پس از حادثه تروریستی اخیر در تهران مسائلی مطرح شد که در نوشتار حاضر تلاش میشود به طور خلاصه به آنها اشاره شود[...]
یادداشت: پس از حادثه تروریستی اخیر در تهران مسائلی مطرح شد که در نوشتار حاضر تلاش میشود به طور خلاصه به آنها اشاره شود:
1ـ
این حادثه نخستین عملیات تروریستی تکفیریها در ایران، به ویژه تهران
نبود؛ بلکه آنها پیش از این نیز بارها قصد انجام عملیات تروریستی را
داشتهاند که نیروهای اطلاعاتی ـ امنیتی کشورمان، عملیاتهای آنها را پیش
از وقوع کشف و خنثی کردهاند. برای نمونه، فقط در سال 95 بیش از 50 تیم
تروریستی مشابه در تهران دستگیر شده است. بنابراین، حادثه اخیر با وجود
جانکاه بودن، به هیچوجه ذرهای از اهمیت مجاهدتهای سربازان تأمین امنیت
کشور را کم نمیکند.
2ـ حادثه اخیر، سیاست عقلانی و مبتنی بر محاسبات
صحیح جمهوری اسلامی در دفاع از حریم اهلبیت(ع) در عراق و سوریه را نشان
داد؛ زیرا اگر مدافعان جان بر کف کشورمان در عراق و سوریه حاضر نمیشدند،
اکنون صحنه امنیت و وضعیت عمومی کشور به شکل دیگری رقم میخورد.
3ـ پس
از این حادثه صف خدشهناپذیر ملت و مسئولان در مقابل تروریسم و وحدت آنها
به نمایش گذاشته شد و از این نظر، بر تمامی نقشههای دشمنان ملت ایران که
به ایجاد شکاف میان مردم و مسئولان برای اجرای نقشههای شوم خود امیدوار
بودند، خط بطلان کشید.
4ـ همانگونه که منافقین منفور ملت بوده و هستند و
توطئهها و ترورهای آنها نتوانست در صراط مستقیم ملت ایران خللی وارد کند،
تروریستهای کنونی نیز که از اذناب منافقین دهه 60 و مورد حمایت آنها
هستند نیز منفور ملت بوده و در حدی نیستند که ترقهبازیشان در اراده ملت
ایران تأثیری داشته باشد.
5ـ کشاندن عملیات تروریستی از مرزهای ایران به
داخل کشور و به ویژه تهران، راهبرد سعودیها برای ناامنسازی کشورمان و
هدف قراردادن ظرفیتهای راهبردی ایران در منطقه و به نوعی جبران شکستهای
خود از کشورمان در منطقه است. از این رو، عاملان حادثه تروریستی تهران را
میتوان تروریستهای اجارهای دانست. افزون بر این، حامیان تروریسم باید
بدانند با این قبیل کارها نمیتوانند جمهوری اسلامی را از راه سراسر عزت و
اقتدار خود مأیوس و پشیمان کنند و این اقدامات به هیچوجه جبرانی برای
شکستهای حامیان تروریسم در منطقه نیست.