اهداف سفر اردوغان به عراق

سفر چند روز گذشته اردوغان به عنوان رئیس جمهور ترکیه به عراق و دیدار با محمد شیاع السودانی نخست وزیر عراق وهم چنین دیدار با دیگر مقامات عراقی پس از ۱۳ سال دارای اهدافی بود که در این نوشتار به اختصار به این اهداف می پردازیم.
اردوغان در درجه اول با نگاه اقتصادی سفر به عراق را  دنبال می کرد و به همین علت توافقنامه ی پروژه جاده توسعه را با حضور دو کشور دیگر یعنی قطر و امارات با عراقی ها به امضاء رساند زیرا در این پروژه که از بندر فاو در جنوب عراق تا بندر مرسین در ترکیه قرار است به اجرا در آید، سرمایه گذاری این پروژه در فازهای مختلف را این ۴ کشور می بایست به سرانجام برسانند.هم چنین توافقنامه هایی در خصوص خرید نفت از عراق و انتقال گاز عراق به ترکیه منعقد گردید که این خود بر محوری بودن اهداف اقتصادی در این سفر حکایت دارد.
هدف دیگر سفر اردوغان مسائل امنیتی و مشخصاً به موضوع پ ک ک بر می گردد و در همین راستا می بینیم که دولت عراق گروه پ ک ک را یک گروه ممنوعه اعلام کرد و اردوغان از این تصمیم نخست وزیری عراقی و شورای عالی امنیت ملی عراق تمجید کرد. همچنین اردوغان پس از اتمام سفر در بغداد در سفر به منطقه اقلیم کردستان عراق و  اربیل تنها با اعضای حزب دموکرات و مشخصاً خاندان بارزانی دیدار داشت و هیچ دیداری با ریاست حزب اتحادیه میهنی تنظیم نشده بود و این موضوع در واقع یک اعلام نارضایتی از سوی اردوغان نسبت به حزب اتحادیه میهنی و طالبانی ها  بود که به دفعات مکرر توسط هاکان فیدان وزیر امور خارجه ترکیه متهم به همکاری با پ ک ک شدند.
هدف دیگر این سفر توسط اردوغان به مذاکره جهت موضوع آب و تنش آبی با عراق بر می گردد و در این راستا ترکیه با ابزار قرار دادن آب به عنوان یک اهرم فشار به دنبال تحقق اهداف اقتصادی خود می باشد. ترکیه از سال های گذشته با اجرای پروژه گاپ ورودی آب به عراق را از ۵۱ میلیارد متر مکعب به ۱۱ میلیارد متر مکعب کاهش داده است.
در مجموع این سفر دارای سه هدف کلان و مشخص بود و مهم ترین محور هدف این سفر توسط اردوغان اهداف اقتصادی بود، ترکیه در این سال ها توانسته تراز تجاری مثبتی را با عراق داشته باشد و حجم صادراتی ترکیه به عراق در سال ۲۰۲۳ نزدیک به ۲۰ میلیارد دلار بوده است و در این سفر اردوغان به دنبال بالا بردن حجم صادراتی به عراق است. دو هدف امنیتی و موضوع آب نیز با نگاهی دیگر ارتباط تنگاتنگی با اهداف اقتصادی دارد و ترکیه با پیشبرد سیاست های کثیف خود در خصوص سیاست های هیدروپلتیکی و تنش آبی به دنبال استفاده ابزاری از آب به عنوان یک اهرم فشار است.