گروه سینما: «مارپیچ سکوت» و «گروه فشار» دو مفهومی هستند که با رونق گرفتن زیست مجازی و کنش‌های غیر واقعی آن تعریف پیدا کرده‌اند. مفاهیمی که در فضای مجازی با ایجاد فشارهای گروهی سعی می‌کنند تا اختیار کنش‌گری را از افراد جامعه سلب کنند، گویی که باید برای هرکاری از عده‌ای اجازه بگیرید و اگر کاری را خلاف سلیقه این افراد انجام بدهید با تخریبی جدی در فضای مجازی مواجه خواهید شد.این اتفاق و ابعاد مختلف آن در اعتشاشات سال گذشته باعث سکوت بسیاری از هنرمندان شد، اقدامات وسیع گروه‌های مختلف اعم از واقعی و غیر واقعی نیز باعث شد تا آزادی بیان عقائد از جامعه سلب شود.حالا کاربرانی در فضای مجازی بعد از دیدار هنرمندان با رئیس جمهور کشورشان در اقدامی غیر اخلاقی علی نصیریان بازمانده نسل طلایی سینمای ایران را مورد هجمه قرار داده‌اند که «چرا با رئیس جمهور کشورت دیدار کردی و هنرت را فروختی!»همین اکانت‌های مجازی در مواردی با ادعای حمایت از آزادی بیان به مقابله با برخی اقدامات منافی با آرامش اجتماعی اعتراض می‌کردند.علی نصیریان به‌عنوان بزرگ آقای سینمای ایران و مهم‌ترین شخصیت سینمایی حال حاضر در دیدار با رئیس جمهور کشورش حاضر شده تا برخی مطالبات هنرمندان را پیگیری کند، او بالای مجلس نشسته و به‌عنوان بزرگ‌تر جمع سینماگران دعوت رئیس جمهور را پذیرفته است.
حالا چند سوال ...
اگر دیدار با هنرمندان بدون علی نصیریان برگزار می‌شد1.عده‌ای معترض نمی‌شدند که نصیریان کنار نشسته و در بهترین فرصت مطالبه‌گری نمی‌کند؟2. عده‌ای معترض نمی‌شدند که چرا رئیس جمهور بزرگ‌تر سینمای ایران را دعوت نکرده است؟پاسخ همه این سوالات نشان دهنده شرایطی است که از طرف برخی افراد در فضای مجازی ایجاد شده است؛ شما نمی‌توانید برای خودتان تصمیم‌بگیرید!
سخن پایانی
افراد برای ما محترم هستند و فعلشان شخصیت آن‌ها را می‌سازد، به گونه‌ای که ما می‌توانیم و اختیار داریم که هر فردی را مطابق با رفتارش بسنجیم و تصمیم بگیریم که طرفدارش باشیم یا نباشیم.اما اینکه شخصیت بزرگی چون استاد علی نصیریان را وقتی در جشنواره چهل‌ویکم فیلم فجر به دلیل شرایط جسمی‌اش به اختتامیه نمی‌آید کنار مردم معرفی کنیم و وقتی برای همراهی با هم‌صنفانش به دیدار رئیس جمهور می‌رود سرزنش کنیم؛ مصادره کردن یک شخصیت مطابق با مطلوب خودمان است؛ اتفاقی که شاید نسبتی هرچند اندک با دیکتاتوری داشته باشد.این اتفاق روزی برای عزت الله انتظامی، روزی برای جمشید مشایخی، روزی برای حمید سمندریان و حالا برای علی انگار اشخاص هیچ تفاوتی ندارد و هر فردی از علی رفیعی گرفته تا بهرام بیضایی اگر در مظروف سلیقه این افراد مورد هجمه قرار خواهد گرفت.
تا همین دو روز پیش در تمام نوشته‌هایشان چیزی جز مدح بزرگ آقای سینمای ایران نمی‌گفتند و حالا تنها به واسطه یک دیدار رسمی و آنچه در تمام دنیا عرف است او را هنر فروش می‌دانند؛ این زمین بازی مدعیان آزادی بیان است. 
