هزینه های بی تدبیری!/علی اسماعیلی

پایگاه بصیرت:وقتی از «جنگ» نام برده می شود، معمولاً تازش گروهی مسلح با سلاح و تجهیزات نظامی به ذهن بسیاری متبادر شده و جنگ به درگیری های نظامی و مسلحانه خلاصه می شود. حال آنکه با پیشرفت انسان ها، در نحوه و نوع جنگ ها تغییرات و تحولات بسیاری صورت گرفته است و امروزه نام جنگ هایی چون جنگ سایبری، جنگ نرم، جنگ فرهنگی، جنگ اقتصادی و... بسیار شنیده می شود که صد البته این نوع جنگ ها، می توانند همان کارکرد جنگ نظامی را داشته باشند؛ اما با هزینه کمتر و بسیار با صرفه تر. یعنی کشوری یا ملتی را که نمی توان با جنگ نظامی شکست داد، می توان با جنگ نرم و سایبری و فرهنگی و اقتصادی و... به زانو درآورد! بله، امروز تهدیدات جنگی دشمنان علیه جمهوری اسلامی از سخت افزاری (نظامی) به نرم افزاری تغییر ماهیت داده است و در این میان، جنگ اقتصادی، گزینه مهم مستکبران در برخورد با انقلاب اسلامی است و دشمن به این گزینه، امیدهای زیادی بسته است. غرض از این مقدمه، نابسامانی هایی بود که چند وقتی است در بازار ارز و طلا در کشور افتاده است. نابسامانیهایی که از دیدگاه بسیاری از کارشناسان اقتصادی، بیش از آنکه ناشی از تحریم و جنگ اقتصادی دشمن با ما باشد، نشئت گرفته از سوءتدبیرها و بی مدیریتی مسئولان مربوطه است و از سویی نیز، عدم برخورد جدی مراجع قضائی و امنیتی و اطلاعاتی با برخی سودجویان و کسانی است که جاده هموارکن تهدیدات اقتصادی دشمنان علیه ملت ایران هستند. همه اینها دست به دست هم دادند تا در هفته گذشته، عده ای از پیاده نظام های استکبار به بهانه نابسامانی بازار ارز و با سوءاستفاده از اشتباه صنفی عده ای غافل در بازار تهران، حادثه بازار را رقم زنند و البته در این بین، اتفاق جالبی رخ داد و آن دستگیری 16 متهم به اخلال در بازار ارز بود که درست همان روز یا روز بعد دستگیر شدند! و از قضا، در اسرع وقت نیز شاهد روند نزولی قیمت ارز و سکه بودیم. حال این سوال مهم مطرح است که آیا نمی شد این برخورد قاطع با اخلالگران ارزی و کاهش ارز، قبل از حادثه بازار و جولاندهی برخی سوءاستفاده کنندگان داخلی و تهیه کنندگان خوراک تبلیغاتی بیگانگان انجام می شد؟! قطعاً شناسایی و دستگیری این تعداد اخلالگر ارزی، یک شبه اتفاق نیفتاده است؛ اما اینکه چرا این قدر با تأخیر این افراد دستگیر شدند، جای تأمل است. یادمان باشد که دشمن به تحریم ها امید بسیاری بسته است و چنین می پندارد که فشار اقتصادی بر ایران سبب آشوب هایی خواهد شد که نظام را مجبور به عقب نشینی از منافع ملی خود کند. به نظر می رسد آنچه امروز نیاز اول کشور است، همدلی و همراهی تمام مسئولان با یکدیگر برای عبورمدبرانه از این جنگ بزرگ اقتصادی دشمنان با نظام است.