نشریه اخبار و تحلیل ها 24 مرداد 1403

فایل word

فایل pdf

▼ حرف روز

فرامتن المپیک برای ایران

قرار گرفتن ایران در رتبه اول کسب مدال‌های المپیک در میان کشورهای منطقه و در نقطه مقابل، کسب نکردن هیچ مدالی از سوی ورزشکاران کشورهایی، چون عربستان سعودی و حتی فراتر از این، قرار گرفتن ایران در رتبه‌ای بالاتر از برخی کشورهای اروپایی حاوی نکات و گزاره‌های تحلیلی مهمی است که در ادامه بررسی می‌شود.1ـ رتبه 21 در مجموع کسب مدال‌های المپیک در میان حدود 200 کشور در حالی برای ایران حاصل شده است که ایران کمترین هزینه را در این زمینه انجام داده است، اما کشوری چون عربستان، هزینه‌های چند میلیارد دلاری در زمینه ورزش و المپیک صرف کرده است. بنابراین، موفقیت و قدرت‌مندی را نمی‌توان خریداری کرد، بلکه یک قابلیت درونی است که در سایه مدیریت صحیح و کارآمد باید شکوفا شود. بر این اساس، مدیریت عاریتی و برون‌گرای توسعه کشور نیز نتیجه‌بخش نخواهد بود و برای تحقق توسعه در کشور، باید استعدادهای بی‌شمار درون‌زای داخلی شکوفا شود. 2ـ کسب نیمی از مدال‌های ایران از سوی جوانان دهه هشتادی‌ حکایت از آن دارد که برخلاف نگرانی‌هایی که درباره گسست نسل جوان مطرح می‌شود، این نسل هم از شایستگی‌های حرفه‌ای لازم برخوردار است و هم با توجه به پایبندی‌اش به ارزش‌های اسلامی ـ ایرانی، به جای آنکه محل نگرانی باشد، محل امید، اتکا و اعتماد است. بنابراین، به جای تهدیدنمایی از نسل جوان، با مدیریت و هدایت درست، این نسل می‌تواند عرصه‌های مهمی همچون المپیک را فتح کند. از این‌ رو، برخلاف خودتحقیرهای وطن‌فروشی که بر طبل «نمی‌توانیم» ایران و ایرانیان می‌کوبند، جوانان شایسته ما اثبات کردند که واقعاً ایرانی می‌تواند. 3ـ در عین حال، کسب عناوین قهرمانی از سوی زنان نشان داد که برخلاف اتهامات حقوق بشری علیه جمهوری اسلامی ایران در حوزه زنان، جمهوری اسلامی نه تنها مانع حضور فعال و مؤثر زن در جامعه و جلوگیری از رشد آن نیست؛ بلکه اتفاقاً حامی و پشتیبان زنان در همه زمینه‌ها از جمله در ورزش‌های قهرمانی است. به عبارت دقیق‌تر، مسابقات المپیک و کسب عناوین قهرمانی از سوی زنان ایرانی ترسیم‌گر آزادی زنان در ایران و نبود مانع در مسیر فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی آنان است. 4ـ کسب عناوین قهرمانی در دو رشته تکواندو و کشتی محصول اعتماد به جوانان و نام‌داران این عرصه است. در واقع، تکواندو و کشتی اگر در این دوره همچون گذشته افتخارآفرینی کردند، افزون بر تلاش‌های خود ورزشکاران، به دلیل مدیریت کارشناسانه این عرصه است. بنابراین، در اداره کشور باید کار به افراد خبره و صاحب صلاحیت سپرده شود تا قرین موفقیت و کامیابی شود. (مصطفی قربانی)

▼ گزارش روز 

 پشت پرده دیدار محمود عباس با پوتین

«عبدالحافظ نوفل» سفیر فلسطین در روسیه پیشتر در مصاحبه‌ای از سفر «محمود عباس» به روسیه خبر داده بود. این اولین سفر عباس به روسیه پس از سال 2021 میلادی به شمار می‌رود. روزنامه «تایمز آو اسرائیل» هم به نقل از خبرگزاری فلسطینی «وفا» اعلام کرد، دیدار عباس و «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه دو روز پیش برگزار شد و در این دیدار دو طرف درباره راه‌های حمایت از تلاش‌ها برای توقف جنگ در غزه و رساندن کمک‌های بشردوستانه به این باریکه گفت‌وگو کردند. گذشت بیش از ده ماه از عملیات طوفان‌الاقصی و پیچیدگی مفرط شرایط منطقه سبب شده است تا نکات تحلیلی و پشت پرده‌های گوناگون این دیدار در اذهان شکل بگیرد. برای نمونه، با توجه به مصاحبه روز گذشته محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین با خبرگزاری روسی «تاس» گمانه‌زنی‌ها مبنی بر پاسخ انتقام‌جویانه قریب‌الوقوع ایران شدت گرفته است. طبق گزارش تاس، محمود عباس در مصاحبه‌ای با «میخائیل گوسمان» روزنامه‌نگار روسی و معاون مدیر کل خبرگزاری تاس گفت: «ایران ممکن است به زودی در مورد واکنش خود به ترور اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی حماس تصمیم‌گیری کند و این تصمیم احتمالاً ظرف چند ساعت آینده مشخص خواهد شد. با این حال، فلسطین در تمایل خود برای اجتناب از جنگ ثابت‌قدم است. در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ما رسماً اعلام کردیم که با جنگ و کشتار غیرنظامیان، زنان و کودکان مخالفیم. در حالی که هنوز نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم چه اتفاقی خواهد افتاد، می‌توانیم امیدوار باشیم که هیچ اتفاقی نیفتد.» محمود عباس در آخر هم گفت: «پیش‌بینی شدت عواقب هرگونه تشدید تنش و جنگی دشوار خواهد بود.»

برای تحلیل پشت پرده این سفر، به نظر می‌رسد با نزدیک شدن به سالگرد عملیات طوفان‌الاقصی و همچنین انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، رژیم صهیونیستی ناگزیر به اتمام جنگ و رسیدن به یک آتش‌بس هرچند شکننده و ناپایدار، اما بهبوددهنده وضعیت فعلی فلسطینیان و شهرک‌نشینان صهیونیستی است. از یک سو فشار توأمان شهرک‌نشینان و اعتراضات گسترده آنها علیه سیاست‌های غلط و شکست خورده نتانیاهو در ادامه و گسترش جنگ و از سوی دیگر فرا رسیدن انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده و ناتوانی آمریکا در حل بحران غزه و همچنین اقدامات جنایتکارانه رژیم در طول این ده ماه و خشم و بغض فرو خورده محور مقاومت سبب شده است تا تلاش‌ها برای رسیدن به یک آتش‌بس افزایش پیدا کند. درست است که در صورت آتش‌بس دولت نتانیاهو و حزب لیکود به احتمال بسیار زیاد قدرت را از دست داده و حتی ممکن است محاکمه شوند، اما نتانیاهو تلاش دارد با ترور فرماندهان مقاومت دستاوردسازی کرده و بر سر سیاست‌های غلط خود سرپوش گذاشته و به نوعی از این منجلاب تاریخی فرار کند. (رامین نصیری)

▼ خبر ویژه

فشار موازی تمامیت‌خواهان به رئیس‌جمهور و نمایندگان مجلس

جایی در قانون گفته نشده که اگر شورای مشورتی مثلاً به اسم شورای راهبری کابینه راه‌اندازی شد، پیشنهادهایش وحی منزل است و اگر رئیس‌جمهور به جای قبول 100 درصد پیشنهاد‌ها 60 درصد آنها را پذیرفت و 40 درصد دیگر را خود با مشورت‌های دیگر انتخاب کرد، باید رئیس شورا و برخی اعضای آن که تا دیروز قائل به ‌شأن مشورتی بودند، سر به شورش و التهاب‌افکنی و تهدید به استعفا و... بگذارند! شورایی که اساساً برخی اعضای آن مجرم و محکوم امنیتی و فاقد صلاحیت بوده‌اند، فهرستی پیشنهاد کرده‌اند که می‌گویند ۶۰ درصدش عیناً در لیست نهایی وزرا پذیرفته شده، و نیز می‌گویند با احتساب معاونان رئیس‌جمهور، این درصد بیشتر هم هست. آیا به دلیل شانتاژ همین افزون‌خواهان برای تبدیل سهم‌خواهی به تمامیت‌خواهی، می‌شود نص صریح قانون را کنار گذاشت و اجتهاد مقابل نص کرد؟! بنابراین تمامیت‌خواهان باید بدانند که مردم نهایتاً صاحبان رئیس جمهور منتخب و نمایندگان هستند و لا غیر.