اس 300 بازي راهبردي در خاورميانه را تغيير مي دهد

مؤسسه امریکن اینترپرایز نوشت استقرار قطعات سامانه اس 300 در ایران بازی راهبردی را در خاورمیانه تغییر می دهد و موجب امتیاز راهبردی چشمگیر ایران در برابر کشورهای منطقه، و نیز دشوار شدن قابل توجه عملیات هوایی آمریکا می شود.
به گزارش مونیتورینگ خبرگزاری صدا و سیما،کریستوفر هارمر با عنوان «تاثیر راهبردی سامانه اس-300 در ایران» آمده است:

نکات اصلی
- استقرار قطعات سامانه اس 300 در ایران بازی راهبردی را در خاورمیانه تغییر می دهد و موجب امتیاز راهبردی چشمگیر ایران در برابر کشورهای منطقه، و نیز دشوار شدن قابل توجه عملیات هوایی آمریکا می شود.
- سامانه اس 300 پیشرفته ترین سامانه موشکی سطح به هوای موجود برای صادر کردن به کشورهایی است که دشمنان بالقوه آمریکا هستند.
- ارتش آمریکا تنها از طریق اختصاص شمار قابل توجهی از دارایی های خود می تواند سامانه اس 300 را شکست دهد.
- استقرار سامانه اس 300 در ایران به این معناست که آمریکا باید ترکیب بدنه هواپیماهای فعلی خود را در خاورمیانه تغییر دهد.
- در حالی که ایران در استفاده از سامانه اس 300 مهارت می یابد، ممکن است روسیه تلاش کند از تهدید صادرات سامانه اس 400 به ایران به عنوان اهرم علیه آمریکا استفاده کند.

خلاصه گزارش
بحث درباره اینکه آیا روسیه سامانه موشکی سطح به هوای اس 300 را که مدت ها پیش قول تحویلش را به ایران داده بود، به این کشور تحویل خواهد داد یا خیر، تا حدی موجب نادیده گرفتن پیامدهای راهبردی تحویل این موشک ها که هم اکنون در حال انجام است، شده است. سال ها کشمکش بین مسکو و تهران بر سر این موضوع، مؤید تنش ها در روابط این کشور است که به نظر می رسد حل و فصل شده است. با وجود این، استقرار قطعات سامانه اس 300 در ایران، تغییر دهنده بازی راهبردی در خاورمیانه، و چالشی است که در حال حاضر، توجه بین المللی باید به آن معطوف شود.
درست است که ارتش آمریکا می تواند سامانه اس 300 را شکست دهد، اما این اقدام تنها از طریق اختصاص شمار چشمگیرتری از هواپیماها، از جمله پیشرفته ترین هواپیماهای رادارگریزمان در چارچوب تلاش گسترده ارتش به منظور نابود کردن این سامانه پیش از اقدام علیه هر هدف دیگری امکان پذیر است. ارتش کشورهای عربی و اسرائیل در حال حاضر توانمندی آن را ندارند تا با ابزار متعارف، سامانه اس 300 را به طور قابل اطمینان شکست دهند. همچنین اگر گزارش های ایران درباره قصد روسیه برای تحویل نسخه پیشرفته تری از این سامانه به ایران درست باشد، این ناتوانی به ویژه درباره آن سامانه ها نیز صدق می کند.
اگر ارتش کشورهای منطقه بخواهند توانایی های فعلی خود را در اجرای حملات هوایی در ایران حفظ کند، نیاز به خرید هواپیماها و تسلیحات پیشرفته تر آمریکا و اتخاذ رویکردهای عملیاتی جدید خواهند داشت. اگر آنها این توانمندی ها را کسب نکنند، (در واقع) ایران یک عنصر مهم از بازدارندگی منطقه در برابر فعالیت های خود را نابود کرده است. اگر آنها این کار را کنند، در آن صورت سامانه اس 300 موجب تشدید رقابت تسلیحاتی در منطقه شده است.

شرح مختصری درباره سامانه اس 300
بر اساس گزارش ها، روسیه تحویل موشک ها را برای سامانه موشکی سطح به هوای اس 300 به ایران آغاز کرده است.
قطعات جداگانه غیرموشکی این سامانه، از جمله لوله های موشک و رادارها پیشتر تحویل داده شده است، و هفدهم آوریل 2016 در مراسم رژه نیروهای مسلح ایران نمایش داده شد. اگر روسیه همه قطعات لازم را برای برخورداری ایران از یک سامانه اس 300 کاملاً آماده بهره برداری تحویل دهد، این اقدام تاثیر قابل توجهی بر توازن قدرت نظامی در منطقه خواهد داشت.
سامانه اس 300 از خانواده سامانه موشک های سطح به هوا با قابلیت شناسایی هدف، و انهدام هواپیماها و موشک های متعدد است. سامانه اس 300 متناسب با نوع موشک و قطعات مربوط می تواند علیه هواپیماهای بال ثابت یا متحرک، سامانه های هوایی بدون سرنشین، موشک های بالستیک کوتاه برد و احتمالاً میانبرد، موشک های کروز، و سلاح های موسوم به سلاح های دورپرتاب( standoff weapons) که از هوا شلیک می شوند استفاده شود. سامانه اس 300 می تواند به عنوان بخشی از یک سامانه دفاع هوایی منسجم بزرگتر یا یک واحد مستقل سیار با قابلیت محدود استفاده در سطوح ناهموار، عمل کند. اس 300 سامانه ای پیشرفته است که پارازیت انداختن یا ارسال امواج جعلی روی آن دشوار است. شکست سامانه اس 300 مستلزم (استفاده از) ترکیبی از هواپیماهای دارای سرنشین با قابلیت های مختلف و مهمات دورپرتاب است. ارتش آمریکا می تواند از عهده این کار برآید، اما ارتش تعداد کمی از دیگر کشورهای جهان قادر به انجام دادن این کار هستند.
سامانه اس 300 نخستین بار در سال 1980 تولید شد و از آن سال به بعد تغییرات زیادی در آن ایجاد شده و بارها ارتقاء یافته است. نوع زمین پایه و دریا پایه، و نیز نسخه های داخلی و مختص صادرات این سامانه موجود است. ناتو نام هایی برای برخی از انواع این سامانه انتخاب کرده است، از جمله سامانه SA-20 Gargoyle ( نوع پیشرفته تر سامانه S-300 PMU-2 که روسیه آن را فیوریت Favorit می نامند)، و سامانه SA-21 Growler
(که نام اصلی آن S-300 PMU-3 بود، و هم اکنون با نام S-400 شناخته می شود و روس ها آن را ترایمف Triumf می نامند). سامانه های پیشرفته تر توانمندی چشمگیرتری نسبت به انواع سامانه های اولیه دارند.
سامانه اس 300 متشکل از چند قطعه است که همگی به طور جداگانه روی خودروهای متحرک نصب می شوند. این قطعات عبارتند از: رادار جستجو (برای پیدا کردن و ردیابی هواپیماهایی که می آیند)، رادار کنترل آتش (برای هدف قرار دادن موشک ها و کمک به هدایت آنها به سمت اهدافشان)، مدول فرماندهی ، واحد تی ای ال ، و موشک ها. روس ها به طور مستمر قطعات این سامانه را ارتقاء می دهند. ارتقاء این قطعات با هماهنگی متقابل و به گونه ای صورت می گیرد که مشتریان می توانند ترکیب های مختلفی از قطعات مختلف را داشته باشند که قابل ترکیب و انطباق با یکدیگر هستند. این توانایی تلفیق شدن (قطعات جدید) با قطعات قدیمی تر برای ایران - که مقادیر قابل توجهی از تجهیزات باقی مانده از روسیه را در اختیار دارد- مهم است. این قابلیت همچنین این امکان را برای ایران فراهم می کند تا در صورتی که روسیه قطعات پیشرفته تری از سامانه را در اختیار ایران قرار داد، ایران سامانه اس 300 خود را به صورت تدریجی ارتقاء دهد. نیروهای روسیه در حال حاضر مشغول ارتقاء سامانه های دفاع هوایی خود به سامانه های اس 400 و اس 500 هستند. این روند احتمالاً موجب می شود قطعات پیشرفته بیشتر اس 300 برای استفاده در دسترس قرار گیرد؛ قطعاتی که ممکن است روس ها آنها را در اختیار ایران قرار دهند.