دولت چهاردهم پس از حادثه تلخ و دردناک سقوط بالگرد رئیس دولت سیزدهم با رأی مردم سکاندار قوه مجریه شده است تا بنا بر خواسته مردم مهم‌ترین مطالبات آنها را به نحو احسن پاسخ دهد.
آنچه در این موضوع حائز اهمیت است و باید در دستور کار دولت جدید قرار بگیرد، توجه به رشد اقتصادی است. رشد اقتصادی بنا به دلایل بسیار زیادی حائز اهمیت است؛ چرا که با مفاهیمی چون رشد تولید، افزایش درآمد سرانه جامعه و اشتغال‌زایی به شدت در ارتباط است و رابطه دو سویه‌ای دارد. بنابراین بخشی از هم و غم دولت باید ناظر بر رشد اقتصاد ایران باشد.
مدیریت تورم نیز از دیگر مطالبات مهم مردم است. در صورتی که رشد اقتصادی ایجاد شود، به دلیل توازنی که در عرضه و تقاضای کالا و افزایش صادرات اتفاق می‌افتد، کشور و اقتصاد خود به خود به سمت کاهش تورم حرکت خواهد کرد، لذا این دو متغیر و مؤلفه بسیار مهم جدای از هم نیستند و باید ناظر بر تحقق آنها راهکارهایی را در دستور کار قرار داد.
رشد اقتصاد ایران به این دلیل بسیار مهم است که اقتصاد کشور طی بیش از یک دهه گذشته عملاً رشدی نداشته و رشد اقتصاد متوقف بوده و بعضاً منفی نیز شده است. با اینکه بعضی سال‌ها آمارها از رشد مثبت اقتصادی حکایت داشته است؛ اما این رشدها پایدار نبوده است؛ به همین دلیل نمی‌تواند آنچنان محل اعتنا باشد.
برای عبور از وضعیت فعلی و برون‌رفت از توقف رشد اقتصادی باید راهکارهای جدی و عملیاتی در دستور کار دولت قرار گیرد تا رشد اقتصادی ایجاد شده در یکی دو سال گذشته، ضمن افزایش، رشدی با ثبات شود. از طرفی در صورتی اقتصاد رشد می‌کند که زیرساخت‌های آن فراهم شود. با زیرساخت‌های فرسوده نمی‌توان به رشد اقتصادی امیدوار بود. متأسفانه، زیرساخت‌های کشور مربوط به دو سه دهه گذشته است و طی این مدت فکری برای خروج از این وضعیت و تأمین و تهیه زیرساخت‌های روز مطابق با آنچه دنیا صورت داده است، نکرده‌ایم.
توسعه اتفاقی رقم نمی‌خورد و محصول کار یک شبه نیست، بلکه توسعه زمانی ایجاد می‌شود که شبکه‌وار، کار و فعالیت شود. سال‌هاست در حوزه شبکه‌های حمل‌ونقل در بخش‌های گوناگون، مانند بخش ریلی و ناوگان حمل‌ونقل عمومی و باری با چالش‌های اساسی دست و پنجه نرم می‌کنیم. زیرساخت‌های مربوط به انرژی از جمله برق، نفت و گاز بسیار کهنه و قدیمی شده‌اند؛ در حالی که نیازمند سرمایه‌گذاری‌های عظیمی در این بخش‌ها هستیم؛ سرمایه‌هایی که بخشی از آن می‌تواند در داخل فراهم شود، اما بخش بزرگی از آن نیازمند سرمایه‌گذاری خارجی است.
بی‌تردید، دولت باید به سمت باز کردن فضا برای جذب سرمایه خارجی برود؛ چرا که چاره‌ای جز این پیش روی ما نیست و اقتصاد ایران ظرفیت مشخصی دارد؛ بنابراین برای نوسازی زیر‌ساخت‌ها و رشد اقتصادی باید سرمایه خارجی وارد کشور شود. در زمینه تأمین سرمایه خارجی نیز گسترش روابط امری بسیار حائز اهمیت است، گسترش روابط اقتصادی در دور یا نزدیک، اعم از همسایه‌ها و کشورهای غیر همسایه باید در دستور کار قرار گیرد.
