تقویم تاریخی انقلاب اسلامی در زمستان 1360 نشان می‌دهد، مسئولان نظام جمهوری اسلامی برای حفظ تمامیت ارضی و حاکمیت امنیت در دو جبهه داخلی و خارجی با دشمنان انقلاب در ستیز بودند؛ در داخل با جریان تجزیه‌طلب و گروهک‌های تروریستی و در مرزها با متجاوزان بعثی. در این بین، گروهک تروریستی منافقین که تشکیل‌دهنده باند ترور شخصیت‌های تراز اول انقلاب و نظام بود، به اقدام تهدیدکننده‌ای دست زد که نام آن را بخش «ویژه نظام» لقب داده بودند. نکته مهم و قابل توجه این است که این جریان آدم‌کش در همه عملیات‌هایش به کشته شدن افراد بی‌گناه، امثال زن و کودک و پیرمرد و پیرزن یا عابران عادی توجهی نداشت و حتی کشتن افراد عادی را هم به نفع سازمان‌شان تحلیل می‌کرد. یکی از اعضای دستگیر شده آنها که عنوان فرمانده «بخش ویژه نظامی» را داشت، در اعترافات خود می‌گوید: «مسئله مهمی که در این عملیات (نه خود ما و نه مسئولان ما که عمدتاً از رده‌های بالای سازمان و کادرهای آن بودند) به آن توجه نمی‌کردیم، مسئله جان افراد بی‌گناه و عادی است که در این عملیات بلا استثنا آسیب می‌دیدند یا به شهادت می‌رسیدند. در مقابل مسئله که مردم عادی چرا به شهادت می‌رسند و گناه آنها چیست، گفته می‌شد هر انقلابی به خون احتیاج دارد. در داخل تشکیلات هم این طور مطرح می‌شد که در هر عملیاتی ترور اصل است. حال اگر خون یک عده مردم بی‌گناه هم این وسط ریخته شود، اشکالی ندارد، حتی تعداد افرادی که در این عملیات کشته یا شهید می‌شدند، مطرح نبود.»
یکی از اعضای این باند ترور در عملیات دیگری که حمله به مقر یکی از کمیته‌های تهران در حوالی سیدخندان بود، می‌گوید: «در حمله به یکی از ستادهای کمیته منطقه چهار حوالی پل سیدخندان که توسط یک واحد از این بخش [ویژه نظامی] اجرا می‌شود، دو برادر شهید شدند و سه کودک خردسال، یعنی بچه‌های 4، 5 ساله که در آن حوالی بازی می‌کردند، مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند و مجروح می‌شوند.» این گروهک تروریستی در داخل کشور و در پایتخت ایران زندگی می‌کرد و به جز مراکز امنیتی و دولتی، هر مرکز فعال فرهنگی یا رسانه‌ای را هم مورد اتهام قرار می‌داد تا اینکه خبر حمله بخش ویژه سازمان به دفتر روزنامه «آزادگان» منتشر شد. در گزارش روزنامه «اطلاعات» آمده است: «ساعت ۷:۱۵ صبح امروز سرنشینان یک اتومبیل آریا و دو اتومبیل پیکان که مسلح به ژ۳، یوزی و کلت کمری بودند، به دفتر روزنامه صبح آزادگان واقع در خیابان جمهوری حمله کردند و طی یک درگیری مسلحانه با محافظان ساختمان روزنامه آزادگان، یک پارچه‌فروش که قصد ورود به ساختمان را داشت، شهید و یک عابر نیز که از محل حادثه عبور می‌کرد، مجروح شد. مهاجمین پس از ارتکاب این عمل خود، متواری شدند. چند دقیقه پس از این حادثه یک بمب قوی که در داخل یک اتومبیل بلیزر جاسازی شده بود و اتومبیل در ۵۰ متری ساختمان روزنامه صبح آزادگان پارک شده بود، با صدای زیاد منفجر گردید و به فروشگاه‌ها و ساختمان‌های مجاور محل انفجار خساراتی وارد کرد.»
