فروپاشی رژیم صهیونیستی مورد توافق همه/ سیا نسبت به موجودیت رژیم صهیونیستی اظهار تردید کرده است

از سال 1948 تا به امروز غرب میلیاردها دلار برای حفظ امنیت رژیم صهیونیستی هزینه کردند. جدا از هزینه کرد مالی، سیاست راهبردی غرب در غرب آسیا نیز بر اساس حفظ این رژیم می باشد. بر این اساس می توان رفتار ایالات متحده، اتحادیه اروپا  را در خاورمیانه ارزیابی و تحلیل نمود. تلاش برای تجزیه کشورهای منطقه، ایجاد حنگ مدهبی برای تضعیف کشورهای غرب آسیا و استفاده از سلاح تهدید و تطمیع علیه کشورهای عربی برای برقراری  روابط دیپلماتیک با رژیم صهیونیستی  نمونه کوچکی از تلاش آمریکا در منتطقه در راستای حفظ اسرائیل غاصب می باشد.

انتظار این بود که بعد از گذشت نزدیک به هفت دهه، پایداری این رژیم نمود عینی می یافت و این مساله دیگر جزو نگرانی های صهیونیست ها و غرب محسوب نمی شد. اما واقعیت چیز دیگری است که اعتراف مقامات صهیونیستی گوشه ای از واقعیت را نشان میدهد.

  روزنامه «یسرائیل هیوم» چاپ سرزمین اشغالی روز دوشنبه در گزارشی نوشت که «بنی گانتز» وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در یک نشست‌ محرمانه، در خصوص از دست دادن مناطق الجلیل (در شمال) و نقب (در جنوب فلسطین اشغالی) ابراز نگرانی شدید کرده است.
 طبق این گزارش، بنی گانتز هفته گذشته در دیدار با اعضای فراکسیون حزب «کاحول لفان» در کنست که خود در رأس آن قرار دارد گفته است که اگر رژیم صهیونیستی در الجلیل و نقب سرمایه‌گذاری نکند، در نهایت مجبور خواهد شد تا قطعنامه سازمان ملل در خصوص دو دولتی بودن فلسطین اشغالی را بپذیرد و این دو منطقه را از دست بدهد.
او به صراحت گفته است که تسلط فلسطینی‌‌ها به برخی مناطق در آینده بعید نیست و «دولت یهود» طی سال‌های پیش رو کوچک خواهد شد و ممکن است که اسرائیل از لحاط جغرافیایی به مساحت میان شهر «الخضیره» که در جنوب حیفا واقع شده تا شهر «غدیرا» که در ۲۵ کیلومتری جنوب تل آویو است، محدود شود.
یسرائیل هیوم در ادامه نوشت که غلبه بافت جمعیتی الجلیل و نقب به نفع فلسطینی‌ها و افزایش احساسات ملی‌گرایانه در میان آن‌ها، از دیگر دلایل نگرانی بنی گانتز در خصوص از دست دادن کنترل این دو منطقه است.

بررسی ها نشان میدهد که در چند ماه اخیر موج جدیدی از احساسات ضد صهیونیستی در سرزمین های اشغالی بوجود آمده است که بشدت صهیونیست ها را آشفته کرده است. نبود امنیت در درون شهرک های اشغالی نشان می دهد که این رژیم با دو رویکرد ضد امنیتی در درون و بیرون خود مواجهه است. اگر تا چند ماه اخیر صهیونیست ها، برای ایجاد توازن امنیتی در مرزهای خود هزینه و برنامه ریزی می کردند، امروز در درون سرزمین های اشغالی نیز امنیت خود را در خطر می بینند. برخی از گزاره ها نشان میدهد که موج جدیدی از مهاجرت معکوس در سرزمین های اشغالی شروع شده است. 
طبق گزارش یسرائیل هیوم "بنی گانتز همچنین به هم حزبی‌های خود گفته است که پیام‌هایی دریافت کرده مبنی بر اینکه فلسطینی‌های ۱۹۴۸ برای تسلط بر امور تلاش می‌کنند. وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در این باره گفت: پیامی در واتس آپ از افراد ناشناس دریافت کرده‌ام که نوشته‌اند: در مقابل خداوند فرصتی ندارید، آرام آرام حکومتتان را از بین می‌بریم.".
رهبر معظم انقلاب چند سال پیش نابودی  رژیم صهیونیستی را پیش بینی کرده بود که هر چه روند به جلو میرود، تحقق آن پیش بینی نمود عینی تر پیدا می کند. «ایهود باراک» نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی در ۱۶ اردیبهشت در گفت و‌گو با روزنامه یدیعوت احارانوت، با اشاره به تاریخ گفت که نگران است رژیم تل آویو نیز همچون حکومت‌های صهیونیستی پیشین در دهه هشتم خود نابود شود.
تاکنون مقامات سیاسی، امنیتی، نظامی و شخصیت‌های علمی و رسانه‌ای صهیونیستی متعددی از احتمال «فروپاشی اسرائیل» سخن گفته‌اند. «آری شاویط» تحلیلگر یهودی روزنامه عبری «هاآرتص» یکی از موارد چنین تحلیل‌هایی است. او در تحلیلی با عنوان «اسرائیل نفس‌های آخر را می‌کشد» پیشتر نوشته بود: «دیگر جای زندگی در کشور نیست و باید به سانفرانسیسکو یا برلین رفت. ممکن است از نقطه بی بازگشت عبور کرده باشیم و دیگر امکان پایان دادن به اشغال، توقف شهرک‌سازی و دستیابی به صلح، امکان اصلاح صهیونیسم، نجات دموکراسی و تجزیه کشور وجود نداشته باشد.»
«شائول آریل» ژنرال یگان ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی و کارشناس حوزه مناقشه اعراب-اسرائیل نیز در روزنامه هاآرتص نوشته بود که رژیم صهیونیستی راهبردهایی را مبنای خود قرار داده که تحقق «آرمان صهیونیسم» در خاک فلسطین اشغالی را به شکست منتهی کرده و رژیم صهیونیستی در مسیر بر باد رفتن کامل این آرزو قدم بر می‌دارد.
«بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر سابق رژیم صهیونیستی هم از جمله افرادی است که در خصوص زوال این رژیم ابراز نگرانی کرده بود. او در تاریخ نهم اکتبر ۲۰۱۷ در جشن «سوکوت» یهودیان گفته بود: «تمامی تلاش خود را برای اینکه اسرائیل صدمین سالروز تأسیسش را ببیند به کار خواهم گرفت، اما این یک امر حتمی نیست. تاریخ به ما یاد داده است که حکومت مردم یهود بیش از هشتاد سال تاکنون دوام نیاورده است که مربوط به دوره حشمونیان است.»