شریعتمداری: ایدئولوژی در انقلاب اسلامی بر خلاف انقلاب فرانسه و شوروی از قبل وجود داشت

حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان، در برنامه صبحگاهی صبحانه ایرانی شبکه دو سیما درباره خاطرات دوران انقلاب و ویژگی‌های حضرت امام خمینی (ره) گفت: من متولد سال ۲۶ هستم و از زمانی که دبیرستان بودم نام حضرت امام را شنیدم. بیشترین زمانی که نام امام خمینی (ره) مطرح شد مربوط به قیام ۱۵ خرداد بود و به دنبال این مسئله رژیم پهلوی سعی داشت نام ایشان را پنهان کند اما در بین مردم شرایط به نوع دیگری بود.

شریعتمداری اظهار داشت: در آن زمان ملی‌گرایان و سلطنت طلبان طرفدار پهلوی بودند و از طرفی دیگر ولایتی‌ها قیام امام را حرکتی علیه تنها شاه شیعه جهان می‌دانستند. عده‌ای دیگر دنبال جدایی دین از سیاست بودند؛ رژیم پهلوی تمامی این عقاید مختلف را می‌پذیرفت و تایید می‌کرد اما تنها در مقابل امام خمینی ره ایستادگی می‌کرد. پیش از تبعید امام به ترکیه، زمانی که ایشان در قم ساکن بودند عده‌ای به دیدن امام رفتند و من نیز در آن جمع بودم.

وی افزود: در آن زمان جمعیت موج می‌زد و یک کوچه پر از انسان‌ها شکل گرفته بود و مردم می‌آمدند دست‌بوسی امام و برمی‌گشتند؛ من آن زمان کوچک‌ترین فرد بودم و به دلیل کوچک بودنم توانستم دو بار دست امام را ببوسم و ایشان متوجه حضور من شد و خواست تا به اتاقشان بیایم. من نیز در آن جا با ایشان چای خوردم و ته مانده چای ایشان را نیز سر کشیدم.

وی اظهار داشت: یکی از تفاوت‌های اصلی انقلاب ما آن است که در این انقلاب ایدئولوژی همراه انقلاب نبود و از قبل حضور داشت. در انقلاب شوروی مارکسیسم همزمان با انقلاب شکل گرفت و بسیاری از انقلابیون از این ایدئولوژی مطلع نبودند.

شریعتمداری تصریح کرد: در انقلاب فرانسه نیز چنین حالتی وجود داشت و مردم تنها به دلیل مخالفتشان با دولت حاضر آن زمان ایدئولوژی لحظه‌ای را پذیرفتند. در انقلاب اسلامی ایدئولوژی از قبل وجود داشته است و امام خمینی (ره) فقط اسلام شیعی را در دل مردم یکدست کردند. مردم از پیش از قیام حضرت امام با اسلام کاملا آشنا بودند در نتیجه امام ره مانند پیدا شدن یک گمشده در دل آن‌ها شکل می‌گیرد.

مدیر مسئول روزنامه کیهان گفت: حضرت امام به اصولی تکیه کردند که برای انقلاب مفید بود؛ ایشان همچنین معتقد بودند نیروهای ارتش از خود انقلابیون هستند که به ما می‌پیوندند و این مسئله نیز به حقیقت پیوست.

شریعتمداری گفت: پیش از انقلاب ایران روزانه 6 میلیون بشکه نفت صادر می شد و تنها ۳۵ میلیون جمعیت داشتیم. در آن زمان معلوم نبود که پول نفت کجا می‌رفت و صهیونیست‌ها از هواپیما‌های ما استفاده می‌کردند تا به یمن حمله کنند. همچنین بیش از ۵۰ هزار مستشار آمریکایی در کشور حضور داشت. غربی‌ها از نماینده تا نخست‌وزیر ایران را تعیین می‌کردند به طوری که حتی مخالفت‌های شاه تاثیری در انتخاب کسی مانند علی امینی نداشت.

وی اظهار داشت: زمانی که مردم این وضعیت را می‌دیدند بسیار اذیت می‌شدند؛ مردم در زمان دیدن حضرت امام (ره) یک ناجی را پیدا کردند و از آنجایی که امام خمینی (ره) مردمی بودند توانستند تاثیر بسیاری داشته باشند.

شریعتمداری با اشاره به تحلیل‌ها و مطالب خبرگزاری آمریکایی «آسوشیتد پرس» در زمان انقلاب گفت: باور آنها چنین بود که می گفتند رهبری حضرت امام از نوع کاریزما است و در رهبری کاریزماتیک آن چیزی که باعث جاذبه مردم می شود ویژگی های شخصی خود آن رهبر است، بنابراین خط جاذبه در رهبری کاریزما از مردم شروع می شود به رهبر کاریزما ختم می شود و وقتی رهبر کاریزما از دنیا می رود این خط هم قطع می شود برای همین می گفتند پایان عمر امام آغاز فروپاشی جمهوری اسلامی است و این باور را هم ترویج می کردند.

وی گفت: درست است که حضرت امام جاذبه های خودشان انقلاب چیز دیگری است و تفاوت رهبری کاریزما با رهبران الهی در این است که در رهبری کاریزما خط جاذبه از مردم شروع می شود به رهبر ختم می شود ولی در رهبری الهی از مردم شروع می شود و از رهبر عبور می کند و به سمت خدا می رود.

منبع: فارس