این روزها در سایه رقابت پرشور و تنگاتنگ نامزدهای ریاست‌جمهوری برای کسب آرای مردم که متأسفانه گاه از مدار اخلاق و انصاف نیز خارج می‌شود، انتخابات مهم شوراهای اسلامی شهر و روستا تا حدود زیادی به فراموشی سپرده شده است[...]
یادداشت: این
روزها در سایه رقابت پرشور و تنگاتنگ نامزدهای ریاست‌جمهوری برای کسب آرای
مردم که متأسفانه گاه از مدار اخلاق و انصاف نیز خارج می‌شود، انتخابات
مهم شوراهای اسلامی شهر و روستا تا حدود زیادی به فراموشی سپرده شده است؛
انتخابات مهمی که تأثیر فراوانی بر آینده تک‌تک شهرهای بزرگ و کوچک و
روستاهای مختلف در سراسر کشور دارد، شوراهایی که تنها یکی از کارهای اساسی
آنان انتخاب شهرداران و دهیارانی است که می‌توانند گاه سرنوشت یک شهر و
روستا را دگرگون کنند و به شکلی دیگر رقم بزنند! اما نکته جالب توجه در این
میان اختلاف نظر جدی میان بدنه اجتماعی جریان سیاسی اصلاح‌طلب با سران و
تصمیم‌گیران در این جبهه است. اختلافی که از مدت‌ها قبل رد آن در میان
خبرها یا اظهارات فعالان این جریان در شبکه‌های اجتماعی دیده می‌شد، با
انتشار فهرست رسمی اصلاح‌طلبان که مملو از افراد گمنام و ناآشنا بود، به
صورت علنی و آشکارا بر زبان آمد تا آنجا که بدنه فعال اصلاح‌طلبان در فضای
مجازی هشتک «لیستی رأی نمی‌دهم» را مطرح کردند؛ البته این مخالفان به دو
گروه عمده تقسیم می‌شدند؛ گروه اول افراطیونی که خواستار ورود نام کسانی به
فهرست اصلاح‌طلبان بودند که سابقه حضور فعالانه در فتنه ۸۸ را داشتند و
گروه دوم افرادی که با توجه به سابقه فهرست تنظیم شده از سوی شورای هماهنگی
اصلاح‌طلبان در دهمین دوره مجلس شورای اسلامی که به اعتراف الهه کولایی با
رانت و رد و بدل شدن پول بسته شده و سبب ورود بسیاری از آقازاده‌ها به
مجلس شده بود، خواستار تغییر این فهرست بودند؛ اختلافاتی ادامه‌دار که
تاکنون موجب انتشار چند فهرست موازی در این جریان شده و حتی تغییر در فهرست
شورای هماهنگی نیز نتوانسته است نظر مخالفان را جلب کند؛ موضوعی که
می‌تواند تکرار پیروزی مجلس دهم برای رسیدن به خیابان بهشت را برای این
جریان دور از دسترس قرار دهد.
