دو کارمند سفارت رژیم صهیونی شامگاه چهارشنبه ۲۱ مه به وقت محلی در نزدیکی موزه یهودیان در پایتخت آمریکا هدف تیراندازی قرار گرفته و کشته شدند. مرد و زنی که زوج بودند، هنگام خروج از مراسمی از این موزه کشته شدند. مظنون دستگیر شده و پلیس او را الیاس رودریگز، ۳۰ ساله معرفی کرده است.
قتل و کشتار مسلحانه فردی و دسته جمعی در آمریکایی که قانون آزادی حمل سلاح به رغم اعتراضات مردمی همچنان در آن اجرا میشود به امری عادی و روزانه مبدل شده است اما در باب این پرونده رویکردی خلاف رویه این کشور را طی شد و بدون آنکه تحقیقاتی جامع صورت گیرد از همان ابتدا انگشت اتهام به سمت حامیان فلسطین با کلید واژههای تکراری یهود ستیزی هدایت شد. به عبارتی دیگر بدون آنکه انگیزههای مهاجم و خسومت احتمالی فرد با قربانیان مورد بررسی قرار گیرد از همان لحظه اول پلیس مدی شده که که او پس از بازداشت و انتقال از صحنه فریاد «فلسطین را آزاد کنید» سرداده است. در روایتسازی تحریک کننده علیه فلسطین و انسانیت، افبیآی اعلام کرده است که الیاس رودریگز در صحنه تیراندازی به ماموران پلیس گفته: «این کار را برای فلسطین انجام دادم، برای غزه انجام دادم، من مسلح نیستم.»
این نوع رویات سازی جهت دار بدون کوچکترین تحقیقاتی در باب این حادثه تیراندازی در حالی صورت گرفته است که مقامات و رسانههای آمریکایی و اروپایی نیز نقش مکمل را برای آن ایفا کردهاند چنانکه دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا این حادثه را محکوم کرده و آن را ناشی از «یهودستیزی» دانسته است.او در شبکه اجتماعی خود سوشال تروث در این باره گفت: «این قتلهای وحشتناک در واشنگتن، که آشکارا بر اساس یهودستیزی انجام شدهاند، باید فوراً متوقف شوند. نفرت و افراطگرایی جایی در آمریکا ندارد.»آقای ترامپ همچنین به خانوادههای قربانیان تسلیت گفت.جیدی ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا نیز گفته است: «دلش برای دو نفری که چهارشنبه شب در موزه یهودیان در پایتخت کشته شدند، به درد آمده است.»او افزود: «خشونت یهودستیزانه جایی در ایالات متحده ندارد.»
جو بایدن، رئیسجمهور سابق آمریکا نیز میگوید که او و همسرش جیل بایدن از تیراندازی مرگبار در خارج از موزه یهودیان پایتخت «هولناک و غمگین» هستند.او در پستی در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: «خشونت، نفرت و یهودستیزی در جامعه ما جایی ندارد. ما برای خانواده ها و عزیزان یارون و سارا دعا می کنیم.»
در همین حال در رویهای غیر معمول در تحقیقات قضایی و امنیتی که ابتدا تحقیقات صورت گرفته و بعد ماهیت تروریستی و یا انتقام گیری شخصی مطرح میشود، ژانین پیرو، دادستان موقت ایالات متحده در ناحیه واشنگتن، اعلام کرد که تیراندازی به عنوان «یک اقدام تروریستی» در حال بررسی است.پیرو افزود که برای تصمیمگیری درباره تقاضای حکم اعدام هنوز بسیار زود است، اما این پرونده واجد شرایط صدور حکم اعدام است. در همین برخی مقامات اروپایی نیز با واژه یهود ستیزی به محکومیت این تیراندازی پرداختند.
رسوایی که برای مدعیان حقوق بشر ثبت شد
این نوع فضاسازیهای سیاسی و رسانهای از سوی مقامات آمریکا و غربی در باب این تیراندازی در حالی صورت گرفته است که مروری بر چند اصل اساسی ماهیت به اصطلاح حقوق بشری این رویکردها را زیر سوال برده و پرده از حقایقی تلخ بر میدارد.
نخست آنکه سابقه رژیم صهیونی نشان میدهد که آنها هر زمان با اعتراضهای جهانی مواجه می شوند اقدام به خودزنی در نقاط مختلف جهان کرده تا با ادعای یهودستیزی جای خود را از متهم به مدعی تغییر دهند. این روزها جهان خروشی سراسری در حمایت از غزه و شکستن محاصره غیر انسانی و ضد بشری این منطقه دارد در حالی که تیراندازی نظامیان صهیونیست در کرانه باختری به دیپلماتهای اروپایی نیز موجی از اعتراضات را به همراه داشته است. در این شرایط گزینه تکرار خودزنیها در تیراندازی اندعایی در آمریکا توسط صهیونیستها دور از ذهن نمی باشد حال آنکه سران غرب بدون توجه به این مولفه از همان ابتدا رویکرد حمایتی از این رژیم را در پیش گرفته و این گزینه را حذف کردند که خود جای تامل بسیار دارد.
دو گانگی رفتاری غرب این سوال را ایجاد میکند که ایا خون صدها هزار فلسطینی و انسان دیگر در منطقه که به دست صهیونیستها ریخته شده مباح است و خون دو صهیونیست مقدس است؟!!
دوم آنکه سران غرب در حالی برای این حادثه فریاد مصیبت سر داده و اشک تمساح ریختهاند که آنها در برابر 20 ماه نسل کشی در غزه، جنایات صهیونیستها در لبنان و سوریه و... سکوت کرده و حتی به تسلیح رژیم پرداختهاند. این دو گانگی رفتاری غرب این سوال را ایجاد میکند که ایا خون صدها هزار فلسطینی و انسان دیگر در منطقه که به دست صهیونیستها ریخته شده مباح است و خون دو صهیونیست مقدس است؟!! چگونه این کشورها مدعی حقوق بشر و انسانیت می شوند در حالی که محاصره غزه و قتل عام زنان و کودکان با سلاح و گرسنگی را نمی بیند؟ این استانداردهای دوگانه از کجا آمده است ؟ جز آنکه غرب خود بخشی از بحرانهای جهانی و جنایت علیه بشریت از جمله در فلسطین و غرب آسیاست؟ این رفتارها نشان داد که ادعاهای روزهای اخیر برخی سران غرب مبنی بر انتقاد از محاصره غزه و جنایات رژیم صهیونیستی ادعایی دروغین و ظاهری برای فریب افکار عمومی بوده و در عمل آنها همان ماهیت صهیونیستی خویش را دارند و آنها را باید بخشی از تروریسم دولتی علیه بشریت دانست.
سوم آنکه رسانههای غربی که خود را حافظ آزادی بیان و رفتار حرفهای می دانند نیز در این حادثه بار دیگر دوگانکی و رفتارهای غیر انسانی خویش را به نمایش گذاشتند. آنها که در برابر نسل کشی غزه با سانسور خبری به توجیه کشتارها پرداختهاند اکنون خبر کشته شدن دو صهیونیست را خبر اول خود قرار داده و پخش زنده آن را داشتهاند حال آنکه در برابر قتل عام زنان و کودکان هیچ اقدامی نداشتهاند. آنها با تکرار روایت امریکایی- صهیونیستی از این حادثه بر ان بودهاند تا مسئولیت اربابان سیاستمدار خویش مبنی بر تحقق مظلوم نمایی دروغین صهیونیستها و نمایش چهرهای تروریست و ضد انسانی از فلسطین و حامیانشان را اجرایی سازند. این رسانهها بار دیگر نشان دادند که حرفه ای بودن برای آنها معنایی ندارد و صرفا مطیع اربابان سیاسی خود و رژیم صهیونیستی هستند. رسانههایی که آنها را باید بخشی از ماشین جنایات غرب و صهیونیست ها دانست.
رویکرد گزینشی در قبال فجایع انسانی، نهفقط اعتماد جهانی به نهادهای بینالمللی را متزلزل کرده، بلکه مشروعیت اخلاقی ادعاهای غرب درباره آزادی، حقوق بشر و عدالت را نیز نابود ساخته است. غزه امروز، آینهای تمامنما از این فروپاشی اخلاقی است؛ جایی که ارزش جان انسان، دیگر نه بر مبنای کرامت انسانی بلکه بر پایه ترازوی قدرت و هویت سنجیده میشود چنانکه قتل عام صدها هزار فلسطینی به هیچ انگاشته می شود و تیراندازی به دو صهیونیست جنایت علیه بشریت خطاب شده و خواستار همدردی جهانی با آن می شوند.