آمریکا بر مدار خشونت و تبعیض نژادی (بخش دوم و پایانی)

سرویس خارجی: پلیس آمریکا در حال بررسی واقعه تیراندازی مرگبار و مرگ 9 آمریکایی - آفریقایی در کلیسای امانوئل چارلستون است. واقعه‌ای تاسف بار و نمونه‌ای از جنایات ناشی از نفرت که توسط یک سفید پوست به وقوع پیوست.متاسفانه این اتفاق واقعه‌ای بی سابقه‌ در تاریخ آمریکا نیست. کلیساهای متعلق به سیاهپوستان مدت‌های مدیدی است که هدف نژاد پرستان سفیدپوست قرار می‌گیرد؛ کسانی که در اقدامی با هدف ترور جامعه سیاهپوستان، کلیساهای متعلق به آنها را سوزانده یا به رگبار می‌بندند.روزنامه واشنگتن پست در تحلیلی به بررسی حمله‌ اخیر شهروند آمریکایی سفید پوست به کلیسای سیاهپوستان پرداخته و نوشته است،یکی از دردناک‌ترین اقدامات تروریستی در تاریخ آمریکا در 1963 علیه کلیسای سیاهپوستان در بیرمنگام رخ داد. چهار دختر در حمله گروهی موسوم به "کو کلوکس کلان" به این کلیسا جان باختند؛ واقعه‌ای که موجی از اعتراضات و جنبش‌های مدنی را به راه انداخت.

اما این روزها اگربه خروجی‌های مهم رسانه‌ها گوش دهید نامی از «تروریسم» در پوشش‌های خبری حادثه اخیر نمی‌شنوید. تاکنون شنیده نشده که موج اصلی رسانه‌ها از مظنون سفید پوست 21 ساله این حمله به نام دیلان روف، به عنوان تروریست یاد کنند و اگر در این مساله بخواهیم به وقایع گذشته و نمونه‌های دیگر حمله سفیدپوستان اشاره کنیم، باید بگوییم که چنین چیزی شنیده هم نخواهد شد. در عوض توضیحی که برای اقدام وی در نظر گرفته خواهد شد مساله‌ای ساده خواهد بود؛ مشکل روانی. احتمالا از اقدام او به عنوان یک خطای انسانی و بیماری یاد می‌شود. روف گویا قربانی سوء رفتار یا عدم برخورداری از منابع درمانی روانی است! داستان به سرعت برای روف ساخته شد.

هنوز چند ساعتی از بازداشت او نگذشته بود که جاناتان گیلیام، مامور ویژه اف بی آی در شبکه سی‌ان‌ان ظاهر شد و اعلام کرد، روف احتمالا دچار مسائل روانی است و نمی‌داند که کار اشتباهی انجام داده است. این قدرت سفید بودن در آمریکاست!

با این حال رسانه‌های آمریکایی سیاست متفاوتی را در قبال پوشش خبری مسائل آفریقایی -آمریکایی‌ها یا مسلمانان اتخاذ می‌کنند. این افراد به عنوان مظنون، به سرعت تروریست و جانی نام می‌گیرند که کاملا توسط مقاصد شیطانی و نه تاثیرات بیرونی به انجام اقدامات تروریستی مبادرت کرده‌اند. در حالی که مظنونان سفید پوست تنها انسان‌های منزوی هستند، خشونت از سوی سیاهپوستان و مسلمانان سیستماتیک بوده که نژاد و مذهب آنها باید پاسخگوی آن باشند.در خصوص واقعه اخیر جوزف ریلی، شهردار چارلستون این تیراندازی را کنشی از سوی "یک انسان سرشار از نفرت" توصیف کرد‍! در حالی که حتی سیاهپوستان قربانی، مورد تهمت و افترا قرار می‌گیرند.

زندگی آنها برای یافتن هرگونه تخلف یا نشانه‌ای برای توجیه کشتار یا حمله‌ای که برای آنها رخ داده مورد بازرسی و جستجو قرار می‌گیرد. در نمونه‌ای از این موارد شبکه فاکس در برنامه‌ای نتیجه گرفت که ترایوون مارتین در هنگام مرگش کلاه پوشیده بوده و همین امر عامل مرگ (قتل) وی بوده است! در نمونه‌های دیگری مایکل براون سیگار دزدیده بود و اریک گارنر به دلیل سیگار فروشی کشته شد.

دست کم این‌ها توجیهاتی است که نویسندگان رسانه‌هایی چون نیویورک تایمز به ارائه آنها پرداخته‌اند.در گفتگوهای عمومی کودکان سیاهپوست افرادی تلقی می‌شوند که پس از قربانی شدن بزرگسالان شرور بالقوه خواهند بود اما تیراندازان و قاتلان سفید پوست به عنوان کودک به تصویر کشیده می‌شوند حتی اگر در دهه 20 زندگی خود باشند. رسانه‌ها و پلیس در گزارش‌ها و بیانیه‌های خود درباره واقعه تامیر رایس 12 ساله از او به عنوان "مرد جوان" یاد کردند؛ او که در یک فروشگاه در حال بازی با یک سلاح اسباب بازی بود و به ضرب گلوله پلیس کشته شد. اما جیمز هولمز 25 ساله سفیدپوست که دهها نفر را به رگبار بست در رسانه‌ها یک کودک معمولی، یک کودک آمریکایی نرمال و کودک باهوش نام گرفت.همین سناریو برای روف در حال اجراست. شبکه تلویزیونی سی‌ان‌ان در یکی از برنامه‌های اخیرش تاکید کرد ، این فرد 21 ساله فقط یکی از کودکان خسته و از پا افتاده آمریکایی است

از زمان بازداشت روف به اتهام قتل 9 تن، روزنامه وال استریت ژورنال و سایر رسانه‌های مهم خبری در تیترهای خود از او به عنوان یک آدم تنها و منزوی یاد کرده‌اند،اما تن دادن به این جریان و خوانش رسانه‌ای نژاد پرستانه و طعنه آمیز بسیار دشوار است. کسانی که در این واقعه کشته شدند گناهشان فقط و فقط حضور در مراسم چهارشنبه شب یک کلیسا بوده است. در این میان می‌توان گفت با توجه به تاریخچه کلیسای مذکور هدف گیری آن کاملا عامدانه بوده است. کلیسای امانوئل اولین کلیسای انگلیکان آفریقایی‌ها بوده که در سال 1818 توسط گروهی شامل موریس براون و دنمارک وسی، رهبر انقلاب بردگی در چارلستون پایه‌گذاری شده است. این کلیسا پیش از این نیز از سوی سفیدپوستان مورد هدف قرار گرفته بود چرا که هزینه ساخت آن توسط انجمن‌های ضد بردگی تامین شده بود. در سال 1822 اعضای این کلیسا به اتهام شرکت داشتن در انقلاب بردگی وسی تحت بازجویی قرار گرفتند و در مجازات این کلیسا کاملا سوزانده شد.در چنین فضایی، واضح است که کشتن کشیش این کلیسا و اعضای آن اقدامی عامدانه در ابراز نفرت است. شهردار چارلستون خاطرنشان کرده بود که تنها دلیلی که یک فرد می‌تواند وارد یک کلیسا شود و حاضران را به گلوله ببندد، نفرت است.

اما باید از این هم فراتر رفت. پشت این حمله پیامی از وحشت و ارعاب وجود دارد. اقدامی که بیانگر تاریخی از تروریسم علیه بنیادهای سیاهپوستان است. در این میان تردید برخی رسانه ها در تروریست نامیدن این قاتل سفیدپوست بیانگر همین ماجراست. در شکل گیری سریع داستان رسانه‌ها، این حقیقت که کلیساهای سیاهپوستان و مساجد در تاریخ آمریکا بارها و بارها هدف خشونت‌های نژادی قرار گرفته اند نباید نادیده گرفته شود. به غیر از حادثه بمبگذاری کلیسای بیرمنگام در سال 1963 که تاریخی ترین نمونه حمله به کلیساهاست، مجموعه دیگری از این حملات در دهه 1990 نیز وجود دارد. به رسمیت شناختن این اقدامات و سایر فعالیت های مشابه علیه انجمن ها اما به نظر می رسد پس از 11 سپتامبر 2001 فراموش شده است. اسلام هراسی به وجود آمده پس از آن تاریخ که سراسر رسانه ها و فضای سیاسی را در بر گرفت، نشان می دهد تروریسم تنها به پرونده‌هایی اطلاق می‌شود که مظنونان آن پوست تیره‌تری داشته باشند. این بار می‌توان امیدوار بود که خبرنگاران به ریشه‌های افزایش خشونت‌های نژادپرستانه بپردازند. این مرد 21 ساله چگونه و کجا چنین نفرتی از سیاهپوستان را آموخته است؟

تیراندازی چارلستون نتیجه ترکیب فرهنگ نژادپرستانه و تاریخ تروریسم در آمریکاست و به همین دلیل است که با توجه به این مسائل نیز باید آن را پوشش داد. سخنگوی وزارت دادگستری آمریکا اعلام کرد، تیراندازی چارلزتون بدون شک به منظور اشاعه ترس و ترور در جامعه صورت گرفته است. حالا که خود روف نیز اذعان کرده این افراد را به منظور آغاز یک جنگ نژادی به قتل رسانده، ما باید او را با نامی بخوانیم که واقعا هست: یک تروریست. نژادپرستی در آمریکا یکی از تیترهای اصلی رسانه ها در یک سال اخیر بوده و در این میان حادثه اخیر و نحوه برخورد پلیس با عامل این حادثه بار دیگر موضوع تبعیض نژادی در این کشور را به نمایش گذاشت.

در یک سال گذشته خبرهای متعددی درباره کشته شدن افراد سیاهپوست به‌دست پلیس آمریکا منتشر شده است که دست کم یک مورد از این قتل ها در زمانی بود که پلیس آمریکا سعی در بازداشت یک فرد سیاهپوست به اتهام فروش غیر قانونی سیگار داشت. خشونت به‌کار رفته توسط نیروهای پلیس برای بازداشت این فرد سیاهپوست به حدی بود که فرد متهم در همان زمان دچار خفگی و سپس مرگ شد. اما در برخورد با عامل تیراندازی به کلیسای چارلستون پلیس در کمال احترام با فرد متهم برخورد کرده است.نژادپرستی در برخورد با این موضوع به حدی بوده که حتی باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، نیز به زبان آمده است. البته اوباما در سال گذشته و در جریان قتل یک نوجوان سیاهپوست به‌دست پلیس که دادگاه رای به بیگناه بودن عامل قتل داد به زبان آمده و در انتقاد از حکم صادر شده گفته بود،مطمئنم اگر مقتول سفید پوست بود حکم دادگاه این چنین نبود.

اوباما گفت که نژادپرستی هنوز در حکم یک آفَت به حیات خود ادامه می‌دهد و آمریکا باید با آن مبارزه کند. اوباما که پس از حادثه تیراندازی در ایالت کارولینای جنوبی در جمع شهرداران آمریکا در سانفرانسیسکو سخن می‌گفت، تاکید کرد که از تصویب قانونی برای کنترل سلاح در آمریکا حمایت می‌کند .او ابراز اطمینان کرد که قانون کنترل سلاح در آمریکا تصویب خواهد شد. رئیس جمهوری آمریکا گفت که فجایعی همانند آنچه که در کارولینای جنوبی صورت گرفت، اقداماتی فراتر از ابراز غم و اندوه را می‌طلبد.

اوباما در آخرین روزهای سال ۲۰۱۲زمانی که یک نوجوان وارد یک کودکستان در نیوتاون کانکتیکات شده و به سمت حاضرین آتش گشوده و ۲۶نفر از جمله ۲۰نفر کودک را کشته بود وعده تصویب قانونی برای افزایش کنترل بر حمل سلاح گرم در آمریکا را داده بود اما با این وجود و با گذشت بیش از دو سال از آن حادثه اوباما هنوز به وعده خود عمل نکرده است. دلیل ناتوان بودن کاخ سفید در افزایش کنترل سلاح، فعالیت گسترده نهادی به نام انجمن ملی سلاح(NRA) است. به نوشته رسانه‌های غربی این نهاد فقط در سال ۲۰۱۳میلادی ۱۳میلیون و ۸۰۰هزار دلار برای جلوگیری از تصویب قوانینی در این رابطه هزینه کرده است.همچنین این انجمن بارها مانع تخصیص بودجه به تحقیقات مرتبط با اسلحه در کنگره شده است. انجمن ملی سلاح دست کم ۲۴میلیون دلار در جریان انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۲هزینه کرده است. این لابی قدرتمند در آمریکا که به دنبال تامین منافع تولید کنندگان سلاح است، مانع تصویب هر گونه طرحی علیه منافع آنها خواهد شد.پلیس این روزها در حال بررسی شلیک مرگبار به 9 جوان آمریکایی-آفریقایی در کلیسایی در چارلستون است که توسط یک مرد سفیدپوست صورت گرفت. متاسفانه این جریان در تاریخ آمریکا منحصربه فرد نیست. کلیسای سیاهپوستان مدت مدیدی است که هدف نژادپرستان سفیدی قرار گرفته که با هدف از بین بردن جامعه سیاه پوستان وابسته به این کلیساها بمبگذاری شده یا به آتش کشیده شده اند.

در همین رابطه،روزنامه آلمانی «تاگس سایتونگ» در تحلیلی نوشت، آمریکا روی تهدیدات خارجی قاطعانه واکنش نشان می دهد اما در رویارویی با مسائل داخلی اش ظاهرا ناتوان است.نویسنده در ادامه نوشت، کلیسای امانوئل شهر چارلستون ایالت کارولینای جنوبی اخیرا شاهد حمله خونین یک جوان نژاد پرست بود. برای اینکه آثار این جنایت مخفی شود همه سوراخ هایی که جای گلوله بود ترمیم شده بود. این ترمیم‌ها آرایشی برای یک واقعه است که البته عواقب آن در جامعه آمریکا را به این راحتی نمی توان پوشاند.50 سال بعد از شورش‌های نژادی خونین و قانون برابری که بین آمریکایی‌های آفریقایی تبار وسفید پوستان نژاد پرست تصویب شد بار دیگر خشونت های نژاد پرستانه در این کشور فوران می کند. مرگ مایکل براون سیاهپوست در فرگوسن در سال ۲۰۱۴بار دیگر خشم درباره این شرایط را به خیابان ها کشاند.

نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت،باراک اوباما با این امید قدم به ریاست جمهوری آمریکا گذاشت که چپ ها و راست را با هم آشتی دهد. اما وی آشکارا شکست خورده است. حالا وی از سستی قوانین سلاح در کشورش شکایت می کند. سلاح ها در دست افراد اخیرا نشانه تحولاتی در جامعه آمریکا است که دیگر نباید انکار شود.تمامی نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا حالا باید این مساله را در نقطه مرکزی سیاست‌ها و طرح های خود قرار دهند که چگونه می خواهیم با هم در جامعه آمریکایی زندگی کنیم؟ایالات متحده آمریکا کاملا خوب در برابر تهدیدات خارجی از خود دفاع می کند. برای این منظور به دیگر کشورها هجوم برده و از عملیات های هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می کند،اما در حل مسائل داخلی از جمله اینکه چرا شهروندانش به سوی هم گلوله شلیک می کنند و همواره در ترس فزاینده ای زندگی می کنند ظاهرا ناتوان است.نویسنده در بخش پایانی این مطلب مقابله با این مسئله را بزرگترین چالش آمریکا ارزیابی کرد.