حیرتانگیز است وقتی هنوز داغ نشسته بر دل مادر شهید پاسدار تیموری که در دفاع از مجلس شورای اسلامی در حمله تروریستی آرام نگرفته و حتی به چهلمین روز شهادت این شهید عزیز نرسیدهایم، وقتی هنوز جراحت آن پاسداری که با وجود زخمی شدن، خود را به در ورودی صحن علنی مجلس رساند تا تروریستهای تکفیری وارد مجلس نشوند التیام نیافته است[...]
یادداشت: حیرتانگیز
است وقتی هنوز داغ نشسته بر دل مادر شهید پاسدار تیموری که در دفاع از
مجلس شورای اسلامی در حمله تروریستی آرام نگرفته و حتی به چهلمین روز شهادت
این شهید عزیز نرسیدهایم، وقتی هنوز جراحت آن پاسداری که با وجود زخمی
شدن، خود را به در ورودی صحن علنی مجلس رساند تا تروریستهای تکفیری وارد
مجلس نشوند التیام نیافته است، تنها و تنها 162 نفر از نمایندگانی که آن
روز در سایه جانفشانی و رشادت این عزیزان از صحن علنی تصاویر خندان خود را
در شبکههای اجتماعی منتشر میکردند و در دلشان آب از آب تکان نخورد، نامه
حمایت از حمله موشکی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را امضا کردند! البته از
آن نمایندهای که تدابیر امنیتی در اطراف مجلس شورای اسلامی در روزهای
انتخابات را آغاز فتنهای تازه میخواند، چه انتظاری میتوان داشت که پای
چنین بیانیهای را امضا کند! چه انتظاری میرود از اعضای فراکسیونی که در
عمر حدود دو سال مجلس دهم تنها به دنبال مسائل حاشیهای و جناحی، چون لغو
سخنرانی یک نماینده خاص یا شعار چند نفر در یک تجمع بودهاند! چه انتظاری
میتوان داشت از نمایندگانی که وقتی مسئولی در کشور سپاه پاسداران انقلاب
اسلامی و توان دفاعی کشور را تضعیف میکند و به این بازوی مقتدر و پر توان
انقلاب اسلامی نسبتهای ناروا میدهد، هیچ اعتراضی نمیکنند، بیانیه حمایت
از سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را امضا کنند! همین بیمهریها و نگاههای
جناحی و حزبی کار را به آنجا رسانده است که حاج قاسم سلیمانی نیز زبان به
گلایه بگشاید و بگوید: «سپاه را با من که عیب دارم مقایسه نکنید، من را هدف
قرار دهید، نه سپاه را، اگر سپاه نبود کشور نبود و این حرف همه روزهاست.
نباید کسی سپاه را تضعیف کند و مورد حملههای گوناگون قرار دهد، نباید
تداعی حرفهای دورههای گذشته را کرد، زیرا امروز سینه سپاه برای ایثار در
راه کشور و مردم سپر است.»