اشغالگران در جنوب غرب آفریقا

جمهوری نامیبیا کشوری در جنوب غربی آفریقاست که پایتخت آن «ویندهوک» است. زبان رسمی این کشور انگلیسی، جمعیت آن ۲/۱ میلیون نفر و واحد پول این کشور دلار نامیبیاست. ۸۵ درصد مردم این کشور مسیحی هستند و ۱۵ درصد بقیه پیرو ادیان بومی منطقه‌اند. نامیبیا، میان بیابان‌های نامیب و کالاهاری واقع شده و کم‌باران‌ترین کشور در آفریقای سیاه به‌شمار می‌آید. نامیبیا پس از مغولستان، دومین کشور در جهان با کمترین تراکم جمعیتی است. نزدیک به ۲۰۰۰ سال پیش، نامیبیای فعلی زیستگاه قوم «سان» بود. پس از آن قوم هرروکه به زبان بانتو تکلم می‌کردند، در سال ۱۶۰۰ میلادی، به نامیبیا مهاجرت کردند. کشور نامیبیا پیش از این «آفریقای جنوب غربی» نام داشت. این منطقه در سال ۱۸۸۴، به مستعمره آلمان تبدیل شد.
جنوب غربی آفریقا در سال 1884، به دست آلمانی‌ها مستعمره شد. استعمار آلمان در قرن 19، سرزمین قوم «هررو» و «ناما» در منطقه نامیبیا را در شرق قاره آفریقا غصب و زمین و دام‌ آنها را تصاحب کرد؛ اما پیروزی آنها به وسیله مقاومت لجوجانه هرروها و ناماها تا سال 1907 طول کشید.
ابتدا آلمان توسعه‌طلبی استعماری خود را به وسیله بازرگانان و سرمایه‌داران آغاز کرد. نخستین امتیازی که «لودریتس» تاجر آلمانی به دست آورد، در خلیج «آنگراپکنا» در جنوب غربی آفریقا بود. او این منطقه را از رئیس قبیله محلی، به مبلغ ناچیز 80 لیره و دویست قبضه تفنگ کهنه خرید. به سال 1883، لودریتس دومین متن قراردادش را با «ژوزف فردریکس»، رئیس قبیله نامایی، برای خرید یک باریکه ساحلی به طول 402 کیلومتر در شمال دهانه اورنج، به ازای 500 لیره استرلینگ و شصت تفنگ انگلیسی امضا کرد. طبق متن قرارداد، این باریکه باید بیست مایل پهنا داشته باشد. رئیس قبیله تصور می‌کرد «مایل» مذکور در متن قرارداد، همان مایل انگلیسی است، ولی به زودی از این اشتباه بیرون آمد؛ چون قرارداد به زبان آلمانی بود و آلمانی‌ها اظهار داشتند این مایل نه مایل انگلیسی، بلکه مایل آلمانی است. اختلاف کم نبود. مایل انگلیسی ۱/۴ کیلومتر و مایل آلمانی ۷/۴ کیلومتر بود. ناگهان رئیس قبیله ناما متوجه شد بخش اعظم سرزمینش را به آلمانی‌ها فروخته است. 
دولت آلمان متصرفات لودریتس را تحت‌الحمایه خود اعلام کرد و ناوگانی فرستاد که شهرهای اصلی کرانه آفریقا از مرزهای آنگولا تا رودخانه «اورنج» را گرفت. سپس آلمانی‌ها به داخل منطقه پیش‌ رفتند و سرزمین وسیعی را در آفریقای جنوب غربی تا «بچوانالند» ضمیمه مستعمرات خود کردند.