روزنامه آفتاب یزد - صفحه 127

اشاره: یک رقابت نفسگیر. یک انتخابات حساس. برای خیلی‌ها چیزی شبیه به مرگ و زندگی... کم نبودند کسانی که شب انتخابات ریاست‌جمهوری و پیش از زمان اعلام نتایج خوابشان نبرد، در دل غوغا داشتند از ترس نماندن و رفتن روحانی. و کم نبودند کسانی که اگر روحانی بر قدرت نمی‌ماند آنها نیز در ایران نمی‌ماندند. با همه این التهاب‌ها و هیجان‌ها حسن روحانی پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری شد. آن هم با بیش از 23میلیون رای. تا دیگر اولین رئیس‌جمهور تک‌دوره‌ای لقب نگیرد(!) و به رسم یک سنت در تاریخ انقلاب اسلامی، رئیس دولت یازدهم و از حالا به بعد رئیس دولت دوازدهم پس از پیروزی در مقابل دوربین‌های تلویزیون قرار گرفت و از خیلی‌ها تشکر کرد. خیلی‌هایی که او برای پیروزی‌اش مدیون آنها بود. از مردم تا پرچمدار اصلاحات، از رسانه‌ها تا شبکه‌های مجازی و خیلی از شخصیت‌های سیاسی. اما در بین همه این اسامی، او یک نام و یک شورا را از قلم انداخت، آن هم تاثیرگذارترین‌ها را. «محمدرضا عارف! و شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و فراکسیون امید مجلس.» عارف همان کسی است که در سال 92 برای همراهی و پیروزی ائتلاف اصلاحات و اعتدال کنار کشید تا حسن روحانی پیروز شود. کسی که در سال 96 نیز تحت عنوان رئیس فراکسیون امید و رئیس شورایعالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان به آب و آتش زد تا همه، پشتیبان حسن روحانی شوند و کسی غیر از روحانی را حمایت نکنند. اما با همه این احوال هنگام تشکر حسن روحانی، اسمی از عارف برده نشد. در کنار عارف اما حسن روحانی هیچ اشاره‌ای به شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان و ساختار آن و حمایت همه‌جانبه اصلاح‌طلبان نیز نکرد... راستی چرا؟! در جست‌وجوی پاسخ به این پرسش دکتر محمدرضا تاجیک را بهترین دانستیم. همان دکترای علوم‌سیاسی از دانشگاه اسکس انگلستان و مشاور رئیس‌جمهور اصلاحات و رئیس سابق مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری. گفتگو با تاجیک این فرصت را به ما داد تا به تحلیل انتخابات 29 اردیبهشت، نوع رویکردها و آرای دو جناح نیز بپردازیم و البته حال و روز شوراهای شهر به‌ویژه شورای شهر تهران در آینده‌ای نه‌چندان دور را بدانیم و مهم‌تر از همه دلیل فراموشکاری حسن روحانی و عدم اشاره وی به نقش شورایعالی سیاستگذاری اصلاح‌طلبان در پیروزی‌اش را هم بدانیم.