با نگاهی به تاریخ جمهوری اسلامی در دوران زعامت حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، دیده می‌شود که حوادث و وقایع بسیار پیچیده‌ای در طول این سالیان رقم خورده است که اگر برای نظام دیگری مواردی چنین رخ می‌داد، قطعاً منتهی به فروپاشی آن دستگاه و حاکمیت می‌شد.مواردی نظیر: اصرار افراطیون اصلاح‌طلب برای همراهی با صدام در حمله عراق به کویت و درایت رهبری_ شکل‌گیری مطبوعات زنجیره‌ای_کودتای 18 تیر 78_ حادثه 11 سپتامبر_ بحران دادگاه میکونوس_ بحران قتل‌های زنجیره‌ای_ نامه وقیحانه نمایندگان مجلس ششم به رهبری درباره جام زهر_بحران کوی دانشگاه_ بحران در انتخابات دوره ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی_ بحران در فتنه 88 و حوادث پس از انتخابات_ تحریک قومیت‌ها و اقلیت‌های دینی_ کنفرانس برلین و موارد پس از اینها که هرکدام می‌توانست حرکت نظام را به سمت سقوط و یا انحراف بسیار چشمگیر از مسیر اصلی انقلاب منتهی کند.«معلومات اطّلاعاتی ما به ما می‌گوید که دولت آمریکا در آمریکا یک مجموعه‌ای را درست کرده است که اسم این مجموعه گروه بحران است»1) اما کار این مجموعه چیست؟ «مأموریّت این گروه، بحران‌سازی در کشورها است، از جمله در کشور ما. مأموریّت این گروه این است که بحران‌سازی کنند؛ بگردند نقاطی را که به نظر آنها موجب می‌شود در کشور بحران به وجود بیاید، پیدا کنند و این نقاط را تحریک کنند؛ این، مأموریّت این گروه بحران آمریکا است.»2)
هدف آنها در واقع از طراحی این موارد خاموش‌کردن نور اسلام و انقلاب اسلامی است؛ اما خداوند در قرآن فرموده است«يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونکافران می‌خواهند تا نور خدا را به گفتار باطل (و طعن و مسخره) خاموش کنند و البته خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت.3)
عواملی که مانع از سقوط جمهوری اسلامی در بحران‌ها شد چه بود؟
اگر عواملی که مانع از ریشه‌دار شدن این جریانات و بحران‌ها شدند را ارزیابی و بررسی کنیم، به 2 عنصر مهم می‌رسیم؛ آن دو عنصر «نقش مردم و مدیریت رهبری» هستند. «اگر جنگ تحمیل می‌کنند، دشمن در جنگ شکست می‌خورد؛ اگر حملهٔ کودتایی می‌کنند، شکست می‌خورد؛ اگر حملهٔ امنیّتی می‌کنند، شکست می‌خورد؛ علّت این است که مردم در صحنه حاضرند. آنجایی که توانستند مانع از حضور مردم در صحنه بشوند، دشمن پیروز شده» 4)پس یکی از عناصر حفاظت از یک نظام مستقر با ریشه‌های بسیار عمیق، حضور مردم و نقش آنان در سرنوشت نظام خویش است.پس در اینجا «نبودن مردم در صحنهٔ سیاست، نبودن مردم در صحنهٔ فرهنگ، نبودن مردم در صحنه‌های اقتصادی، نبودن مردم در صحنه‌های دینی، سیاست راهبردی دشمن است»5) و «برای اینکه مردم را از صحنه خارج کنند، یکی از کارهایشان مأیوس کردن از آینده است».6)مردم که جزو اصلی‌ترین عنصر حفظ نظام و استمرار خط اسلام هستند، اگر مایوس و ناامید شوند و از آیند افق روشنی ترسیم نکنند، روحیه مقابله با استکبار جهانی و مشکلات داخلی را نخواهند داشت.بدین جهت با سستی و نبود شادابی در جامعه، دشمن به خواسته‌های خود می‌رسد و افق روشن کذبی را مبتنی بر اهداف خود به مردم القا می‌کند.در اینجا عنصر دوم یعنی رهبری قدرتمند و مردمی باید نقش ایفا کند؛ اگر رهبری با شناخت درست میدان و بیان متناسب با شرایط میدان روشنگری کند، نقشه دشمن با شکست روبه‌رو می‌شود.
«اگر یک رهبری مقتدر وجود داشته باشد همه توطئه‌های آنها نقش‌برآب خواهد شد.. رهبری یعنی آن نقطه‌ای که هر جا دولت- هر دولتی مشکلی داشته باشد، مشکلات لاعلاج دولت به دست رهبری حل می‌شود. هر جا که تبلیغات دشمن کاری کند تا مردم را به دولت‌ها بدبین کند، این جا نقش رهبری است که حقیقت را برای مردم روشن و توطئه دشمن را برملا می‌کند... آنجایی که می‌خواهند مردم را مأیوس کنند، رهبری است که امید به مردم می‌دهد. آنجایی که می‌خواهند یک توطئه سیاسی بین‌المللی برای ملت ایران به وجود بیاورند، رهبری است که قدم جلو می‌گذارد و تمامیت انقلاب را در برابر توطئه قرار می‌دهد و دشمن را وادار به عقب‌نشینی می‌کند. آنجایی که می‌خواهند در بین جناح‌های گوناگون مردم اختلاف ایجاد کنند، رهبری است که می‌آید مایه الفت و مانع از تفرقه می‌شود. آنجایی که می‌خواهند صندوق‌های انتخابات را خلوت کنند و مردم را از حضور در پای صندوق‌ها و رأی دادن مأیوس کنند، رهبری است که به مردم الگو می‌دهد، می‌گوید که انتخابات وظیفه است، مردم اعتماد می‌کنند، وارد می‌شوند و حماسه عظیمی می‌آفرینند. آنجایی که جایگاه ابراز نظر مردم در مسائل انقلاب است، چشم مردم به دهان رهبری است»7)در واقع این 2 عنصر همیار و مکمل هم در برابر حوادث و بحران‌ها هستند.
البته این یکی از مأموریت‌های رهبری است؛ رهبری باید با شناخت درست از میدان و بررسی جوانب آن_ پیش‌بینی سیاسی_ استفاده از نظر کارشناسی نخبگان_ قدرت تصمیم‌گیری و جمع‌بندی نکات فرمان متناسب با میدان را ابلاغ کند و جامعه را در همین راستا راهبری کند.
