منابع هندی اعلام کردند که ائتلاف تحت رهبری حزب نخست وزیر این کشور حائز اکثریت کرسی های پارلمان این کشور شده است.
علی بمان اقبالی زارچ در یادداشتی می‌نویسد: بطور کلی اشتیاق امریکا برای حضور در شرق اروپا و خصوصا منطقه بالکان راهبردی حساب شده در راستای جهانی شدن و تسلط بر شاهراه مراسلاتی و ترانزیتی انرژی و کالا ارزیابی می‌شود چرا که یک نظریه سیاسی از دیرباز مطرح بود که اروپای شرقی قلب مهمترین نقطه حساس جهان است و کشوری که بر آن حاکم شود، بر جهان نیز تسلط خواهد یافت.
«در حالی که روحانی به دنبال حل مناقشه و بحران کشورش با غرب به ویژه با آمریکا بود، رئیسی بر حرکت به سمت شرق و به طور مشخص روسیه و چین تمرکز دارد».
نگاهی به سفر نخست وزیر ارمنستان به تهران
در حالی که آمریکا، رژیم صهیونیستی و عربستان به شدت می کوشند همسایگان ایران را با تهدید و تطمیع وارد بازی ضدایرانی خود کنند، تاکید نخست وزیر ارمنستان بر عدم مشارکت کشورش در هیچ اقدام ضدایرانی، نشانگر بلوغ سیاسی این کشور است و دورنمایی روشن از روابط دو کشور را در آینده ترسیم می کند.
نگاهی به ابعاد توافق 5 کشور ساحلی دریای خزر
دریای خزر 50 میلیارد بشکه نفت دارد که آن را بالاتر از آمریکا و نیجریه قرار می دهد و منابع گازی آن به اندازه عربستان سعودی است. این میزان عظیم از نفت و گاز در این منطقه، خزر را به منبعی ارزشمند برای کشورهای منطقه تبدیل کرده و حتی طمع برخی کشورها و قدرت های فرامنطقه ای را نیز برانگیخته است. مسئله مهم دیگر آنکه خزر آسیای میانه را به خاورمیانه و سپس افغانستان متصل می کند و از این جهت موقعیتی خاص و ژئوپلتیک دارد.
از اهدافی که به‌طورجدی در دستور کار رژیم صهیونیستی در ارتباط با جمهوری آذربایجان قرارگرفته است، اقدام به «لابی سازی»باهدف سازمان‌دهی یهودیان جمهوری آذربایجان برای تسلط بر ساختارهای مختلف این کشور است.
نظریه پردازان و استراتژیست های آمریکایی بارها به مقامات کاخ سفید اعم از دموکرات یا جمهوریخواه اعلام کرده اند که واشنگتن در راستای اعمال سیاست ها و راهبردهای سیاسی و فرهنگی خود در جهان اسلام نیاز به «عوامل بر هم زننده» دارند. عوامل بازدارنده، گروه ها یا افرادی هستند که ماحصل و برآورد نهایی بازی آنها باید به سود غرب در منطقه و جهان اسلام باشد.
مسکو می داند در صورتی که دولت سوریه تحت حمایت محور مقاومت روی کار نباشد، مسکو نیز حیات خلوت خود در سواحل دریای مدیترانه را از دست خواهد داد.
روسیه به عنوان قدرت بین المللی و یا قدرت فرامنطقه ای ملزومات راهبردی خود را دنبال خواهد کرد و در تنگنای فشارهای هیچ بازیگر منطقه ای از جمله رژیم صهیونیستی قرار نخواهد گرفت. روسیه در نهایت با رویکرد چند جانبه گرایی، روابط خود با بازیگران متعارض منطقه ای را همزمان تنظیم خواهد کرد در این چارچوب می تواند سطحی از محدودیت ها را برای ترکیه، ایران، رژیم صهیونیستی و عربستان ایجاد کند.
تل‌آویو مجبور شده با واقعیتی مواجه شود که کم کم در افکار فرماندهان ارتش اسرائیل ریشه می‌دواند. این واقعیت مبتنی بر این موضوع است که ایران خود را به مرزهای اسرائیل رسانده است.
