شد.
