ملت آفریقای جنوبی، ملتی هستند که سالیان متمادی تحت قانون «آپارتاد» روزگار گذرانده‌اند. در سال ۱۹۴۸، حزب ملی آفریقای جنوبی از طریق رأی‌گیری به قدرت رسید و انجام یک رشته قوانین مبنی بر جداسازی نژادی را شروع کرد که به‌نام «آپارتاید» شناخته می‌شد، کرد. این تبعیض در مورد ثروت به‌دست آمده از صنعتی‌سازی سریع دهه‌های ۵۰، ۶۰ و ۷۰ میلادی، نیز به‌کار رفت؛ در‌حالی‌که اقلیت سفیدپوستان از بالاترین استاندارد زندگی قاره آفریقا، که برابر سطح زندگی در کشور‌های غربی جهان اول بود، برخوردار شده بودند، اکثریت سیاه‌پوستان از لحاظ هرگونه استانداردی مانند درآمد، تحصیل و حتی ورود به ادارات دولتی، در محرومیت حاصل از تبعیض نژادی بودند.
دولت برآمده از آپارتاید، که ریشه آن توسط هلند و انگلیس بنیان‌گذاری شد، میان یک سیاه‌پوست هندی و یا رنگین پوست آفریقای جنوبی مانند مردم کشور‌هایی همچون؛ غنا و تانزانیا فرقی قائل نبود و با تمامی آنها به‌منزله شهروند درجه آخر رفتار می‌کرد. به‌واقع منظور از سیاست آپارتاید این بود که با جدا کردن سفیدپوستان و غیر‌سفیدپوستان از یکدیگر، از اصطکاک و تصادم آنها در هر زمینه‌ای جلوگیری شود تا سفیدپوستان فرصت کافی برای اعمال نظر و اجرای سیاست‌های استعماری خود پیدا کنند و غیر‌سفیدپوستان باید تحت قیومیت سفیدپوستان به زندگی خود ادامه دهند. آپارتاید، در حقیقت شکل به اصطلاح قانونی سیاست تبعیض نژادی بود که از اواسط قرن هفدهم، هم‌گام با آغاز استعمار اروپایی‌ها در آفریقای جنوبی رواج داشت.
کوچ‌های اجباری، زندگی و هویت ساکنین سیاه‌پوست آفریقای جنوبی را تباه کرد. تنها در یک نمونه، تخریب و نابودسازی ۱۳۰ دهکده، در یک استان آفریقای جنوبی در «رنامو» در سال ۱۹۸۲، سبب از بین رفتن ملک ۱۰۰ هزار دهقان شد.
نویسنده کتاب «آفریقای جنوبی راه دشوار آزادی»، فقط بخشی از آمار جنایات سفیدپوستان از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۵، را چنین اعلام می‌کند: تخریب و انهدام ۱۴۳ مدرسه سیاهان، تخریب ۶ کلیسا، تخریب ۹ درمانگاه، آتش زدن ۶۶ خانه متعلق به نمایندگان سیاه، آتش زدن ۵۱۶ ماشین و ۱۰۸۰ اتوبوس سیاهان، مجبور به استعفا کردن ۱۴۷ نماینده سیاه، قتل ۵ نماینده، قتل ۴ پلیس سیاه، ضرب و جرح ۱۰۹ نماینده سیاه، مجروح شدن ۵۶ افسر پلیس سیاه.
این آمار به‌خوبی حکایت از آن دارد که چه‌طور سیاهان در این سال‌ها از حداقل امنیت برای داشتن زندگی عادی، محروم بودند و به سادگی جان و مال‌شان در معرض تعرض زیاده‌خواهان سفید پوست قرار داشت.