لیست سیاه لیبرال‌ها

لیست سیاه هالیوود، فهرستی از بازیگران، کارگردانان، موسیقی‌دانان و دیگر فعالان حرفه‌ای عرصه هنر در آمریکا بود که به دلیل عقاید سیاسی کمونیستی یا مشکوک بودن به آن، از کار برکنار شده و از هر گونه فعالیتی در حرفه خود منع شده بودند. «چارلی چاپلین» یکی از قربانیان این فهرست بود. فهرست دیگری در این ایام به نام کانال‌های قرمز تصویب شد که افراد مظنون به داشتن عقاید کمونیستی را از حق کار در رادیو و تلویزیون آمریکا منع می‌کرد. این نحوه برخورد تنها شامل دانشگاهی‌ها، نویسندگان و اصحاب سینما و هنر نمی‌شد؛ بلکه همه بخش‌های دولتی و خصوصی را دربر می‌گرفت. وزارت خارجه آمریکا نیز از این برخوردها مستثنی نشد و بسیاری از کارمندان وزارت خارجه به اتهام جاسوسی از کار برکنار و بازجویى شدند. یکی از مستندات نحوه برخورد خشن و غیردموکراتیک آمریکایی‌ها با گروه‌های کمونیستی در جامعه آمریکایی، نویسندگان رمان‌ها هستند که رهبر معظم انقلاب در این باره می‌فرمایند: «شما ببینید آن وقت‌ها که در آمریکا خبری از موج چپ بود‌ـ حالا که دیگر این خبرها نیست‌ـ چپ‌های آمریکا اعم از گروه‌های کمونیست یا سوسیالیست و اجتماعات‌شان تحت چه شرایطی زندگی می‌کردند! شما رمان‌هایی را که بعضی از نویسندگان دارای گرایش به چپ، مانند «هوارد فاست» نوشته‌اند‌ـ چند رمان او به فارسی هم ترجمه شده و بنده دیده‌ام‌ـ بخوانید و ببینید درباره چپ‌ها چه مطالب تکان‌دهنده‌ای آورده‌اند! همین کتاب معروف «خوشه‌های خشم» اثر «جان اشتاین بک» یا دیگر کتابش را که الآن در ذهنم نیست، بخوانید و ببینید درباره وضع چپ‌ها و برخورد سردمداران مرکز به اصطلاح دموکراسی با آنها چه نوشته است!
«ترنر» رئیس اسبق سازمان سیا در خاطراتش می‌نویسد که در آن زمان نام و نشان حدود ۳۰۰ هزار آمریکایی که به نظر می‌رسید اقدامات‌شان برای امنیت ملی آمریکا خطرناک است، در کامپیوترهای سیاه وجود داشت و در فاصله سال‌های 1974 و 1975 میلیون‌ها تلگراف خصوصی از سوی خبرچین‌های متعدد درباره عملکرد افراد گوناگون به دست سازمان امنیت ملی رسیده بود. گروه بی‌شماری از اتباع آمریکایی که خطرناک تشخیص داده شده بودند، به طرق مختلف از قبیل رصد مکالمات تلفنی، گذاشتن میکروفون مخفی در اتاق خواب یا جست‌وجوی بی‌اجازه در منزل‌شان تحت مراقبت قرار داشتند. سازمان اطلاعات ارتش با نفوذ در بین گروه‌های ناراضی داخلی، هواداران چنین گروه‌هایی را شناسایی می‌کرد تا جایی که از این طریق توانسته بود طی سال‌های 1960 تا 1971 حدود صدهزار پرونده برای مردم آمریکا تشکیل دهد.