آمریکا از تمدید تحریم روسیه به دنبال چیست؟
با توجه به این رفتارها می‌توان گفت که اقدام ترامپ برای تمدید تحریم‌های روسیه نه اقدامی از روی قدرت بلکه برگرفته از شکست او در تحمیل زیاده خواهی‌هایش به روسیه بوده است که موجب شده تا ژست‌ها و ادعاهای مذاکراتی را کنار نهاده و به ماهیت اصلی خویش یعنی تحریم روی آورد. رویه‌ای که خود سندی بر غیر قابل اعتماد بودن آمریکا و لزوم هشیاری کشورها در تعاملات با آن است. در شرایطی افرادی مانند ویتکاف نماینده ویژه آمریکا در امور غرب آسیا بر این ادعایند که، رئیس جمهور آمریکا با امضای یک فرمان اجرایی بسته تحریم های ضد روسیه که توسط جو بایدن رئیس جمهور سابق این کشور اعمال شده بود را به مدت یک سال تمدید کرد. دولت بایدن در تاریخ ۱۵ آوریل ۲۰۲۱ یا ۲۶ فروردین ۱۴۰۰, فرمان اجرایی ۱۴۰۲۴ را صادر کرد که بر اساس آن افراد و نهادهای روسی متهم به شرکت در فعالیت‌های سایبری علیه آمریکا، تلاش برای تضعیف برگزاری انتخابات در آمریکا و سایر کشورها، تلاش برای آسیب رساندن یا کشتن شهروندان آمریکایی و اقدامات مالی ممنوعه تحریم می شدند.
در همین حال در اقدامی که به نوعی به دست گرفتن نبض گاز صادراتی روسیه توسط آمریکاست، دونالد ترامپ علاوه بر منابع زیرزمینی اوکراین از این کشور خواسته است که کنترل خط لوله گاز روسیه را نیز به واشنگتن واگذار کند.متن توافق نامه ای که توسط واشنگتن تهیه شده است، تقاضای این است که شرکت مالی توسعه بین المللی دولت ایالات متحده کنترل خط لوله گاز طبیعی گازپروم در سراسر اروپا را در اختیار بگیرد. این اقدامات از سوی ترامپ در قبال روسیه در حالی صورت می‌گیرد که در هفته‌های گذشته چندین دور نشست میان دو کشور برگزار شده و ترامپ مدعی بوده که به دنبال تعامل و همگرایی با روسیه است چنانکه طرفین برای کاهش تنش‌ها و اجرای توافق دریای سیاه پیرامون تجارت و اقتصاد توافقاتی داشته‌اند.
اعتیاد به فشار حداکثری
تمدید تحریم‌های روسیه در حالی صورت می‌گیرد که ترامپ مدعی شده است که گفت‌وگوها با میانجی‌گری آمریکا برای پایان دادن به جنگ بین روسیه و اوکراین شاید خوب پیش برود. در برخی مواقع، باید تصمیم گرفته شود که عمل کنیم و اقداماتی را انجام دهیم یا اینکه دیگر صحبت نکنیم و ساکت باشیم. بر اساس گزارش‌های منتشره روز جمعه استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه درباره یافتن راه‌هایی با هدف دستیابی به صلح دیدار کرد. این رفتارها همزمان با اعمال تحریم‌ها و نیز ادعاهای برخی مقامات کا خ سفید که مدعی شده‌اند روسیه برای توافق فرصت زیادی ندارد نشانگر اعتیاد ترامپ به گزینه توهمی فشار حداکثری است که بر اساس آن از یک سو بر فشار اقتصادی و نظامی تاکید دارد و از سوی دیگر به دنبال تحمیل زیاده خواهی‌هایش در میز مذاکره است . به عبارتی دیگر این رفتارها نشان می‌دهد که صداقت مذاکراتی آمریکا همچنان با ابهامات بسیاری همراه است و نیازمند آزمودن و اثبات شدن است. این رویه چنان است که مقامات روس در واکنش به تمدید تحریم‌ها اعلام کردند که آمریکا هرگز تمام تحریم‌ها را لغو نمی‌کند و به عنوان ابزار فشار آنها را حفظ می‌کند.
تمدید تحریم‌های روسیه در حالی صورت می‌گیرد که ترامپ مدعی شده است که گفت‌وگوها با میانجی‌گری آمریکا برای پایان دادن به جنگ بین روسیه و اوکراین شاید خوب پیش برود. در برخی مواقع، باید تصمیم گرفته شود که عمل کنیم و اقداماتی را انجام دهیم یا اینکه دیگر صحبت نکنیم و ساکت باشیم. بر اساس گزارش‌های منتشره روز جمعه استیو ویتکاف، فرستاده ویژه ترامپ با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه درباره یافتن راه‌هایی با هدف دستیابی به صلح دیدار کرد. این رفتارها همزمان با اعمال تحریم‌ها و نیز ادعاهای برخی مقامات کا خ سفید که مدعی شده‌اند روسیه برای توافق فرصت زیادی ندارد نشانگر اعتیاد ترامپ به گزینه توهمی فشار حداکثری است که بر اساس آن از یک سو بر فشار اقتصادی و نظامی تاکید دارد و از سوی دیگر به دنبال تحمیل زیاده خواهی‌هایش در میز مذاکره است . به عبارتی دیگر این رفتارها نشان می‌دهد که صداقت مذاکراتی آمریکا همچنان با ابهامات بسیاری همراه است و نیازمند آزمودن و اثبات شدن است. این رویه چنان است که مقامات روس در واکنش به تمدید تحریم‌ها اعلام کردند که آمریکا هرگز تمام تحریم‌ها را لغو نمی‌کند و به عنوان ابزار فشار آنها را حفظ می‌کند.
ترامپ که با خودشیفتگی رسانه‌ای اهداف و طرح‌هایش را بلند بلند فریاد می زند تا از خود یک ابر قهرمان نشان دهد، حداکثر مطالبات را مطرح می‌سازد حال آنکه عقب نشینی نکردن کشورها در برابر خواسته‌هایش شکست و عقب گرد آن را رقم می‌زند.
ناتوانی آمریکا در تحمیل زیاده‌خواهی‌ها
رفتار شناسی ترامپ نشان می‌دهد که او در کنار جاه‌طلبی‌های زیاده خواهانه آن هم در کوتاه مدت، در برابر مقاومت در قابل زیاده‌خواهی‌هایش ناتوان است و عملا از ابزارهای لازم برای رسیدن به اهداف ادعایی را ندارد. ترامپ که با خودشیفتگی رسانه‌ای اهداف و طرح‌هایش را بلند بلند فریاد می زند تا از خود یک ابر قهرمان نشان دهد، حداکثر مطالبات را مطرح می‌سازد حال آنکه عقب نشینی نکردن کشورها در برابر خواسته‌هایش شکست و عقب گرد آن را رقم می‌زند. به عنوان نمونه ترامپ در حالی از اعمال تعرفه‌های سنگین علیه سایر کشورها خبر داد که ایجاد اتحادیه‌ها و ائتلاف‌های جهانی در برابر تعرفه‌های او، موجب شد تا در یک رسوایی بزرگ از موضع تعرفه‌ای عقب نشینی و از معافیت 90 درصدی کشورها به جز چین سخن بگوید. قابل توجه آنکه ترامپ در حالی اعمال تعرفه‌های 145 درصدی علیه چین را اعلام کرد که از یک سو اقدام پکن در اعمال تعرفه‌های 125 درصدی و از سوی دیگر تاثیرات مخرب این تعرفه‌ها بر اقتصاد درونی آمریکا و تظاهرات و اعتراضات گسترده، موجب شد تا در نهایت ترامپ از معافیت کالاهای الترونیکی از این تعرفه‌ها سخن بگوید که عملا نقش تعرفه‌های چین است.
با توجه به این رفتارها می‌توان گفت که اقدام ترامپ برای تمدید تحریم‌های روسیه نه اقدامی از روی قدرت بلکه برگرفته از شکست او در تحمیل زیاده خواهی‌هایش به روسیه بوده است که موجب شده تا ژست‌ها و ادعاهای مذاکراتی را کنار نهاده و به ماهیت اصلی خویش یعنی تحریم روی آورد. رویه‌ای که خود سندی بر غیر قابل اعتماد بودن آمریکا و لزوم هشیاری کشورها در تعاملات با آن است.
رفتار شناسی ترامپ نشان می‌دهد که او در کنار جاه‌طلبی‌های زیاده خواهانه آن هم در کوتاه مدت، در برابر مقاومت در قابل زیاده‌خواهی‌هایش ناتوان است و عملا از ابزارهای لازم برای رسیدن به اهداف ادعایی را ندارد. ترامپ که با خودشیفتگی رسانه‌ای اهداف و طرح‌هایش را بلند بلند فریاد می زند تا از خود یک ابر قهرمان نشان دهد، حداکثر مطالبات را مطرح می‌سازد حال آنکه عقب نشینی نکردن کشورها در برابر خواسته‌هایش شکست و عقب گرد آن را رقم می‌زند. به عنوان نمونه ترامپ در حالی از اعمال تعرفه‌های سنگین علیه سایر کشورها خبر داد که ایجاد اتحادیه‌ها و ائتلاف‌های جهانی در برابر تعرفه‌های او، موجب شد تا در یک رسوایی بزرگ از موضع تعرفه‌ای عقب نشینی و از معافیت 90 درصدی کشورها به جز چین سخن بگوید. قابل توجه آنکه ترامپ در حالی اعمال تعرفه‌های 145 درصدی علیه چین را اعلام کرد که از یک سو اقدام پکن در اعمال تعرفه‌های 125 درصدی و از سوی دیگر تاثیرات مخرب این تعرفه‌ها بر اقتصاد درونی آمریکا و تظاهرات و اعتراضات گسترده، موجب شد تا در نهایت ترامپ از معافیت کالاهای الترونیکی از این تعرفه‌ها سخن بگوید که عملا نقش تعرفه‌های چین است.
با توجه به این رفتارها می‌توان گفت که اقدام ترامپ برای تمدید تحریم‌های روسیه نه اقدامی از روی قدرت بلکه برگرفته از شکست او در تحمیل زیاده خواهی‌هایش به روسیه بوده است که موجب شده تا ژست‌ها و ادعاهای مذاکراتی را کنار نهاده و به ماهیت اصلی خویش یعنی تحریم روی آورد. رویه‌ای که خود سندی بر غیر قابل اعتماد بودن آمریکا و لزوم هشیاری کشورها در تعاملات با آن است.
آمریکا همچنان در حلقه جنک افروزان
هر چند که ترامپ مدعی رویکرد تعاملاتی و مذاکراتی است اما شواهد نشان می‌دهد که همچنان جنگ افروزان و نئوکان‌ها بر بخشی از بدنه کاخ سفید سیطره دارد و آنها را به سمت رفتارهای رادیکالی هدایت می‌کند. رویکردی که در عملکرد برخی اندیشکده‌ها و اتاق فکرهای آمریکایی می‌توان مشاهده کرد که با روایت‌های ساختگی به دنبال سوق دادن دولتمردان آمریکا در مسیر خواسته‌های خود هستند. به عنوان نمونه کارشناسان موسسه «مطالعات جنگ» مستقر در واشنگتن دی سی مدعی شدند که روسیه ممکن است به دلیل تهی شدن ذخایر مالی این کشور، برای پرداخت حقوق به سربازان مجبور به پایان جنگ شود.به گفته آنها، مسکو تقریباً نیمی از سرمایه ۱۰۶ میلیارد دلاری خود را که برای پرداخت حقوق سربازان و پاداش‌های نیروهای تازه استخدام‌شده استفاده می‌شود، مصرف کرده است.کریستینا هاروارد از موسسه مطالعات جنگ در گزارش اخیر خود نوشت: ایالات متحده می‌تواند از چالش‌های بزرگی که روسیه در سال ۲۰۲۵ با آن روبه‌رو خواهد شد، به‌عنوان اهرمی جهت کسب امتیازات مهم در مذاکرات جاری برای پایان دادن به جنگ از طریق ادامه و حتی گسترش حمایت نظامی از اوکراین استفاده کند.موسسه مطالعات جنگی در گزارشی مدعی شده که همزمان با پیشرفت های تدریجی نیروهای روسیه در شرق اوکراین، مسکو در حال حاضر بیش از ۱۲۰۰ تلفات در روز را متحمل می شود، نرخی که در اواخر سال گذشته شروع به افزایش کرد.
مجموع این گزارش‌ها که صحت آنها با توسط به شرایط میدانی با ابهامات بسیاری همراه است بیانگر تاثیرپذیری بخشی از بدنه ساختار حاکم بر آمریکا از جنگ افزوان است که آمریکا را بیش از گذشته به ورطه نابودی و باتلاق مشکلات جهانی هدایت می‌کند.
هر چند که ترامپ مدعی رویکرد تعاملاتی و مذاکراتی است اما شواهد نشان می‌دهد که همچنان جنگ افروزان و نئوکان‌ها بر بخشی از بدنه کاخ سفید سیطره دارد و آنها را به سمت رفتارهای رادیکالی هدایت می‌کند. رویکردی که در عملکرد برخی اندیشکده‌ها و اتاق فکرهای آمریکایی می‌توان مشاهده کرد که با روایت‌های ساختگی به دنبال سوق دادن دولتمردان آمریکا در مسیر خواسته‌های خود هستند. به عنوان نمونه کارشناسان موسسه «مطالعات جنگ» مستقر در واشنگتن دی سی مدعی شدند که روسیه ممکن است به دلیل تهی شدن ذخایر مالی این کشور، برای پرداخت حقوق به سربازان مجبور به پایان جنگ شود.به گفته آنها، مسکو تقریباً نیمی از سرمایه ۱۰۶ میلیارد دلاری خود را که برای پرداخت حقوق سربازان و پاداش‌های نیروهای تازه استخدام‌شده استفاده می‌شود، مصرف کرده است.کریستینا هاروارد از موسسه مطالعات جنگ در گزارش اخیر خود نوشت: ایالات متحده می‌تواند از چالش‌های بزرگی که روسیه در سال ۲۰۲۵ با آن روبه‌رو خواهد شد، به‌عنوان اهرمی جهت کسب امتیازات مهم در مذاکرات جاری برای پایان دادن به جنگ از طریق ادامه و حتی گسترش حمایت نظامی از اوکراین استفاده کند.موسسه مطالعات جنگی در گزارشی مدعی شده که همزمان با پیشرفت های تدریجی نیروهای روسیه در شرق اوکراین، مسکو در حال حاضر بیش از ۱۲۰۰ تلفات در روز را متحمل می شود، نرخی که در اواخر سال گذشته شروع به افزایش کرد.
مجموع این گزارش‌ها که صحت آنها با توسط به شرایط میدانی با ابهامات بسیاری همراه است بیانگر تاثیرپذیری بخشی از بدنه ساختار حاکم بر آمریکا از جنگ افزوان است که آمریکا را بیش از گذشته به ورطه نابودی و باتلاق مشکلات جهانی هدایت می‌کند.
استمرار فشار بر چین
نکته قابل توجه در سیاست‌های عملی آمریکا مقابله با چین به عنوان تهدید اولویت دار تشکیل می‌دهد. اعمال تعرفه‌ها علیه 185 کشور، تقلا برای تسلط بر گرینلند و پاناما، تحرکات برای تقویت نظامی گری آمریکا در شرق و.... تماما با اولویت مقابله با چین است. یکی از اهداف مذاکراتی آمریکا با روسیه نیز بر اساس طرح جداسازی مسکو از پکن بوده است بر این اساس می‌توان گفت که بخشی از هدف گذاری واشنگتن برای تمدید تحریم‌های روسیه را اعمال فشار بر چین بویژه در حوزه انرژی تشکیل می‌دهد. مسئله‌ای که البته واکنش قاطع روسیه مبنی بر تامین نیازهای نفتی پکن ان را با ناکامی زودهنگام همراه خواهد ساخت چنانکه «آندری رودنکو» معاون وزیر امور خارجه روسیه در پاسخ به این سوال که اگر عرضه نفت آمریکا به چین به صفر برسد، آیا پکن نفت بیشتری را از روسیه خواهد خرید، گفت که اگر چین تقاضای خرید نفت کند؛ تا هر اندازه که مصرف کننده باشد، روسیه آماده است نفت این کشور را تامین کند.
منبع: سایت بصیرت
نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
