احیای راه تجارت

مطرح شدن کریدورهای گوناگون از سوی برخی از کشورهای منطقه به این دلیل بود که جمهوری اسلامی ایران که در موقعیت اتصال شرق به غرب قرار دارد، از مزیت خود چشم‌پوشی کند. با آغاز دولت سیزدهم، این وضعیت تغییر کرد و دوباره از موقعیت ژئوپلیتیکی ایران صحبت شد و کریدور شمال‌ـ جنوب وارد مرحله عملیاتی خود برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده شد. در واقع، کریدور شمال‌ـ جنوب با وجود اهمیت فزاینده، با موانع جدی از جمله تکمیل نشدن راه آهن رشت‌ـ آستارا همراه بود که از آن به منزله حلقه مفقوده این کریدور یاد می‌شد. با فعال‌سازی دیپلماسی جغرافیایی از سوی دولت سیزدهم، ایران و روسیه برای تکمیل گذرگاه ریلی شمال‌ـ جنوب که جنوب آسیا را به شمال اروپا متصل می‌کند، توافق‌نامه احداث راه آهن رشت‌ـ آستارا را امضا کردند. این توافق‌نامه روز چهارشنبه‌ـ ۲۷ اردیبهشت‌ـ و پس از سخنرانی سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور اسلامی ایران و ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه بین نمایندگان دو کشور به امضا رسید. «مهرداد بذرپاش»، وزیر راه و شهرسازی به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران و «الکساندر نواک»، معاون نخست‌وزیر روسیه به نمایندگی از فدراسیون روسیه این توافق‌نامه را به امضا رساندند. به عبارت بهتر، راه‌اندازی خط آهن رشت‌ـ آستارا، از آنجا ضرورت دارد که این مسیر، تکمیل‌کننده خط حمل و نقل شمال‌ـ جنوب و محور برنامه رشد ترانزیتی کشور است. مسیر ترانزیتی شمال‌ـ جنوب برای انتقال کالا، محوری‌ترین کریدور کشور است که بخش ریلی آن معطل تکمیل 160 کیلومتر خط آهن از رشت تا آستاراست. با تکمیل این 160 کیلومتر، ریل به‌صورت مستقیم از بندرعباس در جنوب به بندر آستارا در شمال کشور متصل می‌شود و با توجه به هزینه پایین حمل‌ونقل ریلی و امکان حمل یکسره کالا از جنوب تا شمال و بالعکس، بخش ریلی کریدور شمال‌ـ جنوب اهمیت ویژه‌ای در برنامه ترانزیتی کشور دارد. تکمیل این قسمت از کریدور شمال‌ـ جنوب با سرمایه‌گذاری 5 میلیارد دلار روسیه صورت خواهد گرفت.