محمدجواد ظریف میگوید اشتباه کرده است؛ اشتباه کرده که به گفتهها و قولهای جان کری، وزیر خارجه دولت باراک اوباما در مذاکرات هستهای اعتماد کرده است[...]
یادداشت: محمدجواد
ظریف میگوید اشتباه کرده است؛ اشتباه کرده که به گفتهها و قولهای جان
کری، وزیر خارجه دولت باراک اوباما در مذاکرات هستهای اعتماد کرده است.
اعترافی دیرهنگام و به غایت تلخ! ولی چرا این گفته وزیر امور خارجه دولت
یازدهم تا این حد تلخ و البته قابل سرزنش است؟
محمدجواد ظریف، نماینده
جمهوری اسلامی ایران که قطعاً تمام تلاش خود را برای دست یازیدن به بهترین
توافق به کار بسته و بر حسن نیت وی تردیدی وجود ندارد، اما به دلیل اعتماد
به گفتههای دولت ایالات متحده آمریکا قابل سرزنش و مذمت است؛ آمریکایی که
سابقه سالها بدعهدی و دشمنیاش با ایران، نه برای فرد مطلع و تحصیلکردهای
چون او، بلکه برای همه مردم ایران چون روز روشن است. محمدجواد ظریف را
باید این روزها شایسته سرزنش دانست؛ زیرا در طول مذاکرات رهبر معظم انقلاب
بارها و بارها درباره اطمینان نکردن به دشمن توصیه کرده و به صراحت هشدار
داده بودند، در پس نشست و برخاستهای دیپلماتیک و لبخندهای مرسوم این فضا
یادتان نرود که با دشمن روبهرو هستید و فراموش نکنید با دشمنی عهدشکن و
بدپیمان در حال مذاکرهاید.
افکار عمومی امروز محق است که دولت یازدهم و
تیم مذاکرهکننده آن را سرزنش کند؛ چرا که همین تیم در دولت هشتم و در
توافقنامه سعدآباد طعم بدعهدی و مصادره به مطلوبهای طرف مقابل را چشیده
بود! مصادره به مطلوبها و برداشتهای دوگانه از کلمات توافق که به تعطیلی و
پلمب تأسیسات هستهای کشورمان منجر شده بود!
با توجه به همین دلایل و
شواهد است که هرگز نمیتوان از دولت و وزارت خارجه این اشتباه را پذیرفت؛
اشتباهی که کشور را به توافقی طولانیمدت پایبند کرده است که از یک سو طرف
مقابل به راحتی با سوءاستفاده از خلأها و بیتوجهی به قولهای درج نشدهاش
در توافق تعهدات خود را یکی پس از دیگری نقض میکند و از سوی دیگر کشورمان
گرفتار بندها و تفسیرهای چندگانه شده و باید مو به مو توافق را اجرا کند!