تاریخ انتشار : ۲۴ بهمن ۱۳۸۷ - ۰۹:۳۷  ، 
کد خبر : ۷۰۹۸۴
گفت‌وگو با معاون سابق وزیر بازرگانی در مورد آمارسازی دولت نهم:

بیراه می‌روند

محمد عدلی مقدمه: ارائه آمارهای وارداتی از سوی دولت نهم باز هم شائبه‌های تازه‌ای را در مورد رفتارهای مردان قوه مجریه به وجود آورده است. مردان دولت نهم تاکید دارند آمارهای وارداتی افزایش چندانی نداشته است اما محافل رسمی خلاف ادعاهای آنان را مطرح می‌کنند. جدیدترین آمارهای اقتصادی نیز نشان می‌دهد دولت نهم طی سه سال 150میلیارد دلار واردات انجام داده است. مقایسه این میزان واردات با دولت هشتم نمایان می‌سازد، دولت اصولگرا بیش از 43 میلیارد دلار واردات مازاد در کارنامه داشته است. برای اطلاع از مواضع بخش خصوصی و دولتمردان سابق به سراغ محسن بهرامی ارض اقدس، معاون سابق وزیر بازرگانی و رئیس کمیسیون بازرگانی اتاق بازرگانی تهران رفتیم تا او در مورد آمارهای اقتصادی دولت نهم به اظهارنظر بپردازد.

* اخیرا درخصوص آمار واردات در دولت نهم هم مورد اختلافی به وجود آمده است به طوری که دولت آمار واردات 150 میلیارد دلاری را نمی‌پذیرد و آمار 129 میلیارد دلار را به عنوان آمار واقعی اعلام می‌کند. در حالی که هر دو آمار به آمار بانک مرکزی نسبت داده می‌شود، دلیل این اختلاف آماری چیست؟
** در خصوص آمار واردات که 150 میلیارد دلار اعلام شده، می‌‏گویند اشتباه است و 129 میلیارد دلار آمار واقعی است، بعد که به بحث گذاشته می‌‏شود معلوم می‌‏شود آنها آمار واردات خدمات را از واردات کالا جدا کرده‌‏اند و می‌‏گویند اینها را نباید با هم بررسی کرد. در واقع از این شبهاتی که در آماردهی وجود دارد، حداکثر استفاده را می‌‏برند. در فضای مخدوش آماری می‌‏توانند به بیراهه بروند و هر بار از آن دری وارد شوند که خودشان می‌‏خواهند در حالی که باید رویه ثابت، اعداد همجنس و بازه زمانی مشخص باشد تا بتوان آمارها را با یک زبان تحلیل کرد. در این شرایط با این بحث‌‏ها از موضوع اصلی که واردات بی‌رویه کالاست، شانه خالی می‌‏کنند. به جای اینکه بگویند چرا بیش از برنامه واردات انجام شده، با آمارها بازی می‌‏کنند. امروز میزان واردات و نوع کالاهایی که وارد می‌‏شود در طول تاریخ بی‌‏سابقه است. ترکیب واردات مرکبات تاسف‌‏بار است در حالی که در گذشته برای حمایت از باغداران اجازه نمی‌‏دادیم یک کیلو پرتقال و نارنگی وارد شود، امروز در دولتی که داعیه حمایت از تولیدکننده و باغدار را دارد انگور، شیره انگور و بسیاری از کالاهای اینچنینی وارد کشور می‌‏شود.
* یعنی فکر می‌کنید این رویه بازی با آمار سیاست دولت است و قصد دارد به این طریق از فضای مخدوش به نفع خودش استفاده کند؟
** به هر حال دولت از این فضای مخدوش نفع می‌برد در ارائه آمارها دیده می‌‏شود که حتی شاخص‌‏های بانک مرکزی را نیز زیر سوال می‌‏برند، رئیس‌جمهور در مجمع سالیانه بانک مرکزی گفته بودند «آمارهایی که بانک مرکزی اعلام می‌‏کند باید منطبق با مصلحت فضای جامعه باشد» این‌‏گونه ترغیب بانک مرکزی به آمارهای مصلحتی بسیار خطرناک است. اگر قرار باشد بانک مرکزی هم به آمارسازی بپردازد بسیار ناخوشایند است.
* برای اینکه این فضای آماری اصلاح شود چه می‌توان کرد؟ به هر حال در ارزیابی عملکرد دولت باید به این آمارها استناد کرد اگر آمارها هویت خود را ازدست بدهند به چه چیزی می‌توان رجوع کرد؟
** برای بهبود این وضعیت و اینکه در داخل بتوان به آمارها استناد کرد پیشنهادی را در اتاق بازرگانی مطرح کردیم. پیشنهاد ما این است که مرکز آمار ایران که آمارهای دست‌‏ساز و طبق دستور را تهیه می‌‏کند به مرکز جمع‌‏آوری اطلاعات اقتصادی خانوار تبدیل شود و یک مرکز آمار مستقل از دولت تشکیل شود تا مراجع ناظر به عملکرد دولت و کارشناسان بتوانند به آمارهای آن استناد کنند. این مرکز کارکردهای مهمی می‌تواند داشته باشد. مجلس باید بر عملکرد دولت نظارت کند. شیوه عمل به قانون و بند بند بودجه باید توسط مجلس بررسی شود برای این کار نیاز است مرکز آمار مستقلی وجود داشته باشد تا مثلا اگر دولت گفت نرخ بیکاری 8 درصد است بتواند آمار درست بدهد که 15 درصد است، اگر دولت می‌‏گوید نرخ تورم، میزان سرمایه‌‏گذاری خارجی و... اینگونه است، این مرکز، آمارهای واقعی را بدهد و مجلس به آن استناد کند نه آمارهای غیر واقعی دولت.
* در یکی از جلسات هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران به وضعیت بد آماردهی در کشور انتقاد داشتید. این روزها تناقض آماری میان دستگاه‌های مختلف و کارشناسان مختلف به اوج رسیده است. دلیل اینکه دولت بسیاری از آمارهایی که منتشر می‌شود را تکذیب می‌کند و آمار را به گونه‌ای دیگر اعلام می‌کند، چیست؟
** تناقض در فضای آماری کشور بسیار پررنگ است دلیل اصلی آن هم تلاش دولت برای خوب جلوه دادن فعالیت‌های خودش است. در این شرایط سوال اساسی این است که دولتی که مخفیانه آمار می‌‏دهد و بعد آمارهایی که منتشر می‌‏شود را انکار می‌‏کند، چرا آمارهای مستند را منتشر نمی‌‏کند تا کارشناسان اقتصادی به جای رجوع به آمارهای مراجع بین‌‏المللی نظیر اکونومیست، صندوق بین‌‏المللی پول و... بتوانند به آمارهای داخلی رجوع کنند. اما دولت نهم دستگاه‌‏های اجرایی را از ارائه آمارهای واقعی منع کرده است به گونه‌‏ای که آمارها در همه بخش‌‏ها توسط افراد مختلف، در بازه زمانی متفاوت و با ادبیات گوناگون اعلام می‌‏شود.
* این نوع اعلام آمارها چه آسیب‌هایی دارد؟
** این شیوه اعلام آمار و مخفی نگاه داشتن آمارهای واقعی موجب شده ارقام و آمارها مخدوش شود و نتوان برای تحلیل به سراغ آمارهای داخلی رفت. به عنوان مثال، وزیر اقتصاد در ارائه آمار خصوصی‌‏سازی می‌‏گوید: «در این سه سال 10 برابر 30 سال گذشته خصوصی‌‏سازی انجام شده» در حالی که چنین مقایسه‌‏ای از پایه ایراد دارد چراکه در سال‌‏های قبل اصلا مجوز واگذاری داده نشده بود، اصل 44 ابلاغ نشده بود و قانونی در این زمینه وجود نداشت. باید آمارها از زمان ابلاغ این اصل بررسی شود. اصلا شاید اگر دولت دیگری در این زمان بر سر کار بود 20 برابر 30 سال گذشته خصوصی‌‏سازی را انجام می‌‏داد. پس این شیوه اعلام آمار از سوی مسوولان پذیرفته شده نیست.
* آمار میزان موجودی صندوق ذخیره ارزی نیز چندان شفاف بیان نمی‌شود. آیا دولت در ارائه این آمارها وظیفه‌ای ندارد؟
** درست است در مورد موجودی حساب ذخیره‌‏ارزی نیز آمارها به همین شیوه اعلام می‌‏شود. ابتدا می‌‏گویند میزان موجودی، محرمانه است بعد هم مراجع مختلف آمارهای مختلف می‌‏دهند. سوال این است که چرا شفاف نمی‌‏گویند ورودی این حساب چقدر بوده، چقدر سهم بخش‌‏خصوصی بوده، چقدر برداشت‌‏های دولتی صورت گرفته و زمان‌‏های برداشت چگونه بوده است؟ با زبان‌‏های مختلف و در فاصله زمانی گوناگون، آمارها اعلام می‌‏شود که این شیوه امکان استناد به آمارها را سلب می‌‏کند. در حالی که دولت باید این آمارها را به طور شفاف ارائه دهد و به این طریق امکان تحلیل را از کارشناسان سلب نکند.

نظرات بینندگان
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
نشریات