اگر چه بریتانیا بازرگانی ماوراء دریا‌ها را تا قرن ۱۵ میلادی گسترش داد، اما پادشاهان انگلستان، قدرت اسپانیا و پرتغال را به رسمیت شناختند و به جای رقابت با اسپانیا در دریای کارائیب، توجه خود را به اقیانوس اطلس شمالی و سواحل شرقی آمریکای شمالی معطوف کردند. به همین منظور «جان کابوت» دریانورد اهل ایتالیا را که به خدمت دربار «هِنری هفتم» درآمده بود، در سال ۱۴۹۷، مأمور ورود به سواحل آمریکای شمالی کردند. وی در سواحل نیوفاندلند، نوا اسکاتیا و نیوانگلند گشت‌زده و نقشه برداری کرد. گشت‌زدن‌های وی ادعای مالکیت انگلستان بر این سرزمین‌ها را به دنبال آورد.
شرایط و منابع آمریکای شمالی، موجب تحریک انگیزه استعمارگرایی این کشور شد؛ اما نخستین تلاش برای استقرار یک مستعمره در روانوک در کارولینای شمال، در فاصله سال‌های ۱۵۸۵ و ۱۵۷۸ شکستی تمام عیار بود. طی سده هفدهم، چندین مستعمره در امتداد سواحل شرقی آمریکای شمالی تأسیس شد. اولین مهاجرنشین دائمی در سال ۱۶۰۷ م، به نام «جیمز تاون» در محل ایالت «ویرجینیا» کنونی ایالات متحده پایه‌گذاری شد. «جیمز اول» پادشاه انگلستان، مهاجران را به کشف و استخراج معادن طلا، نقره و مس تشویق می‌کرد. دومین مهاجرنشین «پلیموت» نام داشت که در سال ۱۶۲۰ م، در مکان فعلی ایالت «ماساچوست» تأسیس شد.
تا سال ۱۶۴۰ م، حدود ۶۰ هزار نفر از مردم انگلستان به آمریکای شمالی مهاجرت کردند. تعدادی از این مهاجران، کشاورزان فقیری بودند که در اثر ناتوانی در پرداخت وام‌های‌شان، زمین‌های خود را از دست داده بودند و تعدادی نیز مانند «پیوریتن‌ها» و «کواکرها» به دلیل داشتن عقاید مذهبی خاص، در انگلستان آزار و اذیت می‌شدند. این عده در پی کسب آزادی بیان، به آمریکا مهاجرت کردند. پیوریتن‌ها گروهی از پروتستان‌های انگلیسی بودند که در پی جدا کردن کلیسای انگلستان از زیر سیطره کلیسای رم و مذهب پالایش شده از عقاید نادرست بودند. پیوریتن‌ها پیشتاز مهاجرت و سکونت در نیوانگلند بودند. کشتی «می‌فلاور» نخستین پیوریتن‌ها را به آمریکا آورد و آنها را در سواحل خلیج پلیموت در ماساچوست پیاده کرد.
می‌فلاور یک کشتی مسافرتی بود که در سال ۱۶۲۰ میلادی ساخته شد و نخستین مهاجران انگلیسی‌ها را به دنیای جدید برد. این مهاجران تاریخی ۱۰۲ نفر بودند. آنها دو دسته جدایی‌طلبان هلندی و مهاجران زیادی از گروه‌های غیر مذهبی از لندن را شامل می‌شدند. این مسافرت به نماد فرهنگی آمریکایی‌ها تبدیل شد و به عنوان نخستین رویداد مهمّ در حافظه تاریخی‌شان ماند.