حساسیت یا همان زودرنجی احساسی است که همواره همه افراد آن را در زندگی خود تجربه می‌کنند؛ اما این حساسیت در زندگی بر روابط‌مان با اطرافیان و دوستان‌مان تأثیر منفی خواهد گذاشت. زودرنجی عواطف ما را آلوده می‌کند و موجب می‌شود خلق و خوی ما عوض شده و به فردی عصبی، پرخاشگر و در بعضی مواقع بی‌حوصله تبدیل شویم. در این مواقع، انتقادپذیر نیستیم؛ حق به جانبیم و خود را عقل کل می‌پنداریم و خیال می‌کنیم دیگران حق اشتباه ندارند. حال آیا این مشکل قابل حل و درمان است؟ بله، قابل درمان است، اما ابتدا فرد زودرنج باید از مشکل خود شناخت کافی پیدا کرده و به آن اقرار کند و تصمیم خود را برای درمان آن گرفته، ریشه و منشأ حساسیت خود را یافته و بداند که چه عاملی سبب حساسیت او شده است که در این صورت نیمی از مشکل خود را حل می‌کند. حقیقت این است که هرچه این موضوع شدت پیدا کند، نیاز به رجوع به متخصص روانشناسی و مشاوره بیشتر می‌شود. با این حال، چند فیلتر ذهنی ابتدایی در مواجهه با زودرنجی را بیان می‌کنیم.
1ـ با نگرشی مثبت خود را در موقعیت جدید قرار دهید و از واقعیت فرار نکنید؛
2ـ از ذهن‌خوانی و نشخوار ذهنی پرهیز کنید؛
3ـ احساسی استدلال نکنید؛
4ـ شتاب‌زده تصمیم نگیرید
؛ 5ـ از اختلاف نظر اجتناب کنید؛
6ـ حرف آخر در درمان زودرنجی اینکه ورزش منظم، تنظیم رژیم غذایی مناسب، خواب کافی، تمرین تکنیک تنفس دیافراگمی، صحبت با دوستان و اعضای خانواده کمک زیادی به روند بهبود شما خواهد کرد.