(روزنامه اعتماد – 1395/02/22 – شماره 3524 – صفحه 1)
گروه احزاب: محمود احمدينژاد به اين راحتيها دست از «سياست» و «قدرت» برنميدارد. او معجزهاي يكشبه نبود كه بيايد و برود، هرچند از زماني كه كليد پاستور را به حسن روحاني واگذار كرده كمتر حرف سياسي ميزند و ترجيحش اين بوده كه يا درخواست مناظره به رييس دولت اعتدال بدهد يا گزارش وضعيت دولتمردان درباره دولتش را تكذيب كند اما همه رفت و آمدهاي او در قالب سفرهاي استاني و خبرهايي از جنس «يارانه ٢٥٠ هزار توماني» و «طرح استخدام رسمي يك نفر از هر خانوار از سوي دولت» نشانههايي است كه نشان ميدهد احمدينژاد باز هم سوداي «بازگشت به سياست» و «سيادت در قدرت» به سر دارد.
هرچند اصحاب و اعوان رييس دولت نهم و دهم يكي درميان بر طبل تكذيب بازگشت او ميكوبند اما گويا خبري در راه است كه برخي از مردان نامآشناي اصولگرا از آن آگاهند و همين آگاهي باعث شده تا دلشوره بگيرند و گويا براي آنكه كار از كار نگذرد همان روشي را در پيش گرفتهاند كه چند ماه مانده به انتخابات خرداد ٩٢ در صدر سياستهايشان بود؛ «عبور از احمدينژاد» خبر بازگشت احمدينژاد به رقابت سياسي همانقدر كه كام بعضي از نواصولگرايان حامي پوپوليسم را شيرين ميكند، چهارشونه دستهاي ديگر از اصولگرايان را به لرزه مياندازد؛ چه آنكه در عصر احمدينژاد سربازاني در اردوگاه اصولگرايان توانستند برابر ژنرالهايشان قد علم كنند و خودي نشان دهند.
همين است كه اصولگراياني همچون غلامرضا مصباحيمقدم نماينده مجلس نهم در گفتوگو با انتخاب وقتي با پرسش احتمال كانديداتوري محمود احمدينژاد در انتخابات رياستجمهوري مواجه ميشود با يقين ميگويد كه «شوراي نگهبان، احمدينژاد را تاييد صلاحيت نميكند.» البته پيش از بيان اين جملات تحليل ديگري دارد: «تصور نميكنم احمدينژاد بخواهد وارد گود انتخابات شود، علتش هم اقداماتي است كه او در دوره دوم رياستجمهوري خود، انجام داد.» اشاره مصباحيمقدم به ماجراي معاون اولي اسفنديار رحيممشايي، خانهنشيني يازدهروزه و اتفاقات ستاد تدابير ويژه امور اقتصادي است.
به اعتقاد مصباحيمقدم «وقتي كارنامه مديريت احمدينژاد را رصد ميكنيم نميتوانيم به اين نتيجه برسيم كه كشوري چون ايران را مديريت كند.» به وي مبارز احمدينژاد چهره خود را در قبال خيلي از افراد و چهرههاي موجه خراب كرده و ديگر لياقت اينكه يك بار ديگر به صحنه قدرت بيايد را ندارد. مصباحيمقدم در ادامه سه رفتار احمدينژاد را كه مخالفت با رهبري نظام بوده بازخواني كرده تا هم از چرايي يقينش براي رد صلاحيت احمدينژاد پرده برداشتنه باشد و هم آنكه نشان دهد اصولگرايان سنتي، رفتارهاي احمدينژاد را از ياد نبردهاند و به اين راحتيها آبشان با او در يك جوي نميرود.
اول؛ معاون اولي مشايي
به گفته سخنگوي جامعه روحانيت مبارز ماجراي معاون اولي اسفنديار رحيممشايي نخستين اتفاقي است كه باعث ميشود تا آنان چهرهاي متفاوت از احمدينژاد را ببينند: «معاون اولي مشايي برميگردد به اينكه با مخالفت كتبي و محرمانه رهبري مواجه شد كه وي تا يك هفته به اين مخالفت هيچ اعتنايي نكرد، بعد از يك هفته مجلس وارد كار شد و ابوترابيفرد از طريق تريبون مجلس اين نامه محرمانه را علني كرد كه باز هم ترتيب اثر نكرد، تا اينكه مشايي خودش داوطلبانه استعفا داد كه وي اين استعفا را به نامه رهبري ترجيح داد.»
دوم؛ خانهنشيني يازدهروزه
قهر و خانهنشيني يازدهروزه احمدينژاد دومين ماجرايي است كه به اعتقاد سخنگوي جامعه روحانيت مبارز باز هم در مخالفت با نظر رهبري انجام گرفت. البته مصباحيمقدم در لابهلاي گفتن اين جملات كه «خانهنشيني احمدينژاد در قبال دستور رهبري براي ادامه فعاليت حيدر مصلحي در وزارت اطلاعات بود» علت اصلي پايان قهر و خانهنشيني او را هم طرح استيضاح احمدينژاد در هيات دولت اعلام كرده است: «در ماجراي خانهنشيني وي كه اداره كشور روي هوا بود دولت بحث استيضاح را مطرح كرد كه بعد از آن به پاستور رفت.»
سوم؛ دور زدن تحريمها
روايت سوم غلامرضا مصباحيمقدم از رفتار احمدينژاد جديدتر از دو روايت قبلي است. ناگفته سخنگوي جامعه روحانيت مبارز به داستان راهبرد احمدينژاد براي دور زدن تحريمها در ستاد تدابير ويژه اقتصادي بازميگردد: «با توجه به اين اقدامات ستاد كه ميخواستند تحريمها را دور بزنند «احمدينژاد گزارشي به رهبري داد كه ما به آخر خط رسيديم و با توجه به قطعنامههاي شوراي امنيت درباره انرژي هستهاي بايد آن را امضا كنيم»، ولي رهبري با اين گزارش مخالفت كردند كه بعد از اين مخالفت احمدينژاد با رهبري ديدار كردند و گفت اگر شما اين ديدگاه را قبول نداريد، من ديگر مسوول اين پرونده نيستم و رهبري با صراحت و قاطعانه فرمودند خودم اين مسووليت را قبول ميكنم.»
اين مقام ارشد جامعه روحانيت مبارز در انتها در پاسخ به اين سوال كه اگر احمدينژاد دست دوستي جلوي شما جامعه دراز كند آيا جامعه اين دست دوستي را قبول ميكند؟ به گفتن همين تكجمله بسنده ميكند تا به نمايندگي از اصليترين تشكل سياسي-مذهبي جناح راست تكليف عدم همراهي جامعه روحانيت مبارز با احمدينژاد را روشن كرده باشد:»يقينا جامعه روحانيت، دست دوستي ايشان را رد ميكند.«
* آيا سخنان امروز (سهشنبه) خود را درباره آقاي احمدينژاد تاييد ميكنيد؟
** بنده به عنوان سخنگوي جامعه روحانيت صحبت نكردهام و اين اشتباه است كه به اين عنوان سخنانم را منتشر كردهاند. به عنوان شخص خودم صحبت كردهام.
* بحث معاون اولي مشايي و خانهنشيني احمدينژاد قبلا منتشر شده اما شما به ماجرايي اشاره ميكنيد كه قبلا كسي آن را مطرح نكرده است.
** اين مساله را به عنوان سومين بار است كه در مصاحبههايم مطرح ميكنم.
* ميتوانيد كمي بيشتر اين موضوع را باز كنيد؟
** اينها در جلساتي بوده كه با خود احمدينژاد داشتيم. جلساتي عصر دوشنبهها داشت كه از تعداد محدودي از نمايندگان مجلس هم دعوت ميشد و در آن موضوعات را بررسي كردند. من آنجا اين را به دست آوردم. همان زمان هم آن را بازتاب دادم. در زمان مسووليتم گمان ميكنم بازتاب دادم.
* شخصا نگران بازگشت احمدينژاد هستيد؟
** قطعا.
* چند درصد از اصولگرايان اين نگراني را دارند؟
** خيليها. درصد نميتوانم بگويم چون آن را بررسي نكردهام اما ميدانم خيليها هستند. از اينكه آقاي احمدينژاد بخواهد رييسجمهور شود نگران هستند.
* دليل مشخص شما چيست؟
** او تكرو است و كار جمعي نميكند. از حيثيت جمع استفاده ميكند ولي كار خودش را ميكند.
* فقط به دليل تكرو بودنش نگران هستيد؟
** هم شخصيت فردگراي او و هم سوابقي كه داشته علت آن است.
* گفتيد خيلي از اصولگرايان نگران بازگشت احمدينژاد هستند.
** او هر نقشهاي از مجموعه اصولگرايان را با ورود خود خنثي ميكند. اشكال مهم اين است كه اظهارات بنده به عنوان سخنگوي جامعه روحانيت منتشر شده است.
http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=43226
ش.د9500100