روز ملی سینما و باز هم نشانههایی که نگرانی درباره مهجور بودن سینمای اسلامی- ایرانی را افزایش داد. امین حیایی از بازیگران مطرح تئاتر، سینما و تلویزیون در مصاحبهای میگوید، [...]
یادداشت: روز ملی سینما و باز هم نشانههایی که نگرانی درباره مهجور بودن سینمای
اسلامی- ایرانی را افزایش داد. امین حیایی از بازیگران مطرح تئاتر، سینما و
تلویزیون در مصاحبهای میگوید، پس از بازی در فیلم «قلادههای طلا» به
کارگردانی ابوالقاسم طالبی که به مرور حوادث سال ۸۸ میپردازد، از سوی
نزدیکترین دوستانم در عرصه سینما بایکوت شدم! وی تأکید میکند، کسانی از
میان همکاران صمیمیام گفتند، اگر حیایی در پروژهای باشد، ما حضور
نمییابیم. «مسعود دهنمکی» کارگردان سینما نیز که فیلمهایش همواره با
استقبال گسترده مردم روبهرو میشود، در مصاحبهای میگوید، سرمایهها و
بودجه فارابی صرف فیلمهایی میشود که ضد جنگ و خلاف آرمانهای انقلابی
است. جملاتی که کنار هم قرار دادن آنها از این واقعیت تلخ پرده برمیدارد
که هم در بدنه سینما و هم در بخشهایی از مدیریت عالی هنر هفتم در کشور ما،
جریانی برخلاف جریان انقلاب اسلامی حرکت میکند. تفکری که دارای جشنها،
نشستها و پروپاگاندای قوی است که نهتنها به تبلیغ فرهنگهای مخالف با
فرهنگ ایران اسلامی میپردازد، بلکه تلاش میکند بسیاری از فیلمهای شریف و
مؤثر با نگاههای ایرانی- اسلامی و بسیاری از هنرمندان کاربلد دلبسته به
آرمانهای انقلاب اسلامی را حتی در جشنها و جشنوارههایی که متعلق به
انقلابها و ارزشهای آن است، به حاشیه ببرد! مانند آنچه درباره فیلم
«بادیگارد» ساخته ابراهیم حاتمیکیا در جشنواره فیلم فجر سال گذشته رخ داد.
مشکل
و معضلی که با وجود همه تلاشهای صورتگرفته در سالهای اخیر، از ضرورت
توجهی ویژهتر به این عرصه خبر میدهد. به عبارتی میتوان گفت، در فضای
کنونی که «سینما» دیگر تنها یک هنر نیست؛ بلکه به ابزاری کارآمد برای
فرهنگسازی و تبلیغ تبدیل شده است، باید برای سود جستن از ظرفیت بالای این
هنر به منظور تبلیغ آرمانهای انقلاب اسلامی و سبک زندگی ایرانی- اسلامی
همت گمارد.