در اواخر ماه ربیع الثانی سال ۵۷۰ قمری، «صلاح‌الدین یوسف‌بن ایوب‌بن شاذی» معروف به «صلاح‌الدین ایوبی» وارد دمشق شده و این شهر را تصرف کرد. او یکی از نامدارترین حاکمان و فرماندهان در تاریخ اسلام بوده است؛ فتوحات بسیاری را برای مسلمانان به‌دست آورد و از مرز‌های اسلامی در مقابل مسیحیان اروپایی حفاظت کرد؛ البته صلاح‌الدین مانند بسیاری از خلفای خودخوانده روش مسلمانی را پیش نمی‌گرفت و از هر روشی برای ایجاد سیطره و سلطه استفاده می‌کرد. او در ظاهر موفقیت‌هایی داشت، اما تعصب او در بسیار از مسائل اعتقادی ضربه‌های اساسی به اسلام زد.