سرنوشت نامعلوم استقلال اسکاتلند از بریتانیا
سایت بصیرت گروه ترجمه ـ روزنامه یواسای تودی 9 سپتامبر 2014 (۱۸ شهریور) در مقالهای به ابعاد و پیامدهای همهپرسی استقلال اسکاتلند از انگلیس پرداخت و نوشت: آیا یک اسکاتلند مستقل همچنان سرود ملی بریتانیا «خدا ملکه را زنده نگاه بدارد» را خواهد خواند؟ به موازات آنکه اسکاتلند برای همهپرسی 18 سپتامبر آماده میشود، گمانهزنی در مورد آینده پادشاهی بریتانیا افزایش یافته است. نظرسنجی تازه نشان میدهد ملیگرایان طرفدار استقلال اسکاتلند با قاطعیت پیشرو نیستند. اکنون 307 سال است که انگلستان و اسکاتلند متحد شدهاند. نظرسنجی یوگاو (YouGov) طی آخر هفته نشان میدهد که 47 درصد در برابر 45 درصد طرفدار استقلال اسکاتلند هستند. مابقی پرسششوندگان هنوز تصمیمی نگرفتهاند. در عین حال، تایمز آو لاندن به نقل از یک منبع نظام پادشاهی بریتانیا که نخواست نامش فاش شود، نوشت که ملکه از چشمانداز تجزیه بریتانیا هراسان است و خواستار شنیدن آخرین اخبار در مورد تحولات مربوط به همهپرسی شده است.
در ادامه مقاله آمده است: اما بهطور بالقوه خبرهای خوبی برای کارزار عدم استقلال این بود که روز دوشنبه اعلام شد شاهزاده ویلیام و همسرش منتظر تولد دومین پسر خاندان سلطنتی هستند. روزنامه تلگراف امیدوارانه پرسید که آیا هیجان این خبر میتواند به حفظ انگلستان و اسکاتلند در کنار هم کمک کند؟ ملیگرایان میگویند بله، سلطنت بریتانیا میتواند در قبال اسکاتلند مانند کانادا و استرالیا رفتار کند. ملکه، ملکه اسکاتلندیها و رئیس کشور خواهد بود و همچنان در سرود ملی اسکاتلندیها باشد و در عین حال به املاک و مستغلات و قلعههای خود در اسکاتلند دسترسی داشته باشد؛ اما آیا شاهزاده چارلز مانند چارلز سوم پادشاه بعدی بریتانیا خواهد بود؟ احتمالاً نه. رهبران ملیگرای اسکاتلند گفتهاند که اسکاتلندیها بعداً در مورد حفظ پادشاهی نیز همهپرسی دیگر برگزار خواهند کرد؛ اما تنها پس از مرگ ملکه الیزابت چنین اقدامی خواهند کرد. الیزابت کاوتون، کارشناس مشروطیت بریتانیا و معاون کالج هنرهای لیبرال در دانشگاه تگزاس میگوید: «واقعاً جالب توجه است اگر ملکه زود فوت کند، زیرا چارلز تقریباً محبوب نیست... حضور شخصیت ملکه بر تخت پادشاهی، مدنیت مشخص و احترام برای پادشاهی انگلستان را تضمین میکند و بر اساس جایگاه سنتی وی است.» استفن هسلر، کارشناس امور سلطنت که ریاست مؤسسه سیاست جهانی در لندن را برعهده دارد، میگوید: «باور قاطع من این است که با مرگ ملکه، اسکاتلندیها پادشاهی شاهزاده چارلز را تحمل نخواهند کرد و برای برقراری نظام جمهوری درون اتحادیه اروپا تلاش خواهند کرد.»
در پایان مقاله آمده است: مطابق قانون اساسی، خاندان پادشاهی نمیتواند در سیاست جانبداری کسی یا گروهی را کنند و ملکه پس از 62 سال نشستن بر تخت پادشاهی همچنان از این قانون تبعیت میکند. تنها اظهارنظر ملکه در مورد استقلال اسکاتلند در جشن بیستوپنجمین سال سلطنت وی در سال 1977 بود که اسکاتلند در مورد افزایش خودمختاری از لندن بحث میکرد. ملکه در آن هنگام گفت: «من شاهان و ملکههای انگلستان و اسکاتلند و شاهزادگان ولز را جزو نیاکان خود میدانم و بنابراین من با کمال میل این آرزوها (برای خودمختاری بیشتر) را درک میکنم؛ اما نمیتوانم فراموش کنم که من بهعنوان ملکه پادشاهی متحد بریتانیای کبیر و ایرلند شمالی بر تخت نشستم... شاید بیستوپنجمین سالگرد زمانی است برای یادآوری به خودمان در مورد مزایای وجود و تداوم اتحاد برای ساکنان تمام بخشهای پادشاهی متحده در داخل و در تعاملات بینالمللی.» یکی از راهبردهای کارزار برای حفظ یکپارچگی پادشاهی متحده بریتانیا در مورد سرنوشت خاندان وینزر است؛ تا جایی که مخالفان استقلال حتی علناً در مورد بازگشت احتمالی اسکاتلند به خاندان استوارت بحث کردهاند.
نظرات بینندگان
آخرین مطلب
پربیننده ترین
ارسال خبرنامه
برای عضویت در خبرنامه سایت ایمیل خود را وارد نمایید.
