حاج رمضان همسنگر حاج‌قاسم

هفته گذشته بود که حجت‌الاسلام والمسلمین «عبدالله حاجی‌صادقی» نماینده ولی‌فقیه در سپاه، با اشاره به جایگاه رفیع سردار سرلشکر شهید «محمدسعید ایزدی» اظهار داشت: «اگر حاج قاسم توانست افتخارات بزرگی بیافریند، داعش را ریشه‌کن کند و سوریه و عراق را نجات دهد، یکی از بازوان پرتوان و کم‌نظیر او، «حاج رمضان» بود.» حجت‌الاسلام حاجی‌صادقی افزود: «حاج رمضان برای حاج قاسم، همسنگر، همراهی پرتلاش، بی‌ادعا و فهیم بود؛ مردی اهل عقلانیت، دشمن‌شناس و کسی بود که با تمام وجود در مسیر آزادسازی فلسطین و نابودی رژیم صهیونیستی تلاش کرد.» نماینده ولی‎فقیه در سپاه بیان کرد: «خداوند قلوب را متحول می‌کند و همان‌طور که در قرآن کریم آمده است، به مؤمنان و صالحان محبت می‌بخشد؛ حاج رمضان نیز در دل رزمندگان و فرزندان انقلاب جاودانه شد.» این صحبت‌های حجت‌الاسلام و المسلمین حاجی‌صادقی موجب شد تا نگاهی کوتاه به زندگی این شهید بیاندازیم که در ادامه مشروح آن آورده می‌شود.
حقیقتاً حاج رمضان که بود؟! 
در میان همهمه خبر‌ها و هیاهوی صفحه‌های رسمی و غیررسمی، برخی نام‌ها آرام می‌آیند و خاموش می‌روند. بی‌ادعا، بی‌تابلو، بی‌حاشیه. اما آن‌گاه که نامشان در قاب قاب زندگی مقاومت نقش می‌گیرد، حقیقتی دیگر رخ می‌نماید؛ حقیقتی که نه در قاب دوربین‌ها می‌گنجد و نه در تیتر‌های درشت، بلکه در عمق تاریخ و در نبض دل‌ها می‌تپد. «شهید سردار محمدسعید ایزدی»، معروف به «حاج رمضان»، یکی از همین نام‌های ناشناخته، اما همیشه زنده است.
او نه در صدر اخبار بود و نه نامش زینت بخش رسانه‌ها. اما نفسِ روز‌های مقاومت، از هوای قدم‌های او جان می‌گرفت. متولد ۱۳۴۳ در شهرستان سنقر و کلیایی در شرق کرمانشاه، از دیار کوهستان‌های بلند و دل‌هایی سخت‌چین، قدم در مسیری نهاد که جز با نذر جان، ره به آن نیست. فرمانده‌ای که تنها یک نام داشت: حاج رمضان. نه رتبه می‌خواست، نه مدال، نه عنوان. 
او تنها نبود، ما تنها شدیم!
رژیم صهیونیستی که از حدود ۲ دهه پیش بار‌ها برای ترور حاج رمضان در سوریه و لبنان تلاش کرده بود، سرانجام عملیات نهایی را در خاک ایران به انجام رساند. اما آنها نفهمیدند که با پرواز حاج رمضان، مسیری آغاز می‌شود که پایان ندارد. امروز، نه‎تنها ایران، که حماس، جهاد اسلامی، گردان‌های قسام و حتی دل‌های زخمی غزه برایش عزادارند. «او پُشت ما بود؛ او تنها نبود، ما تنها شدیم.» این را یکی از فرماندهان مقاومت گفته است. پس از شهادتش، پیام‌های تسلیت موج زدند. از سپاه تا رهبران مقاومت. اما هیچ‌یک نتوانستند عمق آن خلایی را پر کنند که رفتن یک فرمانده بی‌بدیل به‌جای گذاشته است.