جنگ و سکانسی از قدرت ایران

نباید جنگ اخیر را جنگ ایران و اسرائیل دانست بلکه باید آن را جنگ دو قدرت هسته‌ای اسراییل و آمریکا، علیه جمهوری اسلامی ایران دانست. دشمن، علت جنگ را نیز به صراحت اعلام کردند: جلوگیری از قدرت یافتن ایران... آنها می‌خواستند که ایران، قدرت هسته‌ای نباشد، اما با جلوه‌های جدیدی از قدرت ایران مواجه شدند که مانع از رسیدن آنها به اهدافشان شد. در ادامه به برخی از جلوه‌های قدرت ایران در این نبرد اشاره می‌کنیم:

اسراییل با وسعتی به اندازه یکی از استان‌های متوسط ایران، دارای سیستم‌های پدافندی قوی در دنیاست. سیستم پدافند‌ام‌آی‌ام-۱۰۴ پاتریوت آمریکایی که توانایی مقابله با موشک‌های بالستیک تاکتیکی، بین‌کهکشانی، موشک‌های کروز، و هواگرد‌ها را در همه شرایط آب و هوایی و در هر ارتفاعی دارا است. سیستم پدافندی تاد، گنبد آهنین، باراک ۸ و ... تنها بخشی از سیستم‌های پدافندی است که برای امنیت اسرائیل به کارگرفته شده است. اما با این وجود شاهد اصابت دقیق و محکم موشک‌های ایرانی در خاک رژیم صهیونسیتی بودیم. در مقابل جمهوی اسلامی با وسعت سرزمینی که دارد و نیز سیستم پدافندی که در روز‌های اول توسط ریزپرنده‌ها و عناصر نفوذی آسیب دیده بود توانست جنگنده اسرائیلی را هدف قرار داده و ده‌ها ریزپرنده و پهپاد را کشف و یا هدف قرار دهد. نکته دیگر اینکه ملاک پیروزی در جنگ، رسیدن طرف پیروز به اهدافش است. هدف تجاوز رژیم صهیونسیتی به خاک ایران تنها ممانعت از قدرت ایران و جلوگیری از ایران هسته‌ای بود. اکنون بعد از دوازده روز، متجاوزین، خود، پیشنهاد آتش بس دادند در حالی که هیچکدام از اهدافشان محقق نشده است. نه جلوی قدرت هسته‌ای ایران را گرفتند و نه توانستند ایران را منزوی کنند. چرا که در این میان ایران مقتدر بود که توانست بر موضع حق خود بماند و ذره‌ای عقب نشینی نکند. وجه دیگر قدرت جمهوری اسلامی در سرمایه انسانی اوست. رژیم صهیونسیتی، سالیان اخیر در تلاش بوده که منافقین، معاندین و عناصر نفوذی را ساماندهی کرده و با کمک سرویس‌های جاسوسی آن‌ها را برای چنین روزی تجهیز نماید. به عبارت دیگر حساب ویژه‌ای روی فریب خوردگان داخلی کرده بود. حمله به زندان اوین نیز بیانگر همین نکته بود، اما به قول معروف از قضا سرکنگبین صفرا فزود... نه تنها فعالیت گسترده عناصر فریب خورده داخلی منجر به گسست اجتماعی نشد بلکه همبستگی اجتماعی را رقم زد و همه افراد با هر نوع فکری در کنار نظام جمهوری اسلامی و در مقابل عمال دشمن ایستادند و صف خود را مشخص کردند. این همبستگی اجتماعی به عنوان یکی از مولفه‌های قدرت جمهوری اسلامی، دشمن را از پلن آشوب و هرج و مرج ناامید کرد. این موارد تنها بخشی از جلوه‌های قدرت ایران بود و این جنگ بار دیگر طراز قدرت جمهوری اسلامی در منطقه و جهان را به نمایش گذاشت.