چهار سال از آخرین دیدارمان میگذشت و اینبار از سر شوق چند ساعت زودتر به انتهای خیابان فلسطین رفتیم. اما غافلگیر شدیم از شور و شوق عاشقانی که از ما هم زودتر آمده بودند و برای دیدار یار لحظهشماری میکردند.
کرونا عاملی بود که از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ مانع برگزاری دیدار با رهبر معظم انقلاب به صورت حضوری شد اما امسال همزمان با بهار طبیعت، آغاز بهار قرآن را جشن گرفتیم در حسینیهای که میعادگاه عاشقان قرآن و عترت است. آمدیم تا با ولایت بار دیگر تجدید بیعت و تجدید دیدار کنیم.
همه آمده بودند، از همه جای ایران
همه آمده بودند، نه فقط از جای جای تهران، بلکه از همه ایران، از سیستان و بلوچستان تا خوزستان و از آذربایجان تا فارس. روستاییهای پای کار قرآن هم با شور نشاط و با دست پر حضور داشتند، از بچههای چارک در بوشهر تا بچههای قرآن آباد در استهبان فارس. همه زیر پرچم ولایت پای رحل قرآن زانوی ادب زده و با رهبرشان محفلی خاطرهانگیز رقم زدند.
شاید اولین بار است که دید و باز دید عید نوروز بین اهالی قرآن در حسینیه امام خمینی (ره) اتفاق میافتد، این دید و بازدیدها از خیابانهای منتهی به بیت رهبری آغاز و تا حسینیه ادامه داشت. برخی هم گویا مدت زیادی بود همدیگر را ندیده بودند و غرق صحبت بودند.
عیدیهایی که رهبر انقلاب عنایت کرده بود
احمد ابوالقاسمی و قاسم رضیعی از جمله کسانی بودند که در کنار هم در گوشهای از حلقه قرآنیان نشسته و گرم صحبت بودند، با یکی از دوستان به سراغشان رفتیم خلوت نوروزی و رمضانیشان را کمی به هم زدیم، از دید بازدیدها برایمان گفتند و از خاطراتشان در همین برنامه در سالهای قبل. از انگشتریهایی که آقا به آنها عیدی داده بود و از سختی تلاوت در چنین محفلی. در آخر هم گفتند ان شا الله به برکت تقارن سال نو و ماه نزول قرآن، سالی خوب و پر رونق برای کشور و مردم ایران رقم بخورد.
ساعتهای باقی مانده به ۱۵:۳۰ اینگونه سپری شد و کم کم فضای حسینیه پر شد از عاشقان دیدار. عدهای که پیشکسوتتر بودند جلوی مجلس و در حلقهای قرآنی پای رحل نشسته بودند و سایرین در صفوف به هم فشرده و منظم تا انتهای حسینیه را پر کرده بودند.
همه چیز منظم و مرتب پیش میرفت، مدعوین دسته دسته وارد حسینیه شده و با راهنمایی خادمان در جاهای تعیین شده مستقر میشدند، با اینکه وضعیت کرونا مثل سال های پیش نیست اما باز هم پیش از ورود، به همه ماسک داده میشد. به هر حال احتیاط شرط عقل است.
اهتزاز پرچم گنبد حرم امام حسین (ع) در حسینیه امام خمینی (ره)
پرچم سرخ یا حسین هم در روبروی جایگاه نصب شده بود که خیلی آشنا به نظر میآمد، واقعاً هم آشنا بود چون در اواسط مجلس مجری برنامه آن را به حاضران نشان داد و گفت: محفلمان با پرچم گنبد سیدالشهدا (ع) مزین و متبرک شده. محفل، محفل قرآن بود و فضای حسینیه هم با آیات قرآن آذینبندی شده بود که مهمترین آنها این آیه بود: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ»
کاش آقا برای عاقبتبخیری و شهادتم دعا کند
حامد شاکرنژاد را دیدم که در گوشهای از حلقه قرآنیان نشسته و گویا انتظار میکشید برای ورود آقا. به سراغش رفتم. از این برنامه گفت و از توجه رهبرمان به قرآن. از اینکه ما از قرآن حرف میزنیم و آقا به آن عمل میکند. از شیرینی تلاوت در اینجا گفت و از انگشتری که عید گرفته و در آخر هم گفت: کاش آقا برای عاقبتبخیری و شهادتم دعا کند.
شعارهایی که هر سال میشنویم و هر سال تازه است
ساعت ۱۵:۳۰ زمان حضور آیتالله خامنهای در حسینیه بود و با نزدیک شدن به این ساعت شعار «ای پسر فاطمه منتظر شماییم» در حسینیه طنینانداز بود تا اینکه لحظه موعود فرا رسید و رهبرمان درست سر زمان وارد حسینیه شدند.
شور و شعار بر فضای حسینیه طنینانداز شد، شعارهایی که سالها است آنها را میشنویم اما اینجا این شعارهای به ظاهر تکراری چنان شوری در درونمان میانداخت که گویا اولینبار است آنها را به زبان میآوریم.
محفل بدون درنگ و فوت وقت آغاز شد و پس از مقدمه مجری، جعفر فردی دارنده بیشترین عنوان در مسابقات قرآن جهان اسلام پشت تریبون تلاوت قرار گرفت و آیاتی از سوره مبارکه فاطر را تلاوت کرد. فردی معروف است به تلاوت منظم و خطکشی شده تا جایی که آقا هم در صحبتهایش یک بار از تلاوت او یاد کرد.
جوانی روستایی که با تلاوتش حسینیه را به وجد آورد
پس از او قاری قرآن گمنامی از سیستان و بلوچستان به جایگاه تلاوت رفت. او رضا صفدری نام داشت که با تلاوتی زیبا و شنیدنی تحسین حاضران را بر انگیخت. این آغاز کار بود، قاریان یکی یکی به تلاوت میپرداختند و فریاد تشویق حاضران را بر میانگیختند تا اینکه نوبت به جوانی رسید که میگفتند از جنوب آمده، چهرهاش در نگاه اول کمی آشنا میآمد اما به یادش نیاوردم تا اینکه فیلمی از تلاوت یک نوجوان از نمایشگرهای حسینیه پخش شد که مربوط به حدود ۱۰ سال قبل بود، او سید طه حسینی بود قاری نونهالی که سالها قبل توجه همه را به خود جلب کرده بود اما امروز نوجوان نبود، بلکه جوانی رعنا پشت رحل قرآن رفت و شاید پرشورترین تلاوت این محفل را رقم زد و آقا بارها او را تحسین کرد.
البته تحسین سید طه به اینجا ختم نشد و رهبری در سخنرانیشان هم از سید طه گفتند و هم از روستایی که در آن پرورش یافته است، یعنی روستای قرآنی چارک از توابع بوشهر.
گروهی که حاضران را به دهههای ۶۰ و ۷۰ برد
در میان تلاوتها و اجراها، گروهی به اجرای برنامه پرداخت که ما را برد به قدیمترها، به دهههای ۶۰ و ۷۰، گروه تواشیح قدر، گروهی که دههها است آثارش از رسانه ملی خصوصاً رادیو پخش میشود. تواشیح معروف «اسماء الحسنی» و تواشیح «سبحانک ربی سبحانک» خاطرات زیادی را برایمان زنده کرد و مدام تحسینشان کردیم. فیلم قدیم را دیدیم و امروز هم همانها را برایمان اجرا کردند البته با موی سپیدتر و چهرههای نورانیتر.
تنها رهبری در جهان اسلام که ساعتها پای رحل قرآن زانو میزند
مجلس همه چیز داشت از تلاوتهای امروز تا یاد و خاطره اساتید دیروز، پخش کلیپی از حضور مرحوم ابوالعینین شعیشع قاری نامدار مصری بخش دیگری از برنامه بود. او چند بار در همین محفل به تلاوت پرداخته بود و عشق و ارادت آیتالله خامنهای به قرآن کریم به عنوان شخص اول یک کشور برایش عجیب بود. این نکته را در فیلم پخش شده هم به زبان آورد و گفت: آیتالله خامنهای تنها رهبری است در جهان اسلام که ساعتها پای رحل قرآن زانو میزند و به تلاوت آیات الهی گوش میدهد.
سخنانی که رنگ و بوی سیاسی نداشت
حدود ۲ ساعت و نیم تلاوت و تواشیح شنیدیم و لذت بردیم و با شعری زیبا که یکی از حاضران آن را قرائت کرد به استقبال سخنان آقا رفتیم. سخنانی که این بار رنگ و بویش به مانند یک جلسه تخصصی قرآن بود که استاد نکات فنی و ریز تلاوت را به شاگردان میگوید. سخنی از عالم سیاست و بینالملل به میان نیامد و هر آنچه آقا گفت، از قرآن بود و تلاوت و نکات آموزشی درباره فن تلاوت قرآن کریم.
درس قرآن معلم پیر و با تجربه ایرانیان
از لزوم خواندن قرآن و تدبر در آن شنیدیم تا تلاوت معنیمحور و چگونگی بکاربردن اختلاف قرائات و نکاتی درباره برخی اشتباهات رایج در تلاوت. خلاصه هر چه که گفته شد، نکاتی دقیق و علمی بود از معلم پیر و با تجربه قرآن ما ایرانیان. اما به مانند شروع سر وقت، پایان برنامه هم دقیق سر وقت اتفاق افتاد و درست هنگام اذان مغرب سخنان رهبری پایان یافت و آقایمان به نماز ایستاد و همه برای دیدارش به صفوف ابتدایی شتافتند، البته لحظاتی بیشتر نکشید که صفوف یکپارچه و منظم تشکیل شد و نماز را خواندیم آن هم به امامت چه کسی؟ نایب امام زمان. باشد که ان شا الله رزقمان شود نماز پشت سر صاحب و مولایمان بقیةالله الاعظم (عج).
سفره افطار و خان کرم رهبر انقلاب
پایان بخش برنامه هم سفره افطار بود و خان کرم رهبر انقلاب. دیدار امسال اینگونه تمام شد و آخرین خوش و بشها بیرون از حسینیه و خیابان فلسطین و خیابان کشور دوست رقم خورد و گفتیم ان شا الله عمری باشد و رزقمان شود رمضان آینده حضور در همین محفل.