مصیبت‌ عاشورا‌ نتیجه‌ تعطیلی‌ امر‌ به‌ معروف

وقتی صحرای نینوا کارزار نبرد حق و باطل شد و یزدیان زمانه خون بهترین و پاک‌ترین انسان‌های روی زمین را برای نابودی دین خدا در مسلخ کربلا بر زمین ریختند و از سر زنان و دختران چادر کشیدند، تصور نمی‌کردند که روزی منفورترین‌های زمین و آسمان شده و خیلی زود جواب پس می‌دهند و عبرت آیندگان می‌شوند و پس از 1400 سال همچنان نام‌شان در زمره بدترین و شنیع‌ترین آدم‌ها برده می‌شود. همان‌هایی که احکام و قوانین اسلام را به میل خود تغییر دادند و حلال را حرام و حرام را حلال کردند و از هیچ فسق و فجوری کم نگذاشتند و والیان خدا در زمین را به مسلخ کشاندند؛ در این میان عده‌ای که نام مسلمانی را یدک می‌کشیدند، عکس‌العملی نشان ندادند؛ چراکه تبلیغات دشمن جای فرزندان رسول خدا را با دشمنان خدا در منظر آنها عوض کرده بود و مهم‌تر آنکه آنها واجب نهی از منکر را از خاطر برده بودند.

عبرت سنت مرده و بدعت زنده
امام حسین(ع) در وصیت خود به برادرشان، محمد حنفیه چنین می‌نویسند: «من از سر شادى و سرمستى و تباهکارى و ستمگرى قیام نکردم، بلکه براى طلب اصلاح در امت جدم به پا خاستم، و اکنون مى‏خواهم امر به معروف و نهى از منکر کنم، و بر روش جدم و پدرم على‌بن ابى‌طالب حرکت کنم.» همچنین امام در نامه‌ای به بزرگان بصره می‌نویسند: «من شما را به کتاب خدا و سنت پیامبرش دعوت می‌کنم؛ چراکه سنت مرده و بدعت زنده شده و از شما می‌خواهم که به گفتار من گوش کنید و از امرم اطاعت کنید تا به راه درست هدایت‌تان کنم.»
امام(ع) در جواب مروان نیز که از ایشان بیعت با یزید را خواستند، فرمودند: «با اسلام باید خداحافظی کرد، زمانی که فرمانروایی چون یزید داشته باشد.»
حالا پس از 14 قرن، عبرت‌های عاشورایی بسیاری برای مردمان آخرالزمان مانده که چگونه در مواقع حساس و بحرانی گوش به فرمان امام زمان‌شان باشند و فرامین الهی را در زمین جاری کنند تا حرام خدا حلال و حلال خدا حرام نشود.

«حجاب» عبرتی عاشورایی
«حجاب» یکی از عبرت‌های مهم عاشورایی است. وقتی دین خدا و اجرای فریضه امر به معروف و نهی ازمنکر زیر پا گذاشته می‌شود و این عبرت به ما می‌آموزد نباید در برابر ظلم و انحراف سکوت کرد و باید نسبت به آن حساس بود و حساسیت نشان داد؛ چراکه زیر پا گذاشتن قانون الهی و به سخره گرفتن مدافعان آن همان می‌شود که عاشورا را رقم زد. عاشورا سرشار از عبرت‌ها و پیام‌های ارزنده‌ای است که نشان می‌دهد، وقتی تکلیفی برای ما ثابت شد، نباید سکوت کرد؛ بلکه باید در دفاع از حق و حقیقت مسیر دین خدا را ادامه داد.

حرامی که حلال شد
آزادگی و دین‌داری از مهم‌ترین عبرت‌هایی است که به ما می‌آموزد آزادی به معنای نمایش تن به نامحرم نیست؛ چراکه حجاب همان واجب شرعی است که اگر زیر پا گذاشته شود، حلال را حرام و حرام را حلال کرده و موجب گسترش فساد در زمین می‌شود و این عین ذلت است؛ آن هم ذلتی که دشمن خونخوار مسلمانان که قرآن را به معنای آزادی‌بیان به آتش می‌کشد، برای ما دیکته کرده است.
حجاب عبرتی عاشورایی است؛ چراکه همان سنت رسول خداست که اگر به انحراف کشیده شود امر به آن و نهی از منکرش هم گسترش می‌یابد و یادآور این جمله اباعبدالله خواهد بود که با اسلام باید خداحافظی کرد زمانی که فرمانروایی چون یزید داشته باشد و یادآور همان سنت مرده و بدعت زنده در دین خدا خواهد بود.

قلع و قمع سنت‌های الهی
حالا سنت و واجب الهی چون حجاب از سوی عده‌ای زیر پا گذاشته شده و عده‌ای که به دنبال لائیک کردن جامعه ایرانی هستند، در حال ایجاد بدعت‌های تازه‌ای در دین الهی و اسلام هستند تا بی‌حجابی را عادی کرده و کم‌کم جامعه به سمت بدعت‌های تازه‌تری برود و این آغاز ماجرایی است که باید عنوان عبرتی عاشورایی بر آن نهاده شود؛ چراکه بی‌توجهی و حساس نبودن نسبت به چنین بدعت‌هایی، دشمن را گستاخ‌تر کرده و دست قانون‌شکنان را در زیر پا گذاشتن دیگر قوانین الهی بازتر خواهد کرد.
از طرفی عاشورایی و حسینی بودن تنها هیئت و سینه‌زنی و دفاع از حرم نیست؛ بلکه دفاع از ارزش‌های دینی و حسینی‌وار عمل کردن در بدعت‌های تازه و جلوگیری از قلع و قمع سنت‌های الهی و بی ارزش کردن مدافعان حجاب زینبی از آن هم مهم‌تر است؛ زیرا اگر امروز از کنار سنت و قانون الهی حجاب و شکستن آن از سوی عده‌ای قانون‌شکن یا فریب‌خورده گذر کنیم، دیگر نه مدافع چادر زینب بوده و نه مدافع بارگاه عقیله بنی‌هاشم خواهیم بود. بی‌تفاوتی‌ها عاشوراساز شد و اگر بی‌تفاوتی ادامه یابد، باز هم منجر به عاشورایی سخت‌تر خواهد شد.