یکی دیگراز شیوه های دشمن؛ایجاد نارضایتی و ناامیدی عمومی در بین یک ملت نسبت به حکومت خود، اعمال فشارهای عمده اقتصادی و سخت کردن معیشت مردم است تا دولت یک کشور را ناکارآمد و ناتوان جلوه دهند؛ایجاد گسست در حوزه های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی نیز به روشهای مختلفی القا یا ایجاد می شود. به عنوان مثال القای نبود آزادی بیان و رعایت حقوق بشر، آزادیهای سیاسی و حزبی و فقدان آزادی اجتماعی و مدنی.
نظام سلطه جهت کسب قدرت و حفظ آن، راهبردهای کلانی دارد که در این راستا علیه جمهوری اسلامی ایران یک بسته کامل سیاسی، اقتصادی و علم و فناوری و فرهنگی به صورت چند لایه تدارک دیده شده است که آن بسته "نفوذ" می باشد.
در این چارچوب، نفوذ به ارتباط گیری مستقیم یا تاثیرگذاری غیرمستقیم دشمن بر تشخیص، تصمیم و اقدام در جهت برهم خوردن منافع کشور هدف و تامین منافع سلطه گران به دست خود کشورهاست.
هدف نفوذ، شکل دادن بدنه ذینفع در نخبگان و مسئولین است که در چارچوب خواست دشمن، مسائل را فهم کرده، تصمیم گرفته و اقدام کنند که مجموعه این افراد یا ساده اندیش، خام و بی بصیرت هستند و یا افرادی که به جبهه دشمن پیوسته اند، می باشند.
راهکارهای دشمن و جریانهای داخلی برای نفوذ به عرصه های تصمیم گیر و تصمیم ساز:
1. یک حرکت خزنده اما بسیار فعال جهت نفوذ در مراکز تصمیم گیری یا تصمیم سازی وجود دارد. این حرکت خزنده و جریان نفوذ، علیرغم حفظ پوسته ظاهری افرادی تربیت می کند که شیفته غرب هستند و اعتقادی به آرمانهای انقلابی و مکتب حضرت امام (ره) و مبارزه با نظام جهانی سلطه ندارد، بلکه معتقدند که باید تابع نظام جهانی باشیم. وقتی چنین افرادی سرکار بیایند به اعتقاد دشمن می شود و نظام جمهوری اسلامی را از درون دچار استحاله می کنند.
2. در پیش گرفتن خط سازش، مبتلا شدن به بیماری خود کوچک بینی، برخی به دلیل داشتن سر و سرّ با بیگانگان و بعضی نیز به دلیل داشتن تحلیل های غلط و قابل اعتماد دانستن آمریکا، راه نفوذ، فشار، تهدید و تحریم را باز می کنند .
3. راهکار دیگر قدرتهای استعمارگر در راستای براندازی اینست که بطور دائم دنبال حربه ها و راههای نفوذ جدید و جایگزین هستند تا نگذارند فرصتی از دست برود و در این راه از همه ابزارها و راهکارها جهت ایجاد گسست بین ملت و دولت یا ملت و نظام بهره کافی را می برند.
4. یکی دیگراز شیوه های دشمن؛ایجاد نارضایتی و ناامیدی عمومی در بین یک ملت نسبت به حکومت خود، اعمال فشارهای عمده اقتصادی و سخت کردن معیشت مردم است تا دولت یک کشور را ناکارآمد و ناتوان جلوه دهند؛ایجاد گسست در حوزه های اجتماعی و فرهنگی و سیاسی نیز به روشهای مختلفی القا یا ایجاد می شود. به عنوان مثال القای نبود آزادی بیان و رعایت حقوق بشر، آزادیهای سیاسی و حزبی و فقدان آزادی اجتماعی و مدنی.
5.غرب در راهبرد نفوذ به دنبال وارد کردن چهره های سیاسی نزدیک به خود به داخل ساختار سیاسی نظام است. همین امر موجب شده دولتمردان اروپایی و آمریکایی به خود اجازه دهند درباره انتخابات در ایران و الزامات آن سخنرانی کنند.
نکته پایانی: یگانه راه ادامه حیات انقلاب اسلامی و حتی پیشرفت و موفقیت در سیاست، دیپلماسی، اقتصاد و فرهنگ اتکا بر ارکان انقلاب با تفکر انقلابی است.
قربان امینی - میانه