دولت‌های خارجی و نهادهای تحت هدایت یا پوشش مالی
دولتی طی سال‌های اخیر، ده‌ها میلیون دلار کمک‌های خارجی را روانه
پژوهشکده‌ها یا «تینک تنک»های آمریکایی کرده‌اند. این نکته‌ای است که
نیویورک‌تایمز در گزارش جالب‌توجه خود به آن پرداخته و در یک «اینفوگرافیک»
شمایی از این کمک‌های خارجی را نشان داده است.
به گزارش بصیرت به نقل از «تابناک»؛
در حالی که پژوهشکده‌های بزرگ آمریکایی تأکید دارند، این کمک‌های خارجی
تأثیری در راستی و امانت‌داری تحقیقات و پژوهش‌های آن‌ها ندارد، مقامات
دولت‌های حامی بیان می‌کنند که انجام این کمک‌های خارجی برای پیشبرد
اولویت‌های سیاست خارجی آن‌ها اساسی و حیاتی است.
بسیاری از این
پژوهشکده‌ها، اقدام به انتشار گزارش‌ها و تحلیل‌ها، برگزاری سمینارها و
اجلاس‌هایی می‌کنند که به شکلی بارز، همسان و همساز با منافع سیاست خارجی
این دولت‌هاست.
نیویورک‌تایمز در گزارش جالب دست به بررسی کمک‌های خارجی به 9 پژوهشکده آمریکایی طی سال‌های اخیر زده است؛
شورای آتلانتیکاین
پژوهشکده از سال 2008 به این سو، بیش از دو جین کمک‌های خارجی را دریافت
کرده است و این مسأله در سال 2013 و درزمانی که سناتور سابق «چاک هگل» که
در همان زمان رئیس این پژوهشکده بود برای تصدی پست وزارت خارجه آمریکا
نامزد شده بود. طی سال‌های اخیر کمک‌های خارجی بین 5 تا 20 درصد از کل
بودجه سالیانه این نهاد را تأمین کرده است.
مؤسسه بروکینگر: 41 میلیون دلاراین
پژوهشکده که یکی از شناخته‌شده‌ترین پژوهشکده‌ها در جهان است، تقریباً
معادل 12 درصد از کل بودجه سالیانه خود را از طریق کمک‌های خارجی دریافت
می‌کند. کشورهای صادرکننده نفت همچون قطر، امارات متحده عربی و نروژ، جزو
بزرگ‌ترین تأمین‌کننده‌های کمک‌های خارجی این نهاد هستند.
مرکز توسعه جهانی: 17 میلیون دلاراین
نهاد که تحقیقات خود را بر تأثیر کنش‌ها و سیاست‌های کشورهای قوی و
ثروتمند بر کشورهای درحال‌توسعه متمرکز کرده است، بیش از همه خود را درگیر
پژوهش‌هایی پیرامون سیاست‌گذاری‌های سلامت در سطح جهان و موضوع هزینه کرد
بهینه کمک‌های خارجی نموده است؛ اما کمک‌های خارجی که از سوی نروژ به سمت
این پژوهشکده رفته است، تأثیر زیادی در تطابق سیاست‌های ایالات‌متحده در
راستای منافع نروژ داشته.
مرکز مطالعات استراتژیک و بینالمللیاین
مرکز بیش از همه متمرکز بر تحقیقات پیرامون سیاست خارجی و مسائل دفاعی و
امنیتی است و بخش بزرگی از کمک‌های خود را از آسیا از جمله چین دریافت
می‌کند. این مؤسسه برنامه‌هایی در موضوعات مورد علاقه این دولت‌ها همچون
توافقات تجاری با ایالات‌متحده و مسائل دفاعی در حوزه‌هایی نظیر تنش رو به
افزایش میان چین و ژاپن تدارک می‌بیند.
مؤسسه خاورمیانهاین
مؤسسه که در سال 1949 تأسیس شده، بر موضوعاتی نظیر ظهور و سقوط اخوان
المسلمین متمرکز است. هدف اصلی این پژوهشکده «افزایش دانش و اطلاعات
شهروندان آمریکایی در مورد خاورمیانه» عنوان شده؛ اما کمک‌هایی که این
پژوهش‌ها را حمایت می‌کند از سوی برخی کشورهایی می‌رسد که این مؤسسه در
مورد آن‌ها پژوهش می‌کند؛ همچون امارات متحده عربی، کویت و عربستان سعودی.
مؤسسه آلمانی «مارشال» برای آمریکااین
نهاد که یک پژوهشکده در امور بین‌المللی است به عنوان یک پاداش و هدیه از
سوی دولت آلمان به ایالات‌متحده و به خاطر کمک‌های آمریکا در جنگ دوم
جهانی تأسیس‌شده است و هنوز هم بسیاری از ردیف‌های بودجه‌ای خود را به
واسطه کمک‌هایی که از کشورهای اروپایی به دست می‌آورد، تأمین می‌کند.
مؤسسه Inter-American Dialogueاین
گروه که بخش اعظمی از مطالعات خود را صرف آمریکای لاتین کرده، یکی از
طرفداران پروپاقرص توافقات تجارت آزاد با ایالات‌متحده بوده است و کمک‌های
بسیاری از سوی کشورهایی نظیر کلمبیا – که چندین سال صرف تلاش برای تصویب
توافقنامه خود با آمریکا در کنگره کرد – دریافت می‌کند.
مرکز «استیمسون»این
پژوهشکده به شکلی اساسی بر موضوعات نظامی و مسائل امنیتی متمرکز است.
کمک‌های وسیعی را از سوی متحدان نظامی آمریکا در سراسر دنیا و به‌ویژه
کشورهایی که نفع بسیاری از تعهدات نظامی آمریکا می‌برند، دریافت می‌کند.
مؤسسه منابع جهانی: 27 میلیون دلارکار
این نهاد شناسایی راه‌حل‌ها برای مسائل محیط زیستی است، همچون آلودگی‌های
ناشی از دی‌اکسید کربن به واسطه نیروگاه‌های سوخت فسیلی در چین. کمک‌های
خارجی به این مؤسسه از سراسر جهان تأمین می‌شود که البته بیشترین آن از سوی
هلند، نروژ، دانمارک و آلمان سرازیر می‌شود.
تصویر زیر بخشی از کار گرافیکی «نیویورک‌تایمز»
در شناسایی کمک‌های خارجی به این 9 نهاد پژوهشی در آمریکا را نشان می‌دهد. برای
بررسی کامل این کار جالب گرافیکی، به اینجا مراجعه کنید.
