در دعای روز دوم ماه مبارک رمضان میخوانیم:
«اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَی مَرْضَاتِکَ
وَجَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ
وَنَقِمَاتِکَ وَوَفِّقْنِی فِیِه لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ
بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین»
خدایا! مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز
و از خشم و غضبت دور کن
و بر قرائت آیات قرآنت موفق گردان،
به حق رحمتت، ای مهربانترین مهربانان عالم!
چه عذابى دردناکتر از غضب و نارضایى خدا
حجتالاسلام جواد محدثی در کتاب «سینای نیاز» درباره شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان مینویسد: فرازهای این دعا عبارت است از: خشم و رضای خدا، قرائت قرآن. آنچه انسان را به بهشت میبرد یا به دوزخ مىکشد، «رضا»، یا «سَخَط» پروردگار است. خشم و خشنودى خدا هم، نتیجه و بازتاب عمل ماست. ماییم که با عملمان، خدا را راضى مىکنیم یا به خشم مىآوریم.
وی میافزاید: «طاعت» ما، مایه رضایت اوست و معصیتمان، او را ساخط و خشمگین خواهد کرد. چه عذابى دردناکتر از غضب و نارضایى خدا؟! و چه پاداشى برتر و بزرگتر از خشنودى و رضاى حق؟! پس باید موجبات رضایتش را فراهم کرد، باید با عمل صالح، کار خیر، حق طلبى، ایثار و اخلاص، انفاق و صدقه، طاعت و عبادت و… به خداوند نزدیک شد و رضاى او را کسب کرد.
حجتالاسلام محدثی ابراز میدارد: باید از نافرمانى، کینهتوزى، بدخواهى، سوءنیت، حسد و غیبت، احتکار و زراندوزى، گرانفروشى و حرامخوارى، ستم و حقکشى دورى کرد، چرا که اینها مایه غضب الهى است و هر کس مغضوب درگاه خدا شود، خیر و برکت از او روى گردان خواهد شد و درهاى تباهى و گمراهى و عذاب به رویش گشوده خواهد گشت.