ماجرای هنرمندان و اتاق بازرگانی

یک عضو اتاق بازرگانی ایران از عضویت برخی هنرمندان در این اتاق در آستانه برگزاری انتخابات پارلمان بخش خصوصی ایران خبر داده و گفته است، هیئت رئیسه فعلی اتاق به دنبال سوءاستفاده از جایگاه هنرمندان در انتخابات است؛ موضوعی که اگرچه وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می‌گوید ارتباطی به آنها ندارد؛ اما حساسیت‌های بسیاری را در جامعه برانگیخته است. موضوعات مرتبط با هنرمندان به دلیل شهرت نسبی که در جامعه دارند، همواره با حساسیت بالایی از سوی مردم دنبال می‌شود؛ از حواشی زندگی شخصی آنها و مواضع ناپخته سیاسی برخی از آنها گرفته تا فعالیت‌های اقتصادی آنها و معافیت‌شان از مالیات! همگی موضوعاتی است که با ضریب بالایی هم در رسانه‌های رسمی و هم در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار دارد. حالا در آخرین موضوع، خبر رسیده که برخی از هنرمندان با معرفی بنیاد رودکی، دفتر کاری در اتاق بازرگانی گرفته و با پرداخت حق عضویت‌شان از سوی یک نهاد نامعلوم، به عضویت اتاق بازرگانی درآمده‌اند. اگرچه عضویت هنرمندان شائبه‌برانگیز است؛ اما به نظر می‌رسد منعی هم در این عضویت وجود نداشته باشد. بر اساس مقررات اتاق بازرگانی ایران، هر فرد ایرانی بالای 20 سال که کارمند رسمی دولت نباشد و در یک فعالیت اقتصادی مشغول به کار باشد، می‌تواند عضو اتاق بازرگانی شود. حالا بسیاری از هنرمندان هم به واسطه فعالیت در موضوعات هنری که بخش خدماتی اقتصادی به شمار می‌آید، فعالیت اقتصادی رسمی دارند و با توجه به سایر شرایط منعی برای عضویت در اتاق بازرگانی ندارند. همچنین، هر عضو اتاق بازرگانی که حداقل 24 ماه از عضویتش در این اتاق گذشته باشد و در حال حاضر کارگاه اقتصادی فعال به استناد فهرست بیمه کارکنان و کد مالیاتی داشته باشد، می‌تواند در انتخابات این نهاد که به پارلمان بخش خصوصی معروف است، شرکت کند. بنابراین، صرف عضویت یا حتی حضور هنرمندان عضو اتاق بازرگانی در انتخابات این نهاد، چندان مشکل‌دار به نظر نمی‌رسد؛ کما اینکه گویا کمتر هنرمندی که عضو اتاق بازرگانی شده، امکان حضور در انتخابات را با توجه به شروط تعیین شده داشته باشد. اما با وجود این، مسئله جایی حساس می‌شود که هنرمندان به منزله گروه مرجع اجتماعی بخواهند دست‌آویز گروه‌های رقابتی در انتخابات قرار گیرند.  هنرمندان در انتخابات‌های سیاسی کشور بارها وارد شده و از کاندیداهایی حمایت کردند که بعدها یا از آنها برائت جسته‌اند یا مورد نارضایتی مردم قرار گرفته‌اند؛ حالا وارد شدن آنها در یک انتخابات اقتصادی که ممکن است در آن انگیزه مالی فراوانی هم وجود داشته باشد، می‌تواند بیش از گذشته دامن آنها را به بازی‌هایی آلوده کند که شایسته آن نیستند. افزون بر این، هنوز تلخی همکاری برخی هنرمندان با مفسدان اقتصادی بانک سرمایه در پروژه‌های هنری به کام مردم و به خصوص فرهنگیان باقی مانده است. حالا، ورود هنرمندان و همکاری آنها در پروژه انتخاباتی اتاق بازرگانی در حالی که سنخیتی بین فعالیت هنری آنها و فعالیت‌های اتاق بازرگانی وجود ندارد، می‌تواند به تکرار همان تلخی‌ها منجر شود. البته همانطور که گفته شد، حضور، عضویت یا حتی شرکت هنرمندان در اتاق بازرگانی فی‌نفسه اشکالی ندارد، اما به طور حتم به مراقبت و حساسیت نیاز دارد!