پس از اعدام آیتالله نمر، عربستان که در عرصه منطقهای خود را محصور قدرت روزافزون ایران میدید، به دنبال بهانهای برای اعمال فشار بر ایران بود. این بهانه با حمله خودسرانه عدهای [...]
یادداشت: پس از
اعدام آیتالله نمر، عربستان که در عرصه منطقهای خود را محصور قدرت
روزافزون ایران میدید، به دنبال بهانهای برای اعمال فشار بر ایران بود.
این بهانه با حمله خودسرانه عدهای به سفارت عربستان در تهران و نیز
کنسولگری مشهد مهیا شد. عربستان پس از اعلام قطع روابط با ایران، رایزنی با
سایر کشورهای منطقه برای ایجاد ائتلاف علیه جمهوری اسلامی را در دستور
کار خود قرار داد و موفق به جلبنظر چند کشور کوچک عربی شد؛ ولی کشورهای
دیگری، مانند امارات، کویت، قطر و اردن که عربستان حساب ویژهای روی آنها
باز کرده بود، از قطع روابط با ایران سر باز زدند و تنها به محکوم کردن
حمله به سفارت اکتفا کردند.
عربستان که اینبار هم با شکست روبهرو شده
بود، از چند روز گذشته دور تازهای از رایزنیها به منظور اعمال فشار بر
ایران را آغاز کرده است. نشست فوقالعاده وزیران خارجه اتحادیه عرب که روز
گذشته به درخواست آلسعود در قاهره برگزار شد، تنها به صدور یک بیانیه
ضدایرانی اکتفا کرد و عادلالجبیر که قصد همراهسازی کشورهای مهم اتحادیه
عرب در کمپین ضدایرانی را داشت، ناکام ماند. بیانیه ضدایرانی که کاملاً
توخالی بود، نشان از شکست کامل ریاض در همراه کردن نزدیکترین متحدان خود
علیه کشورمان داشت؛ کشورهایی مانند عراق و لبنان هم مخالفت جدی و آشکار خود
را با بندهای این بیانیه اعلام کردند.
«ابراهیم جعفری» وزیر خارجه
عراق در توضیحاتی درباره بیانیه پایانی نشست اتحادیه عرب در قاهره گفت: «ما
با بند مربوط به محکومیت دولت ایران، به خاطر حمله تظاهرکنندگان به سفارت
سعودی در تهران مخالفت و اعلام کردیم که حمله چند شهروند را نباید به پای
دولت ایران نوشت.»