هر سال محرم ميآيد و ميرود و نام حسين(ع) و اصحاب عاشورايياش بارها و بارها در گستره يک ملت در اين سرزمين تکرار ميشود و جامعهاي را متلاطم ميکند و اين حقيقت را آشکار ميسازد که ذکر نام اباعبدالله(ع) تنها يادکرد حادثهاي در ميان حوادث تاريخ نيست که غبار گذر روزگار آن را به فراموشي بسپارد.
تکرار نام حسين(ع) يادآوري و بازخواني نوعي از مرگ نيست، بلکه سخن از سبک زندگي است که از چگونه زيستني سخن ميگويد که نهايت آن آنگونه مردني شرافتمندانه است!
الگويي که براي بشريت سرگردان همه اعصار تاريخ ميتواند نجاتبخش باشد.
بازخواني دفتر عاشورا، آشنايي با جريان عدالتخواه تاريخي است که مسئولانه زيستن را ميآموزاند و خود را وقف ايستادگي در برابر ظلم و ذلت نموده و روحيه مبارزه و انقلابیگری را به کالبد جامعه مرده تزريق ميکند. سرور و سالار شهيدان پيامآور حريت و آزادگي است و تلاشگر بزرگ براي اقامه امر و به معروف و نهي از منکر و احياگر اسلام نابي که در شام فراگير حاکميت اموي، نویدبخش صبح ظهور حکومت علوي است!
حرکت امام حسين(ع) تنها نهضتي انفعالي و واکنشي به وضع موجود نيست! بلکه فراتر از آن، ارائه الگويي براي همه ملتهاي در بند است که «خوب زيستن» دغدغه آنان است. غايت حرکت حسيني تحقق تمدني اسلامي است که در آن زندگي عاشورايي، «الگوي زيست مسلماني» بشريت است. در آن تمدن، همه مفاهيم متعالي از عدالت و آزادي و صلح و امنيت و معنويت و اخلاق تجلي خواهد يافت.
آرمان برجسته نهضت حسين علیهالسلام ظلمستیزی و ايستادگي در برابر زياده خواهان است كه توجه و تقويت آن به يكي ديگر از نيازهاي امروز انقلاب ما تبديل شده است.
روح ايستادگي و استقامت در برابر استكبار جهاني و استعمارگران زيادهخواه و تأکید بر شعار «نه شرقي نه غربي» و حمايت از مظلومان و مستضعفان عالم، آرمانهايي است كه منشأ و مبدأ آن را در حركت حسين بن علي(ع) بايد جستجو نمود.
در جهاني كه نظام سرمايهداري - صهيونيستي، در تلاش است تا همه مخالفين و منتقدين خود را به بردگي مدرن و تسليم و وادادگي بكشاند، توجه به روح قيام امام حسين(ع) و عدم تسليم در برابر قدرت فاسق و فاجر زمانه بهخوبی ميتواند به مانيفست سياست خارجه جمهوري اسلامي بدل گردد. کلیدواژههایی چون حريت و آزادگي، شجاعت، ايستادگي، غيرت، ايثار، ازخودگذشتگی، وفاي به عهد، صبر، توكل، رضا؛ مفاهيم ارزشمند سبك زندگي حسيني است كه تمسك به آن پیامآور عزت ملت ايران در اين زمانه خواهد بود.
(نویسنده: مهدی سعیدی)