گناه نخبگان سیاسی خموش

بصیرت:نخبگان سیاسی را از آن روی نخبه می‌نامند که در تحولات و چالش‌های سیاسی، توان درک صحیح وقایع، پیش‌بینی آینده و ارائه راهکار جهت تنویر افکار عمومی جامعه را داشته باشند. هر فردی که مدت زمانی به عنوان یک مقام، متفکر و فعال سیاسی نوعی مرجعیت سیاسی در افکار عمومی جامعه داشته است چنانچه در مواجه با چالش‌های سیاسی مهم و خطیر که غوغای خلق را برمی‌انگیزد، به گونه‌ای محافظه کارانه مهر سکوت بر لب زند و حتی از دور هم دستی بر آتش ندارد، نه تنها دیگر یک نخبه سیاسی نیست؛ بلکه مرگ سیاسی وی نیز فرار رسیده است. او شاید مدتی بعد با حرکتی فریبکارانه خود را در افکار عمومی جامعه جای دهد؛ اما رهروان صدیق سیاست او را زندیقی بیش نمی‌دانند.
تحولات پیش آمده در کشورمان طی هفته‌های قبل از انتخابات و پس از آن، هر فرد هوشیاری را به فکر وا می‌دارد و سؤالات اساسی را پیش روی وی مطرح می‌کند: چرا در حالیکه 22 خرداد تبدیل به حماسه ملی شد و شور و شعور ملت را به نمایش گذاشت؛ برخی نخبگان سیاسی را نه شوری بود و نه شعوری؟ چرا با وجود اینکه رهبر معظم انقلاب از مدت‌ها پیش به برخی دوستان بی‌انصاف تذکر داده بودند که انتخابات را زیر سؤال نبرند باز هم بانگ آنان بلند است؟ چرا موسوی و کروبی با اینکه هیچ گونه سند منطقی مبنی بر تقلب در انتخابات ندارند خواستارابطال آن شده‌اند؟ و چرا در این راه مسیر قانونی را طی نمی‌کنند و با اینکه می‌دانند دعوت به تجمعات خیابانی، غیر قانونی است و سبب نفوذ تروریست‌ها و اشرار در بین جمعیت و ناامن کردن شهر می‌شود؛ باز هم بر این مساله تاکید دارند؟
بسیاری سؤالاتی از این دست در ذهن مردم وجود دارد که نخبگان سیاسی دیروز به آنها پاسخ نداده‌اند. آنان حتی در قبال بیانات روشن کننده رهبر معظم انقلاب سکوت معناداری پیشه کرده‌اند و نمی‌دانند که این سکوت علامت رضایت دشمنان است نه دوستان.
مطالعه بیانات رهبر معظم انقلاب در سفر به کردستان، دیدار با نمایندگان نامزدهای انتخاباتی و خطبه‌های نماز جمعه تهران نشان دهنده منویات رهبری در این مقطع زمانی و فاصله نخبگان سیاسی دیروز با مطالبات معظم‌له است که در ذیل به آنها می‌پردازیم:

1- یکی از محورهای اساسی مورد تاکید معظم‌له در سفر به استان کردستان تاکید بر حفظ عزت ملی کشور است. ایشان ایمان دینی، عمل و ابتکار، شجاعت و وحدت و یکپارچگی مردم را از زمینه‌های تولید عزت ملی و حفظ آن دانستند. ایشان همچنین دلبسته و وابسته نبودن به بیگانگان را از عناصر اصلی عزت ملی ذکر کردند. معظم‌له در دیدار با نمایندگان نامزدهای انتخاباتی (26/2/88) نُمود این عزت ملی و وحدت ملت را انتخابات بیان کردند. بنابر این در شرایطی که ایشان بر حفظ عزت ملی که یکی از نُمودهای آن انتخابات است تاکید و اصرار دارند، سکوت نخبگان در قبال تحولات جاری که اصل انتخابات را زیر سوال می‌برد، نه فقط ضربه زدن به این حماسه ملی است بلکه رویارویی با عزت ملی می‌باشد.
2- دیگر محور اساسی معظم‌له در سفر به استان کردستان، موضوع حفظ وحدت بود. هر چند ایشان در آنجا بیشتر بر وحدت اقوام و مذاهب تاکید نمودند؛ اما وحدت میان مسئولان و نخبگان سیاسی بر سر مسائل اساسی نظام، به طریق اولی گام اولیه است که همواره در گفتمان رهبری وجود داشته است. بر همین اساس معظم‌له در دیدار با نمایندگان نامزد‌ها فرمودند: «ما باید سعی کنیم، دقت کنیم، که انتخابات مایه‌ی انشقاق نشود؛ این حرف اصلی من است.»(26/3/88)
اما رفتار نخبگان سیاسی مورد بحث، با این مساله هیچ همخوانی نداشته است. مجمع روحانیون به صراحت در بیانیه شماره سه خود سخن غیر مستند عده‌ای را مورد اشاره قرار داده و می‌نویسد: «مردم می‌گویند در انتخابات امانت‌داری نشده است و باید انتخابات ابطال شود....» در این بیانیه به جای آنکه صف مردم از شورشیان جدا شود و رفتار اغتشاشگران محکوم شود، نیروهای انتظامی که همواره به دنبال برقراری آرامش هستند، مسبب اغتشاشات معرفی شده‌اند. مجمع خود را طرفدار حقوق این اعتراضات غیر قانونی اعلام کرده است. علاوه بر این سایر سران اصلاح طلب مستقیما در تحریک اعتراضات غیر قانونی نقش داشته و اتاق فکر این شورش‌ها محسوب می‌شوند.
فاصله عمیق این افراد با مواضع رهبر معظم انقلاب از خیلی پیش روشن بود؛ اما نکته اینجاست که آنچه اینان دنبال می‌کنند با منطق و قانون نیز ساز گار نیست. هیچ عقل سیلمی نمی‌پذیرد در حالیکه قانون جهت رسیدگی به شکایات انتخابات واضح و روشن است و یا به تعبیر رهبر معظم انقلاب درخطبه‌های نماز جمعه «قانون در این زمینه کامل است و هیچ اشکالی در قانون نیست... قانون، فصل الخطاب است»(29/3/88)، باز هم جهت پیگیری مطالبات مبهم و غیر شفاف از تجمعات خیابانی استفاده می کنند.

3- رهبر معظم انقلاب در سفر به استان کردستان و دیدار با مردم بیجار (28/2/88) به یکی از مسائل کلان انقلاب اسلامی اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «ملت ایران این حرکت عظیمی را که موجب حیرت بینندگان جهانی شد، به کمک سه عنصر اساسی انجام داد:‌ یکی اتحاد، یکی حضور و یکی آگاهی.»
معظم‌له اثرگذاری حرکت ملت ایران را بر سایر ملل به سبب این عناصر می‌دانند. بنابر این راه حفظ انقلاب اسلامی حفظ همین عناصر است؛ اما رفتار نخبگان سیاسی دیروز در تحولات امروز هر سه عنصر فوق را مورد حمله قرار داده است. در مورد اتحاد که مطالبی گذشت؛ اما در مورد حضور و آگاهی باید گفت رفتار این سیاسیون مورد بحث، سبب شد تا حضور حداکثری و بی‌نظیر مردم در 22 خرداد به نوعی در سایه اغتشاشات قرار گیرد. این افراد با عدم موضع‌گیری در قبال این تحرکات و تعبیر این شورش‌ها به حرکت مردمی ، مفهوم «حضور در صحنه» را آشکارا منحرف ساخته‌اند. تعبیر رهبر معظم انقلاب از مفهوم حضور، مشارکت مردم در انتخابات،در سازندگی ، در عرصه های اقتصادی و ... است تا چشم دشمن را کور کند؛ نه حضور آشوبگرانه در خیابان ها که دل آمریکا، انگلیس ، فرانسه ، آلمان و ... و خبرگزاریهای آنان را شاد کند . در بیانیه مجمع روحانیون از این گونه تجمعات که سبب نفوذ تروربست ها در آن و حمله به مردم می شود، قویاً حمایت شده است.
از سوی دیگر رواج شایعات گسترده ، فرافکنی و مغالطه از طرف جریان منتقد و سیاسیون خاموش سبب شده تا آگاهی مردم تحت الشعاع قرارگیرد. ایجاد غوغا سالاری مبنی بر تقلب در انتخابات و ابطال آن و حمایت مجمع روحانیون از این غوغا سالاری، موضع گیری آشکار در قبال بیانات روشن کننده رهبر معظم انقلاب است.

4_ از دیگر تأکیدات مقام معظم رهبری در استان کردستان، موضوع امنیت ملی کشور بود. معظم له در بیشتر دیدارهای خود با مردم کردستان به دسیسه های دشمن درپشت مرزها جهت ناامن کردن کشور اشاره فرمودند ایشان در دیدار با مردم سقز( 28/2/88) می فرمایند: « من به طور قاطع این ر ا می گویم: متأسفانه در پشت مرزهای غربی ما، آمریکایی ها مشغول توطئه اند، مشغول تروریست پروری هستند، پول ، سلاح ، سازماندهی ، تشکیلات به وسیله ی آمریکایی ها به طور مستقیم در پشت مرزهای غربی کشور ما صرف می شود برای موذیگری کردن و پنجه انداختن و معارضه کردن با نظام جمهوری اسلامی؛ باید بیدار باشیم.»

معظم له در دیدار با نمایندگان نامزدها نیز این مساله را یادآور می شوند که کسانی که یک طرف را علیه یک طرف تحریک می کنند، با اصل نظام مخالفند و برای اینکه آرامش و امنیت کشور را جریحه دار کنند دست به این کارها می زنند. با وجود این بیانات روشن کننده به ویژه اشاره معظم له به دسیسه های دشمن در آن سوی مرز و نیز آشکار شدن حمایت منافقین مزدور از آشوب های خیایانی و اعلام آمادگی جهت کمک به این آشوب ها ، بازهم سکوت آنان -که تا دیروز اگر نکته کوچکی را برای اصلاح مملکت ضروری می دانستند، آن را در شیپور دمیده و از عملی شدن آن به شدت ناراحت می شدند - ادامه دارد. در حالیکه موضوع امنیت ملی کشور بسی فراتر از خواسته های جناحی مبهم و نامعلوم است.

5_ معظم له در دیدار سال گذشته با دانشجویان دانشگاه علم وصنعت به نکات مهمی اشاره فرمودند که یکی از آنها لزوم حفظ مرزهای عقیدتی و فکری نظام بود. ( در شماره 75 نشریه تبیین این مهم مورد اشاره قرار گرفت.) ایشان در دیدار با خانواده های شهید استان کردستان ( 22/2/88) نیز به این مساله اشاره کردند : « من از همه ی ملت ایران بخصوص از خانواده های شهید ان و از همه شما عزیزان بخصوص از جوانها خواهش می کنم با هوشیاری کامل مرزهای فکری و روحی را حراست کنید . نگذارید دشمن مثل موریانه ای به جان پایه های فکری و اعتقادی و ایمانی مردم بیفتد و آنها را دچار رخنه کند، این مهم است همه وظیفه داریم مرزهای ایمانی و مرزهای روحی خودمان را حفظ کنیم.»

نخبگان سیاسی دیروز و خفگان سیاسی امروز از کنار این اشارات صریح و هوشیارانه به سادگی عبور می کنند . فارغ از اینکه این تجعات خیابانی غیر قانونی را هدایت شده از خارج بدانیم یا داخل؛آیا رخنه گاهی جهت از بین رفتن مرزهای روحی نظام محسوب نمی شود؟

در همین راستا معظم له می فرمایند. « دشمن به آن نقاطی متوجه می شود که پشتوانه استقامت ملی ماست. دشمن وحدت ملی و ایمان عمیق دینی را هدف قرار می دهد. دشمن روحیه صبر و استقامت مردان و زنان مارا هدف قرار می دهد، این تهاجم از تهاجم نظامی خطرناکتر است.» حمایت از معترضان که در قامت مهاجمین به قانون و نهادهای قانونی و انقلابی ظاهر می شوند، آیا حرکت در مسیر تهاجم دشمن نیست؟

سکوت در قبال این همه رفتارها که در تضاد آشکار با موازین مقام معظم رهبری است؛ یا از غفلت برمی خیزد یا از عداوت . اما اگر نخبگان سیاسی مورد بحث توان درک شرایط موجود را نداشتند، مقام معظم رهبری با بیانات روشنگرانه خویش این راه را بر آنان هموار ساخت؛ بنا براین سکوت و موضع گیریهای مبهم و با جهت گیری حمایت از راههای غیر قانونی نشان دهنده فاصله عمیق با بیانات رهبری و آب به آسیاب دشمن است؛ دشمنی که صرفاً از طریق نظامی وارد نمی شود.

حساسیت شرایط کنونی ما را وا می دارد تا رجوعی دوباره اما عمیق تر به بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در جمع لشکر27 محمد رسول الله که در تاریخ 20 خرداد 1375 ابراز فرمودند داشته باشیم.