پایگاه بصیرت گروه سیاست خارجی:کشورهای عربی حوزه خلیج فارس از ظرفیت بالایی در ایجاد جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی ایران برخوردارند. روزنامهها و رسانههای پرنفوذ منطقهای آنان ظرفیت این را دارند که در زمان کوتاهی موج گستردهای از ایرانهراسی ایجاد کنند. یکی از این امواج که بعد از زلزله فروردین ماه بوشهر شکل گرفت، با محوریت تهاجم تبلیغی علیه نیروگاه هستهای بوشهر بود که همچنان این موج تبلیغی دنبال میشود.
وقتی در روز سهشنبه 20 فروردین زلزله ای به بزرگی 6.1 درجه در مقیاس ریشتر استان بوشهر را لرزاند، اغلب کشورهای دنیا توجه خود را به ابراز همدردی با قربانیان و کمک رسانی احتمالی معطوف کردند، اما همسایگاه جنوبی ایران در شورای همکاری خلیج فارس، موضوع نیروگاه بوشهر را دستاویز جدیدی برای فضاسازی ضدایرانی خود قرار دادند.کشورهای شورای همکاری خلیج فارس روز یکشنبه 25 فروردین با برگزاری نشستی اضطراری، درباره آنچه «فاجعههای احتمالی نیروگاه بوشهر» خواندند، به بحث و تبادل نظر پرداختند. هدف از این نشست، تدوین برنامه های اضطراری در کشورهای عضو اعلام شده است.
روزنامه «گالف نیوز» امارات در این رابطه نوشت: کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس درباره فاجعه های احتمالی ناشی از نشت مواد رادیواکتیو از نیروگاه هستهای بوشهر به بحث و گفتوگو پرداختند. به ادعای این روزنامه، شهروندان کشورهای عضو شورای همکاری، نگران این بوده اند که به واسطه نزدیک بودن نیروگاه بوشهر و «ابهام پیرامون ایمنی آن»، تهدیدی مستقیم متوجه آن ها شود.«گالف نیوز» پس از اعلام این خبر، در بخشی جداگانه مدعی شد: مواد و تأسیسات هسته ای ایران، دارای پایین ترین ضرایب ایمنی در جهان هستند. این روزنامه همچنین با گزینش و چینش مجموعه ای از آمارها، ادعا کرد نیروگاه بوشهر اصولاً برای ایران دارای صرفه اقتصادی نیست.
«گالف تودی»، دیگر روزنامه اماراتی نیز با انتشار مطلبی و اشاره به برنامه برگزاری نشست شورای همکاری، درباره زلزله بوشهر نوشت: «هنوز اتفاق بدتر رخ نداده است». این روزنامه در مطلب خود، موضوع زلزله دو سال پیش در ژاپن که سبب آسیب نیروگاه هسته ای این کشور شد را پیش کشید و تلاش کرد از راه مقایسه، وضعیتی مشابه را برای نیروگاه بوشهر قائل شود. کشورهای شورای همکاری خلیج فارس همواره ثابت کردهاند از کوچکترین فرصتی برای فضاسازی و اقدام علیه ایران نمی گذرند و بر این اساس، استفاده تبلیغاتی از موضوع زمین لرزه بوشهر نیز دور از انتظار نبود. جالب آنکه استفاده از انرژی هستهای برای تولید برق، آرزوی مشترک کشورهای فقیر و ثروتمند عربی است. امارت متحده عربی، عربستان سعودی، قطر، کویت و اردن از جمله کشورهای عربی منطقه خاورمیانه هستند که یا به برنامه هستهای روی آورده اند یا ساخت نیروگاه هستهای را در برنامه طولانی مدت خود قرار داده اند. عربستان سعودی که دارای بزرگترین ذخایر نفت جهان و بزرگترین صادرکننده نفت جهان است، طرحهای بزرگی برای استفاده از انرژی هسته ای در نظر دارد. ریاض قراردادهایی به ارزش چند میلیارد دلار با شرکتهای غربی برای احداث نیروگاه در چند دهه آینده امضا کرده است.
شرکتهای فرانسوی بیشترین سهم را در امضای قرارداد با عربستان برای احداث نیروگاه های نسل سوم به دست آوردندهاند. قراردادهای عربستان با شرکتهای آریوا، میتسوبیشی، توشیبا کورپ، وستینگ هاوس، جی ای هیتاچی و کیپ کو است. امارات در این مورد زودتر از عربستان وارد عمل شد و در اواخر سال 2009 کنسرسیومی از شرکت های کره ای را برای احداث نخستین نیروگاه هسته ای تولید برق انتخاب کرد. کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس معتقدند این نوع نیروگاه ها بهترین راه برای کاهش استفاده از نفت و گاز به منظور تامین نیازهای فزاینده داخلی است.
این در حالی است که پس از وقوع زمین لرزه، شرکت روس اتم سازنده نیروگاه بوشهر، با صراحت تأکید کرد زلزله هیچ آسیبی به نیروگاه نرسانده و مقامات ایرانی نیز اشاره کردند این نیروگاه در مقابل زمین لرزه های تا 8 ریشتر نیز مقاوم است. تأثیر نپذیرفتن نیروگاه بوشهر از این زمین لرزه موضوعی بود که اندکی بعد از سوی دیگر کارشناسان هسته ای بین المللی و آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز مورد تأیید قرار گرفت.نکته مهم اینجاست که اقدامات ایران و روسیه در رفع شبهپراکنی رسانههای عربی، کم اثر و دیرهنگام بود. همان گونه که اشاره شد نشست اضطراری شورای همکاری خلیج فارس تنها پنج روز پس از وقوع زلزله با پوشش خبری وسیعی از سوی رسانههای عربی برپا شد، اما ایران تنها به صدور اطلاعیهای از سوی سازمان انرژی اتمی و بیان سخنگوی وزارت امور خارجه در نشست خبری در دفاع از ایمنی بالای نیروگاه اتمی بوشهر اکتفا کرد. جالب اینکه شرکت روسی با تأخیری تأمل برانگیز و پس از تلاشهای ایران برای متقاعد کردن طرف روس در دفاع از فناوری روسی به کار رفته در نیروگاه اتمی بوشهر اقدام به اعلام ایمنی این نیروگاه کرد.