مطالعه جدید نشان میدهد، استفاده از ابزارهای دیجیتال برای آرام کردن عصبانیتهای کودکان، توانایی مهم آنها را در آینده زندگیشان مختل میکند.
پژوهشگران دریافتند، استفاده مکرر از تبلت یا تلفنهای هوشمند برای آرام کردن کودکان، به مهارتهای ضعیفتر در مدیریت خشم منجر میشود. به جای ابزارهای دیجیتال، حمایت والدین در مواجهه با هیجانات، نقشی حیاتی دارد. این یافتهها بر ضرورت آموزش والدین درباره راهبردهای سالمتر برای تنظیم هیجانات تأکید میکند.
کودکان بخش زیادی از «تنظیم هیجانی»ـ که شامل پاسخهای عاطفی، ذهنی و رفتاری به موقعیتهای خاص استـ را در چند سال ابتدایی زندگی خود میآموزند. بخشی از این رفتارها مربوط به توانایی کودکان در انتخاب یک پاسخ آگاهانه به جای واکنشهای خودکار است. این توانایی که کنترل تلاشگرانه شناخته میشود، از محیط اطراف و به طور عمده از طریق رابطه کودکان با والدینشان آموخته میشود.
در سالهای اخیر، دادن وسایل دیجیتال به کودکان برای مدیریت واکنشهایشان به احساسات، به ویژه احساسات منفی رواج پیدا کرده است.
در همین راستا، گروهی از پژوهشگران در مجارستان و کانادا این موضوع را بررسی کردهاند که آیا این راهبرد، که با عنوان «تنظیم هیجانی دیجیتال والدینی» شناخته میشود، به ناتوانی کودکان در تنظیم مؤثر احساساتشان در آینده زندگی منجر میشود یا خیر؟
«دکتر ورونیکا کنوک» نویسنده اصلی این پژوهش و پژوهشگر دانشگاه اتووس لوراند میگوید: «در این پژوهش نشان دادیم که اگر والدین به طور مرتب برای آرام کردن کودک یا قطع کردن عصبانیت او به او وسیله دیجیتال بدهند، کودک یاد نمیگیرد که احساساتش را تنظیم کند.» او در ادامه اضافه میکند: «این کار در آینده زندگی کودک منجر به مشکلات جدیتر در تنظیم هیجانات، به ویژه مشکلاتی در مدیریت خشم میشود.»
«پروفسور کارولین فیتزپتریک» پژوهشگر دانشگاه شربروک و نویسنده ارشد این مطالعه توضیح میدهد: «ما اغلب میبینیم که والدین از تبلت یا تلفنهای هوشمند برای منحرف کردن حواس کودک در زمان ناراحتی استفاده میکنند. محتوای دیجیتال برای کودکان جذاب است، بنابراین این روش راهی آسان برای متوقف کردن عصبانیتهاست و در کوتاهمدت بسیار مؤثر است.»
با این حال، پژوهشگران انتظار داشتند این روش در درازمدت فایده کمی داشته باشد. برای تأیید فرضیه خود، آنها در سال ۲۰۲۰ یک ارزیابی و یک سال بعد یک ارزیابی پیگیری انجام دادند. بیش از ۳۰۰ والد کودک بین دو تا پنج سال، پرسشنامهای را تکمیل کردند که میزان استفاده کودک و والد از رسانه را بررسی میکرد.
آنها دریافتند هر چه والدین بیشتر از تنظیم هیجانی دیجیتال استفاده میکردند، کودکان در مدیریت خشم و ناامیدی، یک سال بعد مهارتهای ضعیفتری نشان میدادند. همچنین، کودکانی که در زمان تجربه احساسات منفی، بیشتر به آنها وسیله دیجیتال داده میشد، در ارزیابی پیگیری، کنترل تلاشگرانه کمتری از خود بروز میدادند.